Πέμπτη 15 Απριλίου 2010

Το γράμμα της Τζουλιας στον ΙΑΝ ΣΚΟΤ...!


Το κορίτσι, έχει επίπεδο τελικά...!




Διαβάστε το γραμμη γραμμή...
ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ είναι "ΤΑ ΛΕΦΤΑ"



Σε θυμάμαι και κλαίω. Είμαι ξαπλωμένη και το μου-
ντό κλάμα μου δε λέει να σταματήσει. Μ'ένα τρέμουλο η φω-
νή μου ψιθυρίζει νοσταλγικά το υπέροχο όνομά σου. Έχω καυ-
τές τις αναμνήσεις από το παρελθόν και συνέχεια, ό-
λες τις νύχτες σε σκέφτομαι. Ίσως είμαι μα-
κριά σου γιατί δε σου φέρθηκα καλά. Τώρα αισθάνομαι σαν φυ-
λακισμένη μα σ'αγαπώ πάντα. Ήσουν για μένα ο μοναδικός γα-
λήνιος τόνος της ψυχής μου. Δεν άκουσα τις συμβουλές και
μιας και στα έδωσα όλα και όταν για πρώτη φορά μου ζήτησες από
το τηλέφωνο να βγούμε, τους σκοπούς σου δεν μπόρεσα να εντο
πίσω, έκανα πως δεν ήθελα μα με κατάφερες. Ζήτησες να σε γλυ-
τώσω και σε γλίτωσα. Τον ερωτά για σένα θα έπρεπε να το θά-
ψω σε μέρος απόκρυφο να μην το βρει κανείς. Αυτά είναι που
με έκαναν να ξεχάσω όλων των προηγούμενων τις κρύες φά
τσες. Θυμάμαι την πρώτη μας συνάντηση που τόλμησες να χυ-
δαιολογήσεις και παρεξηγηθήκαμε. Δοκίμασες μετά να με φιλή-
σεις στα χέρια, στο λαιμό και κάπου αλλού...

Αργότερα με κάλεσες στο σπίτι σου. Άρχισες να με ξε-
μυαλίζεις. Πήρες τη φωτογραφία της άλλης και άρχισες να την ξε
σκίζεις με μανία. Δεν ξέρω γιατί σου άρεσε το στενό μου-
τράκι μου, όπως έλεγες, και ακόμα πιο πολύ η παράξενη φω-
νή μου. Aισθάνομαι απέραντη ηδονή να με βλέπεις με τις βυ-
σσινί πυτζάμες μου. Ήταν διαφανείς και σε προκαλούσαν οι
ζάρες που τρεμόπαιζαν στο φως.

Ας μην τα θυμάμαι όλα αυτά. Έχασα τον αρχη-
γό και προστάτη μου και είμαι πούλι που δεν κελαη-
δά. Τώρα θα προσπαθήσω να βρω κάποιον άλλο. Θα μάθω το τσι-
γάρο που τόσο αντιπαθούσες, θα ζήσω όπως θέλω, θα γίνω μπου-
μπούκι και γρήγορα μάλιστα.

Υ.Γ.: Αν δε βρεις να γα-
ντζωθείς αλλού, θυμήσου και
μας. Σε περιμένω.


ΔΙΑΒΑΣΤΕ το ΞΑΝΑ αλλά τώρα......
Γραμμή ΠΑΡΑ Γραμμή













Το βρήκα ΕΔΩ



Δημοσίευσέ το στο:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου