Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2009

Κόντρα στους εκβιασμούς απαντάμε με δυνατό ΚΚΕ

Δεκατέσσερις μέρες πριν τις εκλογές το δίλημμα που τίθεται στο λαό είναι να διαλέξει ζυγό στο σβέρκο του.


Η ΝΔ καλεί τα λαϊκά στρώματα να αποδεχτούν «πάγωμα» μισθών και συντάξεων και το ΠΑΣΟΚ να καθορίσουν τις ανάγκες τους με ...«αυξήσεις» μέχρι 30 λεπτά τη μέρα. Με την πολύτιμη βοήθεια των συγκροτημάτων των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, που διατυμπανίζουν ότι «έχουν εξαντληθεί τα όρια της οικονομίας», ΝΔ και ΠΑΣΟΚ καλλιεργούν στο λαό ένα κλίμα μοιρολατρίας και ηττοπάθειας, ώστε να πειστεί ότι οι αξιοπρεπείς διεκδικήσεις σε περίοδο κρίσης υπονομεύουν την «εθνική προσπάθεια». Πάνω ακριβώς σ' αυτό το σκηνικό παίζεται και το δικομματικό παιχνίδι, με το ΠΑΣΟΚ να επιχειρεί τον κατάλληλο «ελιγμό» ώστε να παραπλανήσει τα λαϊκά στρώματα. Στην πρωθυπουργική «πυγμή» τού δεν «υπάρχουν μαγικές λύσεις», το ΠΑΣΟΚ αντιπροτείνει «αυξήσεις στα όρια του πληθωρισμού» και ένα «επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης» των 68 λεπτών τη μέρα για τα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα.
Το μεγάλο «όπλο» του ΠΑΣΟΚ, όμως, δεν είναι οι παροχές πτωχοκομείου - που και αυτές φρόντισε να τις συναρτήσει με τη «δημοσιονομική κατάσταση που θα παραλάβει» - αλλά ότι πρόταξε την πείρα του στην εξασφάλιση «κοινωνικής συναίνεσης» ώστε να αποφευχθούν λαϊκές αντιδράσεις από την εφαρμογή ακριβώς αυτής της ταξικής πολιτικής. Αυτή την «πείρα» του εξαργυρώνει σήμερα στη διαπραγμάτευσή του με την άρχουσα τάξη - τα μέσα της οποίας έσπευσαν να ντύσουν τις προτάσεις του με φιλολαϊκό περιτύλιγμα - για να αναλάβει το χρίσμα της διακυβέρνησης. Είχαν, φυσικά, προηγηθεί οι δεσμεύσεις του Γ. Παπανδρέου ότι δε θα «αυξήσει τη φορολογία των επιχειρήσεων», θα δώσει «νέες φοροαπαλλαγές και οικονομικά κίνητρα» στους επιχειρηματικούς ομίλους μέσω της «πράσινης ανάπτυξης», ότι θα μειώσει ακόμα περισσότερο την τιμή της εργατικής δύναμης με την «επιδοτούμενη εργασία», ότι θα ανοίξει το Ασφαλιστικό.
Το ΠΑΣΟΚ έχει ισχυρά διαπιστευτήρια απέναντι σε μια πολιτική που ενισχύει με προνόμια το κεφάλαιο, αλλά πετυχαίνει παράλληλα να χειραγωγεί τις λαϊκές συνειδήσεις. Τα δείγματα γραφής πολλά. Οι πράσινες ξεπουλημένες ηγεσίες των κορυφαίων συνδικαλιστικών οργανώσεων - και ενώ το ΠΑΣΟΚ ήταν αντιπολίτευση - υπέγραψαν με τους βιομήχανους αυξήσεις 77 λεπτών του ευρώ το 2006 και ενός ευρώ το 2008 στα μεροκάματα των εργαζομένων. Από τη θέση της κυβέρνησης το ΠΑΣΟΚ, με το σύνθημα της «ευημερίας» που θα έφερνε η ΟΝΕ, πρόβαλε σαν μονόδρομο την απαίτηση συναίνεσης των εργαζομένων στην απώλεια κατακτήσεών τους, στο βωμό της ενίσχυσης της «ανταγωνιστικότητας» των επιχειρήσεων και προώθησε πλήθος καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, νομοθετώντας: Τη μερική απασχόληση, τα ελαστικά ωράρια, την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, την ιδιωτικοποίηση της Υγείας και της Παιδείας. Χρησιμοποίησε τα αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα που καπηλεύτηκε στην ίδρυσή του σαν «άλλοθι», όταν συμμετείχε στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, όταν «ευχαριστούσε» τις ΗΠΑ, όταν παρέδωσε τα εθνικά θέματα προς ...επίλυση στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Σήμερα, προβάλλοντας σαν δήθεν πεδίο «κοινής δράσης» μεταξύ καπιταλιστών και εργατικής τάξης το «σχέδιό» του για την έξοδο από την κρίση, επιδιώκει να εγκλωβίσει και να εξασφαλίσει τη «συναίνεση» των λαϊκών στρωμάτων για να τους φορτώσει στην πλάτη νέα βάρη. Αυτούς τους σχεδιασμούς τα λαϊκά στρώματα οφείλουν να τους ανατρέψουν στην κάλπη καταδικάζοντας τους εταίρους του δικομματισμού και ισχυροποιώντας το ΚΚΕ.


ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΝΕ ΤΡΙΚΑΛΩΝ ΤΟΥ ΚΚΕ





Δημοσίευσέ το στο:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου