Ημέρα εκδηλώσεων στο εικαστικό κέντρο Τρικάλων

Την Τετάρτη  20 Απριλίου 2011 στο χώρο του Εικαστικού Κέντρου (Κολοκοτρώνη 8), πραγματοποιήθηκαν 2 εικαστικες δραστηριότητες, δημιουργικό παιχνίδι για παιδιά και ανοιχτό ατελιέ για τα οποία ακολούθως αναφέρεται και αναλύει ο ζωγράφος και εμπνευστής αυτών Ιωάννης Μαυρικάκης

Δημιουργικό παιχνίδι με θέμα «Εικονικό- ανεικονικό».
Μετά την πρώτη μας επιτυχή δραστηριότητα θα θέλαμε να δώσουμε στο κοινό μια γεύση από την υπέροχη εμπειρία που είχαμε με τα παιδιά, αλλά, όσο μπορούμε από αυτές τις γραμμές και μια ιδέα για την δομή και τους στόχους αυτής της δουλειάς.

Εδώ το «Εικονικό- ανεικονικό» για ευκολία Θα μπορούσε να ονομαστεί και : « Η απενοχοποίηση της μουτζούρας!»
14 παιδιά μοιράστηκαν σε δύο ομάδες γύρω από ένα χαρτόνι κουσέ 70Χ100 εκ.
Ζητήσαμε στα παιδιά να απολαύουν την κίνηση και να κατακτήσουν όλη την επιφάνεια του χαρτιού με αυθόρμητους γραφισμούς ( αυτό που συνηθίσαμε να λέμε ΜΟΥΤΖΟΥΡΕΣ), σαν το χαρτί να ήταν μια πίστα πατινάζ που έπρεπε όλη να την διατρέξουν , ακούγοντας την μουσική… της καρδιάς τους.

Τα υλικά (Μαρκαδόροι, ξυλομπογιές και ζωγραφική επιφάνεια) ήταν στο πάτωμα. Αυτό έκανε τα παιδιά να συμμετέχουν με όλο τους το σώμα αλλά και μέσω αυτού  του τρόπου έμμεσα να κατακτούν και να εξοικειώνονται επίσης  με αυτό τον χώρο της έκθεσης.

Μετά από λίγο αυτή η διαδικασία άφησε στο χαρτί τα πολύχρωμα ίχνη από ένα εικαστικό γαϊτανάκι. Τα λευκό χαρτί έμοιαζε να έχει δαμαστεί, η περίσσια ενέργεια να έχει εκτονωθεί…
Μπορούσαμε πλέον να περάσουμε στο δεύτερο στάδιο και να ρίξουμε πάνω σε αυτό το δυναμικό φόντο γνώριμες μορφές και σύμβολα (φιγούρες από ανθρώπους, φυτά, ζώα, καρδιές, αστέρια,…κλπ).
Κλείσαμε την όλη δουλειά, πλάθοντας το όλο αποτέλεσμα μα τόνους και αποχρώσεις χρησιμοποιώντας ένα πιο ευέλικτο υλικό, τις ξυλομπογιές.

Αφού δώσαμε λίγο χρόνο στην παρατήρηση του έργου μας αργότερα το πλαισιώσαμε με ατομικά έργα, ώστε η διαδικασία να συμπεριλάβει το «όλο πρόσωπο» μέσα στην κλίμακα του ομαδικού και του ατομικού. Υπογράψαμε τα έργα μας και φωτογραφηθήκαμε. Το έργο ήταν ένα ενθύμιο μιας γεμάτης δημιουργικότητα εμπειρίας.

Απόγευμα της ίδιας μέρας ( 7-9 μ.μ.) : « Ανοιχτό ατελιέ»
Εδώ επίσης προσπαθήσαμε να μοιραστούμε με το κοινό την διαδικασία δημιουργίας προσωπογραφιών, επιτρέποντας στους επισκέπτες μας να περάσουν στο παρασκήνιο, δηλαδή το εργαστήρι του καλλιτέχνη εν ώρα εργασίας.

Με αυτή τη κίνηση συμβολικά, προσπαθήσαμε πρώτο να απαλύνουμε τις σκληρές διαχωριστικές γραμμές και δεύτερο να αναγνωρίσουμε στο κοινό τον  καλλιτέχνη μέσα του και πρακτικά να τους κάνουμε τη  διαδικασία προσιτή και πηγή έμπνευσης.
Με αυτές της δύο δραστηριότητες όπως της καταγράψαμε και μοιραστήκαμε θα θέλαμε να δούμε το κοινό  να ενθαρρύνεται, να ξεδιπλώνει τα κρυμμένα η αφημένα του ταλέντα, να ανοίγει πάλι την κουβέντα για το ωραίο ή το καλό και πιο πέρα να ξεδιπλώνει δημιουργικές διαδικασίες κι ελπίδες για ιδανικές αλλά και ανθρώπινες «Πολιτείες»…

Σημαντική ήταν και η συμβολή του Κέντρου δημιουργικής ψυχαγωγίας παιδιών «ΦΑΤΣΟΥΛΕΣ» που μας παρείχαν τα υλικά (καθίσματα, παζλ, χαλάκια) για την πραγματοποίηση της εκδήλωσης των παιδιών

Δημοσίευσέ το στο: