Ανέκδοτο; Και ναι και όχι...!

Δύο Αφγανοί , που είχαν χαθεί για πολύ καιρό μετά απο το "πέρασμά" τους απο τον Έβρο, συναντιούνται τυχαία σε κεντρικό δρόμο της Αθήνας...

    Ο πρώτος ντυμένος σαν πρίγκιπας, κατεβαίνει απο μια μερσεντάρα τελευταίο μοντέλο.

    Ο δεύτερος, κακομοίρης, κρατώντας στα χέρια ένα πακέτο κάλτσες που προσπαθούσε να πουλήσει, λέει στον φίλο του:

    "Βλέπω καλοπερνάς! Τί δουλεία κάνεις και τα κονομάς;

    -"Ζητιανεύω στο μετρό"

    -"Μη μου λές. Και βγάζεις τόσα πολλά;"

    - "Σίγουρα.Δοκίμασε το και σύ! Κάθισε κοντά στα εκδοτήρια εισιτηρίων με μια πινακίδα , και θα δείς!"

    Μετά απο κανα δυό μέρες ο ταλαίπωρος, ξαναβλέπει τον πλούσιο φίλο του.

    "-Έ, Ahmed, με δούλεψες , του λέει. Σε δυό μέρες όλα κι όλα μάζεψα 1 ευρώ". άν και στην πινακίδα είχα γράψει:

    - Είμαι χωρίς δουλεία, η γυναίκα μου είναι άρρωστη και τα τρία παιδιά μου πεινάνε!

    Δεν αξίζει να ζητιανεύω στο μετρό"

    <-Μη λές βλακείες- του απαντά ο Ahmed- κοίταξε τι μάζεψα εγώ σε δύο ημέρες->
και του ανοίγει μια μεγάλη τσάντα γεμάτη με δεκάευρα

    "-Δεν είναι δυνατόν -λέει ο άλλος απορημένος . - Τί έγγραφες στην πινακίδα?"

    - έγραφα:

    Μου λείπουν μόνο 10 ευρώ για το εισιτήριο να γυρίσω στο Αφγανιστάν...!

Δημοσίευσέ το στο: