Παρασκευή 22 Ιουλίου 2011

Μία τουλάχιστον απόπειρα αυτοκτονίας, κάθε 6 μέρες, καταγράφεται στο Νοσοκομείο Τρικάλων


- 20% αύξηση των αντικαταθλιπτικών στα Τρίκαλα το 2011
- Αύξηση των ψυχοσωματικών παθήσεων







Της Λέλας Κατεχάκη


Σύμφωνα με τα στοιχεία των φαρμακαποθηκών στα Τρίκαλα – στοιχεία που τεκμηριώθηκαν στην έρευνά μας, τόσο από ψυχιάτρους όσο και από τον πρόεδρο των φαρμακοποιών Τρικάλων κ. Νίκο Μάνο – στο 20% βρίσκεται η αύξηση των αντικαταθλιπτικών και αγχολυτικών φαρμάκων στο Νομό Τρικάλων τους τελευταίους μήνες του 2011. Η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει σίγουρα τον ψυχισμό των Τρικαλινών, καθώς η οικονομική ανασφάλεια, σε κάθε τομέα της ζωής του ατόμου, εκτινάσσει την αύξηση των ψυχολογικών διαταραχών σε ανησυχητικά επίπεδα, όπως δήλωσαν στον «Ενεργό Πολίτη», τόσο ο ψυχίατρος του Νοσοκομείου Τρικάλων κ. Γιώργος Τσίγκας, όσο και ο ψυχίατρος κ. Γιώργος Οικονόμου. Η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα για το εργασιακό και γενικότερα κοινωνικο-οικονομικό μέλλον που την χαρακτηρίζει, θέτει τις ελάσσονες και μείζονες αγχώδεις διαταραχές και καταθλίψεις, σε πρώτο πλάνο.
 Παράλληλα, τα ψυχοσωματικά προβλήματα, (εκείνα δηλαδή τα προβλήματα υγείας, που επηρεάζονται από την ψυχολογική κατάσταση του ατόμου, όπως υπέρταση, καρδιοπάθειες, δερματοπάθειες κ.α), παρουσιάζουν επίσης έξαρση.
Η έρευνα της εφημερίδας μας σχετικά με την αύξηση των αντικαταθλιπτικών και αγχολυτικών διαταραχών στα Τρίκαλα, ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, επικεντρώθηκε σε έξι βασικά σημεία.


1.    ΤΑ ΠΟΣΟΣΤΑ ΑΥΞΗΣΗΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΩΝ-ΑΓΧΟΛΥΤΙΚΩΝ
Δεν αυξάνονται οι μείζονες, αλλά οι ελάσσονες καταθλίψεις
 Ποιο συχνή η δυσθυμία (φταίνε οι άλλοι)



Ο Κ. Γιώργος Τσίγκας, ψυχίατρος, διευθυντής του ψυχιατρικού τμήματος του Γενικού Νοσοκομείου Τρικάλων, επισημαίνει:
«Στην Ελλάδα, έχει καταγραφεί μια τάση αύξησης στις αγχώδεις και καταθλιπτικές διαταραχές τα τελευταία 15-20 χρόνια. Τούς τελευταίους μήνες όμως, υπάρχει σαφώς μια επιδείνωση. Σε ένα ποσοστό, περίπου 15% βαριά καταθλιπτικών ατόμων, υπάρχει το ενδεχόμενο αυτοκτονικότητας (σκέψεις-ιδέες-ευχές θανάτου). Ένα 10-15% των βαριά καταθλιπτικών ασθενών αυτοκτονούν».
Ο κ. Γιώργος Οικονόμου, ψυχίατρος, ερωτηθείς για τα ποσοστά αύξησης των ψυχικών διαταραχών τον τελευταίο χρόνο στα Τρίκαλα απάντησε: «Στο ιατρείο μου, βλέπω μια αύξηση της τάξης του 15-25% στις ελάσσονες αγχώδεις και καταθλιπτικές διαταραχές, ένα 5% στις μείζονες, ενώ οι πλέον σοβαρές ψυχωσικές διαταραχές παραμένουν σταθερές.
Πανελληνίως η αύξηση των αντικαταθλιπτικών και αγχολυτικών φαρμάκων, σύμφωνα με την Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία, από την αρχή της κορύφωσης της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα τον Μάιο του 2010 (όταν μπήκε η χώρα στο Μνημόνιο), είναι της τάξης 10-25%. Τα ποσοστά κυμαίνονται ανά ανάλογα με τον Νομό, τις ψυχικές δομές που υπάρχουν σε κάθε Νομό και της ιατρικής παιδείας που υπάρχει σε κάθε περιοχή.
Η αύξηση, μοιάζει να είναι μεγαλύτερη στα αγχολυτικά. Το εντυπωσιακό είναι, ότι δεν αυξάνονται οι σοβαρές καταθλίψεις, αλλά οι ελάσσονες καταθλίψεις, δηλαδή οι αγχώδεις διαταραχές και οι σωματοποιήσεις (ψυχοσωματικές παθήσεις).

2. ΠΟΙΑ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΩΝ ΨΥΧΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΧΟΤΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ;

Αντικαταθλιπτικά και αγχολυτικά, συνταγογραφούνται εκτός από ψυχιάτρους, από καρδιολόγους, παθολόγους, γυναικολόγους και γιατρούς γενικής ιατρικής

Όπως εξηγεί ο κ. Τσίγκας, οι αγχώδεις διαταραχές αφορούν τους φόβους κινδύνου του ατόμου με συμπτώματα ανησυχίας και άγχους (κρίσεις πανικού, αγοραφοβία, νοσοφοβία κ.α)
Αντίστοιχα στα συμπτώματα κατάθλιψης, κυριαρχεί η έλλειψη ελπίδας για το μέλλον, τα αισθήματα αναξιότητας και απελπισίας, η υποδραστηριότητας και η μειωμένη διάθεση σε όλα τα επίπεδα.

«Στην ψυχιατρική δεν υπάρχει αντικειμενικός τρόπος να φανεί η νόσος. Δεν υπάρχει ακτινογραφία, δεν υπάρχει εξέταση αίματος, υπάρχει μόνο η κλινική εξέταση μέσα από τα μάτια του γιατρού» λέει ο ψυχίατρος κ. Γιώργος Οικονόμου.
«Τα αγχολυτικά που χορηγούνται συνήθως για το στρες και διαταραχές του ύπνου, είναι ευρέως διαδεδομένα φάρμακα. Δίνονται όμως σε όλες τις περιπτώσεις. Μπορούν να δοθούν σε οποιοδήποτε άτομο, που έχει από ήπια προβλήματα υγείας, μέχρι σοβαρά προβλήματα υγείας. Μπορεί να τα δώσει ο ψυχίατρος, μπορούν όμως να τα δώσουν και άλλοι γιατροί, ο καρδιολόγος, ο παθολόγος, ο γυναικολόγος κ.α. Ένα παράδειγμα είναι η χρήση τους σε καρδιοπαθείς και σε γυναίκες στην περίοδο της εμμηνόπαυσης κατά την οποία η γυναίκα αισθάνεται μεγάλες αλλαγές στο σώμα και την ψυχολογική της διάθεση» λέει ο διευθυντής του ψυχιατρικού τμήματος του Νοσοκομείου Τρικάλων κ. Γιώργος Τσίγκας.


 Οι γυναίκες πλήττονται περισσότερο
«Τα αντικαταθλιπτικά και αγχολυτικά είναι προνόμιο των γυναικών, γιατί εκείνες πιο εύκολα φτάνουν στο γιατρό. Ο άντρας, δύσκολα φτάνει να ζητήσει βοήθεια. Θα φτάσει, αν φτάσει, όταν πραγματικά είναι δύσκολα τα πράγματα. Καταφεύγει συνήθως σε άλλες «λύσεις», όπως εκείνες του ποτού και των εξαρτησιογόνων ουσιών» λέει ο κ. Οικονόμου.


3.   ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΩΝ
 Πάνω από 1 απόπειρα αυτοκτονίας κάθε 6 μέρες στο Νοσοκομείο Τρικάλων

 Διπλάσια τα ποσοστά αυτοκτονιών στις γυναίκες


«Πανελληνίως, τον τελευταίο χρόνο, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας, οι αυτοκτονίες, έχουν αυξηθεί από 10 έως 30%. Αυτό παρατηρείται και στα Τρίκαλα» σημειώνει ο ψυχίατρος κ. Γιώργος Οικονόμου και συνεχίζει: «Να υπογραμμιστεί ότι μιλάμε για αυτοκτονίες όχι με βαρύ καταθλιπτικό υπόβαθρο, αλλά για τις αυτοκτονίες του οξύ στρες, που θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί. Σημαντικό να σημειωθεί είναι ότι οι λανθάνουσες αυτοκτονίες δεν καταγράφονται. Βγαίνουν άνθρωποι στην ευθεία, μέρα μεσημέρι και σκοτώνονται στην απέναντι μεριά του δρόμου ή πέφτουν από το μπαλκόνι. Εάν το άτομο δεν είναι βαριά καταθλιπτικό, αυτές είναι λανθάνουσες αυτοκτονίες που δεν σχεδιάζονται από πριν, αλλά το άτομο αντιδρώντας παρορμητικά καθώς πνίγεται από το άγχος. Οι λανθάνουσες αυτοκτονίες στατιστικά, είναι γύρω στο 30-40% των γενικών αυτοκτονιών» λέει ο κ. Γιώργος Οικονόμου και κλείνει υπογραμμίζοντας: «Αυτό είναι το ανησυχητικό, γιατί κυρίως αυτές οι αυτοκτονίες παρατηρούνται το τελευταίο διάστημα. Από την άλλη, υπάρχουν πολλές απόπειρες αυτοκτονιών».


Από την άλλη, ο κ. Γιώργος Τσίγκας, ψυχίατρος του Νοσοκομείου Τρικάλων, σημειώνει: «Έχουν διπλασιαστεί από το έτος 2009, στο 2010 και από το 2010 στο 2011, οι αυτοκτονίες στην Ελλάδα. Αυτό συνδέεται άμεσα με την οικονομική κρίση. Τα ίδια ποσοστά αφορούν και τα Τρίκαλα, όπου τους τελευταίους μήνες είχαμε τρανταχτές αυτοκτονίες.
Υπάρχουν βέβαια και οι ανεπίσημες αυτοκτονίες, οι οποίες καταγράφονται ως ατυχήματα. Ή επίσης ορισμένες αυτοκτονίες δεν καταγράφονται από ορισμένους γιατρούς, εξαιτίας του κοινωνικού στίγματος που ακολουθεί μια τέτοια πράξη
Στο Νοσοκομείο Τρικάλων, καταγράφουμε κατά μέσο όρο, πάνω από 1 περιστατικό απόπειρας αυτοκτονίας, κάθε έξι μέρες, χωρίς φυσικά να προσμετρούνται τα περιστατικά που έρχονται στο Νοσοκομείο ως ατυχήματα και δεν καταγράφονται στο ψυχιατρικό τμήμα ή εκείνα που δεν έρχονται στο Νοσοκομείο, από λιγότερο επικίνδυνες απόπειρες, στις οποίες οι συγγενείς, προστρέχουν για βοήθεια στους ιδιώτες γιατρούς σε μια προσπάθεια τους να αποκρύψουν το περιστατικό.
Οι πιο συνηθισμένες απόπειρες αυτοκτονίας στην περιοχή μας, γίνονται κυρίως με φάρμακα (χλωρίνη, φυτοφάρμακα και ακολουθούν οι δηλητηριάσεις από φαρμακευτικά σκευάσματα). Οι απόπειρες αυτοκτονίας στην περιοχή μας, πάνω από το διπλάσιό τους, αφορούν κυρίως γυναίκες».   

4. ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΩΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ
 Η ψυχοθεραπεία θα μπορούσε να βοηθήσει, δεν καλύπτεται όμως από το κράτος

Σε περιπτώσεις οικονομικών κρίσεων, που «γεννιούνται» αγχωτικές καταστάσεις ή καταθλίψεις, είτε ελάσσονος, είτε μείζονος μορφής, τα άτομα είναι πολύ περισσότερο ευάλωτα στο να αντιμετωπίσουν το πρόβλημά τους, γιατί αφενός δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να το κάνουν ή η δομή της ήδη υπάρχουσας ψυχιατρικής πρόνοιας, είτε δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει σωστά τα ψυχολογικά προβλήματα, είτε δεν τα αντιμετωπίζει καθόλου.
Η ελληνική Πολιτεία δεν έχει σωστά οργανωμένο ένα κοινωνικό πλαίσιο πρόνοιας για τις ψυχικές ασθένειες, ενώ παράλληλα έχει «παραδώσει» ένα μεγάλο μέρος της ψυχικής υγείας στον ιδιωτικό τομέα, γεγονός που προσμετράται αρνητικά, στην αντιμετώπιση των αυξημένων ψυχολογικών διαταραχών που παρατηρούνται τους τελευταίους μήνες, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Η δωρεάν πρόσβαση σε ψυχιάτρους, τόσο στο Νοσοκομείο Τρικάλων, όσο και στο ΙΚΑ, φαντάζει «πολυτέλεια», αφού υπάρχει ένας μόνο ψυχίατρος στο Νοσοκομείο και ένας στο ΙΚΑ.  
«Τις ψυχοθεραπείες δεν τις καλύπτει το κράτος ή τις καλύπτει μόνο σε ασφαλισμένους του Δημοσίου, αλλά με ένα αστείο ποσό» λέει ο κ. Γιώργος Οικονόμου και συνεχίζει «παρότι είναι πολύ υποστηρικτικές στο να νικήσει το άτομο τις ελάσσονες ή ακόμα και πιο σοβαρές καταθλίψεις ή αγχωτικές διαταραχές».


 Λόγοι ελλιπούς ψυχολογικής-ψυχιατρικής αντιμετώπισης:

•    Ελλιπής προσβασιμότητα στις παροχές δωρεάν ψυχικής υγείας. Στο Νοσοκομείο Τρικάλων, όπως είναι γνωστό εδώ και πάρα πολλά χρόνια, δεν υπάρχει ψυχιατρικό τμήμα.
•    Τα ραντεβού αυτή την στιγμή στο Νοσοκομείο Τρικάλων, για επίσκεψη στον ψυχίατρο, φτάνουν στον μήνα Νοέμβριο του 2011.
•    Τα χρήματα για να επισκεφτεί κάποιος έναν ιδιώτη ψυχίατρο σε περιόδους οικονομικής κρίσης, λιγοστεύουν, με αποτέλεσμα πολλά άτομα δεν ζητούν καθόλου ψυχιατρική βοήθεια (ένα γεγονός που έρχεται να μετρηθεί αρνητικά, στην ήδη υπάρχουσα προκατάληψη-ταμπού που συνοδεύει τις ψυχολογικές-ψυχιατρικές διαταραχές στην Ελλάδα).
•    Το κόστος της φαρμακευτικής αγωγής, καθίσταται σε πολλές περιπτώσεις απαγορευτικό, με αποτέλεσμα οι ασθενείς, είτε δεν μπορούν να ακολουθήσουν το πρόγραμμα θεραπευτικής αγωγής τους, είτε δεν ακολουθούν καλή θεραπευτική αγωγή. Να συμειώσουμε ότι μεγάλος αριθμός εργαζομένων δεν είναι σε θέση – λόγω των απολύσεων και μη εύρεσης άλλης εργασίας – να συμπληρώσει τον απαραίτητο αριθμό ενσήμων έτσι ώστε να έχει βιβλιάριο υγείας που καλύπτει τόσο ιατρική, όσο και φαρμακευτική κάλυψη.

1 ψυχίατρος στο ΙΚΑ, 1 στο Νοσοκομείο Τρικάλων
Ανυπαρξία δημόσιας ψυχιατρικής κλινικής
     Ραντεβού στο Νοσοκομείο Τρικάλων για ψυχίατρο… τον Νοέμβρη

Το μεγάλο πρόβλημα των ψυχολογικών διαταραχών εν μέσω οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, εστιάζεται κυρίως στην έλλειψη κρατικής ψυχιατρικής μέριμνας, έλλειψη η οποία προϋπήρχε, αφού η Πολιτεία, αντιμετωπίζει εδώ και χρόνια, το θέμα της ψυχιατρικής, ως «πολυτέλεια» ιατρικής παροχής. Οι ψυχίατροι του δημόσιου φορέα, αδυνατούν να προσφέρουν (λόγω των χιλιάδων ασφαλισμένων) ουσιαστικές υπηρεσίες, ψυχιατρικής φροντίδας, τόσο στους ασφαλισμένους του ΙΚΑ και του ΟΓΑ όσο και στους άπορους.

•    Το ΙΚΑ, για όλο το Νομό Τρικάλων, έχει 1 ψυχίατρο  (αυτό ισχύει εδώ και μόλις δυο μήνες)
Αξίζει να υπογραμμιστεί, ότι οι εργαζόμενοι στον οικοδομικό κλάδο, που αποτελούν το μεγαλύτερο ποσοστό των εργαζομένων του Εργατικού Κέντρου Τρικάλων, άρα των ασφαλισμένων στο ΙΚΑ, καταγράφουν ανεργία 80%, ενώ ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό, δεν μπορεί να εξασφαλίσει τον απαραίτητο αριθμό ενσήμων για να έχει ιατροφαρμακευτική κάλυψη.

•     Το Νοσοκομείο Τρικάλων, έχει 1 ψυχίατρο και 1 Μονάδα Ψυχικής Υγείας, που περνάει μια φορά την εβδομάδα σε κάθε Κέντρο Υγείας του Νομού.
•    Ο ένας ψυχίατρος  στο Νοσοκομείο Τρικάλων, εξυπηρετεί με ψυχιατρικές συμβουλές και θεραπεία, το πλήθος των ασφαλισμένων του ΟΓΑ καθώς και τους άπορους – σε ένα Νομό που ο αγροτικός πληθυσμός είναι ο μεγαλύτερος σε αναλογία του γενικού του πληθυσμού – εξυπηρετεί όμως παράλληλα και άλλες ψυχιατρικές ανάγκες όπως: αναγκαστικές νοσηλείες φυλακισμένων, πιστοποιήσεις υγείας για εξάσκηση επαγγέλματος, ανανεώσεις συντάξεων αναπηρίας λόγω ψυχιατρικών προβλημάτων, ιατρικές εκθέσεις και πραγματογνωμοσύνες για θέματα που σχετίζονται με ναρκωτικά, υιοθεσίες κα. Τα συνολικά περιστατικά που βλέπει καθημερινώς είναι 30-40 και από αυτά, μόνο τα 6-8 άτομα για θεραπευτικούς λόγους.
•     Τα τακτικά ραντεβού για ψυχιατρική επίσκεψη στο Νοσοκομείο Τρικάλων (εξαιτίας του λόγου που προαναφέρεται) αυτή την στιγμή, είναι κλεισμένα μέχρι και τον Νοέμβριο του 2011.

5. ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΩΝ-ΑΓΧΟΛΥΤΙΚΩΝ; 

 Παγίδα τα αγχολυτικά;


Όπως είπαν στον «Ενεργό Πολίτη» οι ψυχίατροι Γιώργος Τσίγκας και Γιώργος Οικονόμου, τα αντικαταθλιπτικά δεν δημιουργούν εθισμό, σε αντίθεση με τα ευρέως εδώ και χρόνια διαδεδομένα αγχολυτικά φάρμακα, τα οποία και εθισμό (εξάρτηση) προκαλούν και ανοχή, δηλαδή για να υπάρξουν τα ίδια αποτελέσματα από το φάρμακο, από την αρχική διάρκεια της λήψης του από τον ασθενή, απαιτούνται στην πάροδο του χρόνου, μεγαλύτερες δόσεις.
«Τα αγχολυτικά, εάν παίρνονται για μεγάλο χρονικό διάστημα, προκαλούν εθισμό, με την διπλή έννοια. Πρώτον ότι με την διακοπή, δημιουργούν κάποια συμπτώματα έλλειψης και δεύτερο, χρόνο με τον χρόνο χρειάζεται αύξηση της δόσης  για να έχει τα ίδια αποτελέσματα ο ασθενής με εκείνα που είχε στην αρχική φάση της θεραπείας του (ανοχή στο φάρμακο)» λένε οι κ.κ. Τσίγκας και Οικονόμου.


Ο άνθρωπος έρμαιο της «γρήγορης εποχής», ζητά εύκολη και γρήγορη λύση στα προβλήματα

Στην ερώτησή μας στον κ. Γιώργο Τσίγκα, ψυχίατρο του Νοσοκομείου Τρικάλων, εάν η αλματώδης αύξηση των αντικαταθλιπτικών και αγχολυτικών, αντικατοπτρίζει ένα υπαρκτό πρόβλημα ψυχικών διαταραχών στις δύσκολες οικονομικές-κοινωνικές συγκυρίες που ζει η Ελλάδα τους τελευταίους μήνες ή εάν πρόκειται για ένα πρόβλημα πάνω στο οποίο «πατάνε» οι φαρμακευτικές εταιρείες έτσι ώστε να αυξήσουν τον τζίρο τους, αλλά και να «πλασάρουν» στην αγορά νέα σκευάσματα, απάντησε:

      «Η ζήτηση των αντικαταθλιπτικών και αγχολυτικών φαρμάκων, δεν έχει σχέση           μόνο με την πάθηση των ασθενών, αλλά έχει να κάνει και με το στυλ της ζωής. Θέλουμε, στην «γρήγορη εποχή» που ζούμε, εύκολα και γρήγορα να λύνονται τα προβλήματά μας. Άμα δεν κοιμηθούμε ένα δυο βράδια, πάμε στο γιατρό και ζητάμε χάπι, για να απαλύνουμε τον «πόνο» μας. Άλλο το πάσχω και υποφέρω πραγματικά, οπότε θέλω βοήθεια – πραγματική ανάγκη για ψυχιατρική θεραπεία –  άλλο το ότι η σύγχρονη κοινωνία, έχει μάθει το άτομο, να απαιτεί άμεση βοήθεια, εδώ και τώρα. Κανένας δεν μπορεί να απαντήσει σήμερα ποια είναι η πραγματική ανάγκη σε φαρμακευτική αγωγή σε σχέση με τις ψυχικές διαταραχές.
Βεβαίως και οι φαρμακευτικές εταιρείες δημιουργούν ένα «τεχνητό» πρόβλημα και προσπαθούν να καλύψουν τις ανάγκες όσο γίνεται περισσότερο με το εμπόρευμά τους».


6. ΠΟΙΟ ΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΡΡΩΣΤΩΝ ΠΑΙΡΝΕΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ;
 Πολυθεραπείες, υπερκατανάλωση, κατάχρηση

Την πληροφορία που είχαμε κατά την ερευνά μας, από φαρμακοποιούς της πόλης, αλλά και της περιφέρειας του διευρυμένου Δήμου Τρικκαίων, ότι συχνότατα οι συνταγογραφήσεις χρόνιων παθολογικών παθήσεων, συνοδεύονται από αντικαταθλιπτικά ή αγχολυτικά, επιβεβαίωσε και ο πρόεδρος των φαρμακοποιών Ν. Τρικάλων, κ. Νίκος Μάνος «Ίσως να είναι ο κανόνας, σε πολλές περιπτώσεις το συναντάμε, κυρίως σε περιπτώσεις υπέρτασης ή άλλης νόσου που επιδεινώνει την ψυχική ισορροπία του ασθενή» είπε ο κ. Μάνος. 
Ο κ. Τσίγκας από την άλλη, σημείωσε επί του θέματος: «Θα πρέπει να τονίσουμε ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων που πραγματικά υποφέρουν, δεν παίρνουν θεραπεία. Τα περισσότερα άτομα που πάσχουν από μείζονα κατάθλιψη και χρειάζονται πραγματική ψυχιατρική βοήθεια, υποφέρουν χωρίς θεραπεία, γιατί ποτέ δεν πάνε στο ψυχίατρο, είτε γιατί δεν έχουν την διάθεση να το κάνουν, είτε γιατί  πιστεύουν ότι δεν έχουν πρόβλημα.

Από την άλλη, γίνονται λάθος θεραπείες από μη ειδικούς, υπάρχει πολυθεραπεία, υπάρχει υπερκατανάλωση αντικαταθλιπτικών και αγχολυτικών, υπάρχει κατάχρηση και σπατάλη. Οι φαρμακευτικές εταιρείες έχουν βγει και έχουν μιλήσει ότι τα αγχολυτικά είναι καλά για την καρδιά και τις σωματοποιήσεις (ψυχοσωματικά προβλήματα). Υπάρχει μια κατάσταση φαρμάκων, ιδίως αντικαταθλιπτικών, όπου κατηγορίες γιατρών (όχι ψυχίατροι, γιατί εμείς οι ψυχίατροι έχουμε τα κριτήρια οπότε καταλαβαίνουμε τα πραγματικά συμπτώματα κατάθλιψης), οι οποίοι, είτε υπό την πίεση των ασθενών, είτε και οι ίδιοι οι γιατροί, χορηγούν αντικαταθλιπτικά στις υποκλινικές καταστάσεις, εκεί δηλαδή που δεν υπάρχουν σαφέστατες ενδείξεις για κατάθλιψη, αλλά συμπτώματα κατάθλιψης.
Δεοντολογικά και επιστημονικά, δεν επιτρέπεται αυτά τα περιστατικά υποκλινικής κατάθλιψης να αντιμετωπίζονται ως κατάθλιψη, γιατί σε δύσκολες περιόδους κάθε άνθρωπος μπορεί να αντιμετωπίσει κάποια προβλήματα, τα οποία μπορούν να αντιμετωπιστούν, με ψυχοθεραπεία (συζήτηση και ψυχική υποστήριξη από ψυχίατρο) και όχι με φαρμακευτική αγωγή».


Λέλας Κατεχάκη

Δημοσίευσέ το στο:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου