Ο Γιώργος Αθαν. Λιούτας διακρίθηκε με Εύφημη Μνεία στην 42η Διεθνή Ολυμπιάδα Φυσικής 2011
Η ελληνική ομάδα αποκόμισε ακόμη, δύο χάλκινα μετάλλια από τους Φοίβο Αντουλινάκη και Νίκο Περάκη, ενώ συμμετείχαν στην Ολυμπιάδα και οι Σταύρος Πάστρας, Δανάη Μανωλάκου. Η επιτυχία του τρικαλινού μαθητή είναι η τελευταία του σε επίπεδο σχολικής ζωής, αλλά τόση, ώστε να του ανοίγει δρόμους στην ακαδημαϊκή φοίτηση και – μακάρι – σε υψηλότερο επίπεδο.
Η Ολυμπιάδα πραγματοποιήθηκε το διάστημα 10-18 Ιουλίου.
Ο Γιώργος Λιούτας έχει ήδη κερδίσει χάλκινο μετάλλιο (το 2010) στην Ολυμπιάδα Αστρονομίας στο Πεκίνο, έχει μετάσχει (η πρώτη του φορά) στην αντίστοιχο διαγωνισμό της Τεχεράνης, ενώ μετείχε και σε εκπαιδευτικό σεμινάριο στη ΝΑΣΑ, λόγω της πρωτιάς του σε ελληνικό διαγωνισμό.
Επί της ουσίας, συνδυάζει δύο επιστήμες που… συνδυάζονται μεταξύ τους και με τα μαθητικά, τη φυσική και την αστρονομία. Ο ίδιος εξηγεί: «Με ενδιαφέρει η λειτουργία του κόσμου γύρω μας και μέσω της φυσικής, παίρνω απαντήσεις, διότι είναι η επιστήμη που τον προσεγγίζει με τον καλύτερο τρόπο. Η περιέργεια που έχω, λύνεται με την ενασχόληση με την επιστήμη».
«Και, πώς ασχολήθηκες με αυτή την επιστήμη;», τον ρωτάμε. Εδώ, ο ρόλος της οικογένειας και δη ανθρώπων με ειδικές γνώσεις, έπαιξαν τον ρόλο τους. Ο ίδιος εξηγεί, ότι ο πατέρας, ως φυσικός (στο 1ο Λύκειο) τον εφοδίαζε με γνώσεις, τον βοηθούσε σε επίπεδο εξωσχολικών βιβλίων ή εκπαιδευτικών βοηθημάτων, οπότε τον ωθούσε να βρει δρόμους και να τους διαβεί. Φυσικά, «η κλίση υπήρχε», επισημαίνει, αλλά η στήριξη και οι επιρροές από την οικογένεια, συνέδραμαν ουσιαστικώς.
Ο ίδιος, αναμένοντας πλέον την εισαγωγή του στο Φυσικό τμήμα της ΦΜΣ του ΑΠΘ, προετοιμάζεται και για έναν ακόμη διαγωνισμό, τη φετινή Ολυμπιάδα Αστρονομίας στην Πολωνία. Όμως, όπως επισημαίνει, η πρόσφατη διάκριση, δεν σημαίνει κάτι, μπροστά στο διάβασμα που έκανε και στο κέρδος που είχε ως προς την επίλυση αποριών και την εμβάθυνση σε ζητήματα – προβλήματα της φυσικής επιστήμης.
Ο διαγωνισμός
Η Ολυμπιάδα στην Ταϊλάνδη ήταν μια δοκιμασία. Η ελληνική αποστολή μετείχε με τους πέντε προαναγραφέντες μαθητές και δύο συνοδούς από την Ένωση Ελλήνων Φυσικών, τους κ. Καλκάνη και Οικονομίδη. Υπήρχαν δύο επίπεδα εξέτασης, το θεωρητικό και το πειραματικό. Στο πρώτο, επιζητούνταν η επίλυση θεωρητικών προβλημάτων, ενώ στο δεύτερο οι ίδιοι οι διαγωνιζόμενοι, βάσει μετρήσεων και παρατηρήσεων επί υπαρκτών προβλημάτων, έδιναν απαντήσεις, χρησιμοποιώντας, φυσικά, τα μαθηματικά.
Χωρίς στήριξη
Όμως, οι μετέχοντες πήγαν μέχρι τη μακρινή χώρα της Ασίας, με έξοδα σχεδόν.. δικά τους. Η στήριξη που δόθηκε, ήταν μόνο από τον ΟΠΑΠ, ενώ πληροφορίες αναφέρουν ότι ένας εκ των συνοδών, πλήρωσε από την τσέπη του τμήμα των εξόδων. Κι ενώ σε άλλες χώρες, υπάρχει ειδική διεύθυνση στο κάθε υπουργείο Παιδείας, η οποία ασχολείται αποκλειστικώς με τους διεθνείς διαγωνισμούς σε διάφορες επιστήμες, το ελληνικό υπουργείο ασχολείται κατά βάση με τις συγχωνεύσεις σχολείων και τον εχθρό - καθηγητή.
Ας αναλογιστεί κανείς, για παράδειγμα, ότι χώρες όπως η Γερμανία, η Ινδία, η Κίνα, ο ΗΠΑ, έχουν παράδοση σε διακρίσεις σε παρόμοιους διαγωνισμούς, όχι γιατί είναι πιο… έξυπνοι ή πιο διαβασμένοι οι μετέχοντες, αλλά διότι υπάρχει ένας ολόκληρος μηχανισμός που τους στηρίζει.
Να γιατί θα χάσουμε κι άλλους Καραθεοδωρήδες, Νανόπουλους, Οικονόμους και λοιπούς λαμπρούς επιστήμονες στις φυσικές επιστήμες.
Θανάσης Μιχαλάκης
Δημοσίευσέ το στο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου