Ο Κόζιακας, ένα βουνό κυριολεκτικά στα πόδια μας, είναι μια πρόκληση για ημερήσιες εξορμήσεις.
Ο αριθμός και η ποικιλία των διαδρομών που προσφέρει είναι ανεξάντλητες, έτσι ώστε ποτέ δεν λέμε όχι για μια ανάβαση στις πλαγιές ή στις κορυφές του.
Τελευταίο μας εγχείρημα η πορεία από την Κόρη στην ψηλότερη κορυφή του. Μια πορεία που κατ επανάληψη κάναμε στο παρελθόν, με διαφορετικές όμως καιρικές συνθήκες. Τώρα, η ζέστη του καλοκαιριού επιβάλλει ξεκίνημα νωρίς το πρωί και άφθονο νερό στα εφόδιά μας καθώς δεν υπάρχουν πηγές στη διαδρομή μας αυτή την εποχή.
Το μονοπάτι ξεκινά λίγο πάνω από το κέντρο του οικισμού και η αρχή του δηλώνεται με σχετική ξύλινη ταμπέλα. Ανηφορικό μέσα σε δάσος βελανιδιάς, έχει τακτική σήμανση με κόκκινη μπογιά στους κορμούς των δέντρων. Σήμανση που όμως αποδείχτηκε ανεπαρκής κατά την επιστροφή μας. Χρειάζεται λοιπόν συμπλήρωμα το κομμάτι της καθόδου.
Σύντομα βγαίνουμε σε διάσελο από όπου ψηλά, στα 1600 μέτρα περίπου βλέπουμε το χαρακτηριστικό άνοιγμα στο βράχο, το γνωστό σαν «Τρύπιο Λιθάρι». Από αυτό θα περάσουμε για να βγούμε στα ορεινά λιβάδια του Κόζιακα.
Το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής μας είναι σκιασμένο. Στα λίγα ξέφωτα, η ζέστη είναι βασανιστική. Μπαίνοντας στο δάσος της οξιάς και αντικρίζοντας τα τεράστια δέντρα ο νους μας πηγαίνει αυτόματα στην αντίστοιχη διαδρομή του Ολύμπου, το «Μονοπάτι της Σιωπής». Στους αρχαίους κορμούς παρασιτούν ίσκες με διάμετρο που ξεπερνά τα 20 εκατοστά.
Μετά από μιας ώρας βάδισμα φτάνουμε στο χείλος της χαράδρας. Το μονοπάτι ακολουθεί το αριστερό της άκρο αποφεύγοντας τον ατέλειωτο χαλιά. Η μεγάλη κλίση του απαιτεί προσπάθεια και υπομονή. Πυκνή βλάστηση θάμνων και φυλλοβόλων δέντρων εμποδίζει τη διάβαση. Χρειάζεται συχνό καθάρισμα ώστε να διατηρηθεί ανοικτό το πέρασμα.
Μετά από δίωρη πορεία καλύπτουμε τα 800 μέτρα της υψομετρικής διαφοράς από την Κόρη και περνάμε μέσα ακριβώς από το άνοιγμα του βράχου για να βγούμε στο ήπιο τοπίο των ορεινών βοσκών. Ασπίδα από τον ήλιο προσφέρει το ξύλινο κιόσκι που στέκει ακόμα στη θέση του, κουτσουρεμένο από τους βανδαλισμούς που κατά καιρούς υφίσταται. Λίγο πιο πέρα βόσκει ένα κοπάδι αγελάδες. Από εδώ συνεχίζεται το μονοπάτι για την κορυφή του βουνού όπως δηλώνει και σχετική ταμπέλα, χωρίς όμως καμία περαιτέρω σήμανση. Οδηγός μας το λάστιχο που φέρνει νερό στα ζώα. Στην πρώτη δεξιά διακλάδωση το εγκαταλείπουμε για να ανηφορίσουμε με κατεύθυνση ΒΔ μέσα σε φτέρες και έλατα. Πρέπει να παρακάμψουμε τις κορυφές που υψώνονται μπροστά μας και να βγούμε μετά από 30’ σε άλλο μικρό οροπέδιο, στα ριζά ακριβώς της κορυφής Αστραπή (υψ. 1901μ.) Μετά από άλλα 30’ πορείας φτάνουμε στο τριγωνομετρικό. Μπροστά μας υψώνεται ο ορεινός όγκος της νότιας Πίνδου με την σχηματισμό του Αυγού. Κάτω ακριβώς από τα πόδια μας το ορειβατικό καταφύγιο του Ε.Μ.Ο.Τ.
Δεν παραλείπουμε να γράψουμε δυο λόγια στο βιβλίο της κορυφής που βρίσκουμε θαμμένο κάτω από μια στοίβα πέτρες. Από το τσίγκινο κουτί του λείπει δυστυχώς το καπάκι και η υγρασία έχει καταστρέψει το βιβλίο.
Η ζέστη της ημέρας μας αναγκάζει να επισπεύσουμε την επιστροφή.
ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Το Σαββατοκύριακο 4-5/9 ξεκινά το φθινοπωρινό πρόγραμμά μας με ανάβαση στην Κακαρδίτσα ξεκινώντας από το Γαρδίκι.
Πληροφορίες στα γραφεία του συλλόγου μας - Ομήρου 6 (κάτω από το ΚΑΠΗ), τηλ. 24310 72077 κάθε Παρασκευή από 9.00 έως 11 μμ. Ενδιαφέρουσες ειδήσεις και υλικό θα βρείτε στην ιστοσελίδα μας στη διεύθυνση http://www.trikalasport.gr
Δημοσίευσέ το στο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου