Αυτοέλεγχος και αυτοπειθαρχία(η δυνατότητα ελέγχου των αντιδράσεων), έννοιες συνώνυμες, ήδη από την πολύ μικρή ηλικία αποδεικνύονται πολύτιμο αντίδοτο όχι μόνο στην επιθετικότητα
Την επιτακτική εσωτερική ανάγκη επικράτησης ενός ανθρώπου σε βάρος ενός άλλου, δηλαδή αυτό που σημαίνουμε με την λέξη φιλοπρωτία, η οποία εκφράζεται κατά κυρίαρχο τρόπο με το ένστικτο της επιθετικότητας, ο Αρχαίος Ελληνικός Πολιτισμός τιθάσευσε κατά ένα μεγαλοφυή και μοναδικό τρόπο δια του αθλητισμού, ο οποίος, αν θέλουμε να τον συμπιέσουμε σε έναν ορισμό, δεν είναι τίποτα άλλο από την επιδίωξη της επικράτησης δηλαδή της κατάκτησης της πρωτιάς (νίκης) μέσω της ευγενούς άμιλλας, δια του Αγώνος.
Στα Ομηρικά έπη περιγράφεται η συμπεριφορά των αθλητών κατά την διάρκεια των αγώνων και διαφαίνονται τα ιδανικά τους και η άμιλλα μετατρέπεται σε αρετή.
Η μετουσίωση, δηλαδή η μετατροπή της επιθετικότητας σε ανώτερη πνευματική λειτουργία, δημιουργεί την έννοια του ΙΔΑΝΙΚΟΥ.
Η Πάλη αποτελούσε το κυριότερο μέσο αγωγής των νέων στην Αρχαία Ελλάδα. Είχε το χαρακτήρα επίδειξης, ετοιμότητας πνεύματος, τέχνης και δύναμης και ήταν απαλλαγμένη από κάθε αίσθημα οργής. Ήταν ένα πνευματικό άθλημα.
Σήμερα ο αθλητισμός έχει διαφοροποιηθεί, όπως και πολλά άλλα κοινωνικά ζητήματα.
Αν σκεφτούμε τον αθλητισμό, κατά τις δεκαετίες του ΄70 και του ΄80 έως και σήμερα, αλλά και γενικότερα κοινωνικά και πολιτισμικά ζητήματα τα οποία τότε σε αντίθεση με σήμερα θεωρούμε αυτονόητα, παρατηρούμε αντιφάσεις και αλλαγές.
Για παράδειγμα έχουμε βάλει στο περιθώριο πολλές έννοιες όπως το αθλητικό ιδανικό, την ηθική, την συνείδηση, την πνευματική αλλά και την κοινωνική διάσταση του αθλητισμού.
Αθλητισμός και πολιτισμός, δρώντας ενιαία, θα πρέπει να αποτελούν σήμερα κοινωνικό φαινόμενο, που έχει τη δυνατότητα να ανταποκρίνεται θετικά στις ανθρώπινες ανάγκες, παιδαγωγικές, κοινωνικές, ηθικές, ψυχαγωγικές, σωματικές και πνευματικές.
Μια πολύ σημαντική και ταυτόχρονα θετική εξέλιξη είναι πως τα τελευταία χρόνια τα παιδιά, σε πολύ μικρές ηλικίες, εισρέουν σε οργανωμένους χώρους άθλησης,(αθλητικές ομάδες), καθοδηγούμενα από τους γονείς, στους οποίους εκπονούνται αθλητικά προγράμματα, αλλά και σε σειρά άλλων δραστηριοτήτων. Κάθε παιδί αποτελεί μια μοναδικότητα άρα και μια διαφορετική συμπεριφορά, η οποία μπορεί να έχει πολλούς και διαφορετικούς πόλους μεταχείρισης.
Αυτοέλεγχος και αυτοπειθαρχία(η δυνατότητα ελέγχου των αντιδράσεων), έννοιες συνώνυμες, ήδη από την πολύ μικρή ηλικία αποδεικνύονται πολύτιμο αντίδοτο όχι μόνο στην επιθετικότητα και τις εκρήξεις θυμού, αλλά και σε πολλούς τομείς της ζωής: στην αντιμετώπιση καταστάσεων εκτάκτου ανάγκης, στον καταναλωτισμό, κτλ. και θα πρέπει να αποτελούν ζητούμενο για όλους.
Η Πάλη, σήμερα πλέον, αποτελεί και για εμάς κύριο μέσο αγωγής των παιδιών. Έχει το χαρακτήρα επίδειξης, ετοιμότητας πνεύματος, τέχνης και δύναμης και είναι απαλλαγμένη από κάθε είδους επιθετικότητα.
Η αληθινή πειθαρχία που έχουμε σαν στόχο να καλλιεργήσουμε στα παιδιά, είναι αυτό που λέμε "συνείδηση".
Διακρίνοντας την πειθαρχία σε εσωτερική ή αυτοπειθαρχία ή αυτοέλεγχο ή συνείδηση και σε πειθαρχία που πηγάζει από κάποιο συμφέρον και την υποχρεωτική πειθαρχία.
Η αυτοπειθαρχία- αυτοέλεγχος προϋποθέτει βαθιά αφομοίωση των κανόνων και τηρείται χωρίς εξωτερικές κυρώσεις. Η άσκηση αυτοελέγχου είναι αποτέλεσμα της διαδικασίας της κοινωνικοποίησης που έχει προηγηθεί και είναι συνάρτηση της αποτελεσματικότητάς της.
Σε αντίθεση με την αυτοπειθαρχία οι άλλες κατηγορίες βασίζονται σε εξωτερικές κυρώσεις θετικές (αμοιβές) ή αρνητικές (ποινές).
Ο Αθλητισμός και η Πάλη στον ΑΠΣ Τρίκαλα συντελούν στη διαρκή βελτίωση των σωματικών, πνευματικών και ψυχικών δυνάμεων των αθλητών και των αθλητριών σύμφωνα με την αρχαία ρήση “ Αμμες δε γ’ εσσόμεθα πολλώ κάρρονες” δηλ. εμείς θα γίνουμε πολύ καλύτεροι.
Θέλοντας ο αθλητισμός σήμερα να αποτελεί απόρροια πολιτισμού και αντιστρόφως, καλλιεργούμε τον αθλητισμό για την ουσία και όχι για το "φαίνεσθαι".
Για τον ΑΠΣ Τρίκαλα
Τσιακάρας Νίκος
Δημοσίευσέ το στο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου