Ο Υπουργός και ο Πρωθυπουργός
(Αφιέρωμα στους φίλους Αργιθεάτες)
Από το Βάιο Φασούλα
Αργιθέα
Η Αργιθέα επιλέχτηκε από το γράφ0ντα προς τιμή των συγγενών του και γενικότερα των κατοίκων της περιοχής, που ακόμα και σήμερα, μέσα από μύριες δυσκολίες και αντίξοες συνθήκες, ως πρωταρχικό τους μέλημα έχουν τη διατήρηση όλων των πολιτιστικών αξιών του τόπου τους. Πρόκειται για έναν τόπο που προκαλεί με την ομορφιά και γοητεύει με το κάλλος του. Πολλές ιστορίες μου είχε διηγηθεί ο παππούς μου από τα νεανικά του χρόνια, ιστορίες, άλλες που έφερναν δάκρυ, άλλες που έφερναν γέλιο από τη ζωή του χωριού και της στάνης περιστοιχισμένες με ποικίλα μηνύματα της τότε εποχής.
Προς τιμήν λοιπόν των συγγενών μου-«πρωταγωνιστών» της τότε εποχής, που κατάφεραν να μεταλαμπαδεύσουν στους νεότερους τα ήθη και έθιμα του τόπου τους και να τιμώνται αυτά σήμερα ποικιλοτρόπως. Για τους παραπάνω λόγους και διάφορους άλλους «έστησα» ένα μαντρί και το γέμισα με τραγιά, γίδες και πρόβατα με άρχοντα το Μήτρο, έναν λεβεντάνθρωπο, αλλά αθεράπευτα «χωνεμένο» και «σοσιαληστή», κατά την αντίληψη του τράγου και ένα τραγί, αρχηγός στο μαντρί, «αρχησυμμοριτοκουμουνιστής», κατά την άποψη του Μήτρου. Πασόκος ο ένας, κουκουές ο άλλος, οι αντιπαραθέσεις τους δεν έχουν τέλος. Το μαντρί είναι εξοπλισμένο με όλα τα σύγχρονα μέσα.
Διαθέτει ραδιοφωνικό σταθμό -«Ράδιο FM2000» και τρεις υποσταθμούς στα γύρω χωριά, τους οποίους επιδέξια χειρίζονται τρία ειδικευμένα τραγιά. Έχει υπολογιστές, τηλέφωνα και είναι συνδεδεμένο με το διαδίκτυο. Ο τράγος ξέρει και τα χειρίζεται όλα, μάλιστα καλλίτερα από το Μήτρο, είναι απόλυτα ενημερωμένος κι όταν ο Μήτρος λείπει για «μπίζνες» στα γύρω χωριά, τότε το τραγί ανοίγει τον πομπό και μεταδίδει τις δικές του ειδήσεις. Αυτά τα λίγα για τους νέους φίλους αναγνώστες από το Αργιθεάτικο «ορμητήριο», το οποίο αυτό τον καιρό δίνει μια ξέχωρη ομορφιά καθώς είναι σκεπασμένο με χιόνια.
Ξαπλωμένος τ ’ανάσκελα, όπως συνήθως και ματσαλώντας ένα χορτάρι, απολάμβανε τη θαλπωρή δίπλα από ένα μεγάλο τζάκι και με μισόκλειστα μάτια παρακολουθούσε το Μήτρο…
Στο μαντρί του Μήτρου με το που το μακρύ αγγούρι της τρόικας και του Δ.Ν.Τ., βίαια χώθηκε στα σπλάχνα της πατρίδας, όπως έλεγε ο τράγος, οι καυγάδες μεταξύ τους έχουν ξεπεράσει κάθε όριο. Πρωτεργάτη θεωρεί τον Πρωθυπουργό για όλο το μασκαραλίκι, τον Καλλικρατικό Υπουργό-κύριο πρόσωπο αντιπαράθεσής του, κάτι μορφονιές υπουργίνες, ενώ τον αντιπρόεδρο που δεν μπορεί να τον «καταπιεί» λόγου «βουνίσιος όγκος» όπως χαρακτηριστικά έλεγε ο τράγος και όλο το «Πασοκικό ασκέρι». Ξεκινώντας ο Μήτρος για να φύγει λέει στον τράγο, ο οποίος αμέσως πετάχτηκε και βρέθηκε σε θέση «μάχης».
01
«Τράγε μου φέγω, πάω σιακάτ’, τ’ ασκέρι μ’ περιμένει
αν δε με δούνε σήμερα την έχω πατημένη.
Έχε του νου σ’ στα πράματα, τσι γκαστρωμένες γίδες
και άφκε το λογοκόψιμο, τσι κουκουδοπαγίδες.
02
Στη θέση σου θα στύλωνα στη στάνη ανδριάντα
που ο Γιωργάκης μπόρεσε και πέρασε ιμάντα
σε ούλους τους μηχανισμούς του διεθνώς ταμείο
που ήταν, τράγε μου, για μας, ένα τρανό λαχείο».
03
Κι ο τράγος σαν τον άκουσε να λέει για ταμεία,
να λέει για μηχανισμούς, ανδριάντες και λαχεία
ορθός σηκώθηκε με μιας με σηκωμένη τρίχα
τα κέρατά του, του ’δειξε και του ’κοψε τον βήχα.
04
«Μήτρακλα κάτσε καλά και μη με ανακατεύεις,
στα λέω ακόμα μια βουλά και μη με αγριεύεις.
Μη μου σηκώνεις δάχτυλο και μάζωξε τα σάλια
όρεξη να ’χεις, Μήτρο μου, απόψε στα κανάλια.
05
Μήτρο μ’ ο Παπανδρεαγιός, που ’ναι σοσιαλιστής
πρόεδρος τσι διεθνούς κι ένθερμος εγροπαϊστής,
μας τα ’κανε γυαλιά, καρφιά κι δω στην Αργιθέα,
να ’χεις του νου σου φουκαρά, θα μείν’ς χωρίς σκελέα.
06
Αμ! κι η άλλους, που ’ναι υπουργός, τον λεν κι «Καλλικράτη!»
Κακόχρονε! Σαν τον νοώ με γαργαλά η πλάτη.
Κι η τρίχα μου, να κάγκιλο, γίνεται σαν αγκάθια
τα κέρατά μου, Μήτρο μου, θα χώσω μες στα πάθια.
07
Γι’ αυτό σι λέω φουκαρά, μη με πολυαντραλίζεις
άφκεμε στη δουλίτσα μου και μη με χαμπαρίζεις.
Για ούλους σας έχω να πω ούλες τσι αμαρτίες,
απατεώνων και κλεφτών και μύριες σκευωρίες.
08
Αχ! Βρε, Μήτρο μ’ να τους είχα, στο μαντρί μου για ταή
γιδοχόρτι να τους ρίχνω να τους βγάζω για βοσκή
τσι προβάτες μου ν’ αρμέγουν, να στραγγάνε τα τυριά
και τα βράδια να πλαϊάζουν όξου στ’ άστρα τσι νυχτιάς». ?
09
Και ο Μήτρος πιεσμένος απ’ το χρόνο που κυλά
οργισμένος πάει να σκώσει το ποδάρι για κλωτσιά,
μα τρεις τράγοι αγριεμένοι με τα κέρατα μπροστά,
ένα «ωχ!» αφήνει ο Μήτρος και ξεφεύγει πονηρά.
10
«Παλιότραε, κομμουνιστή, θα πληρώσεις ακριβά,
το μαχαίρ’ δεν το γλιτώνεις κι ούλη σου η συρλοϊά, (σόι)
άι σιχτίρ, μαρξιστολένιν, χωνεμένε τροτσκιστή
π’ ούλα τα ισοπεδώνεις, πληρωμένε μπαταχτσή».
Αφού ξέφυγε ο Μήτρος αφήνοντας πίσω του κατάρες και βρισιές για το τραγί του, ο τράγος πυρετωδώς ετοιμάζει το λόγο του. Κι όταν ήταν όλα έτοιμα και οι τρεις τράγοι του είχαν φτάσει στους υποσταθμούς αναμετάδοσης, ο τράγος, όπως πάντα, ξεκίνησε την εκπομπή μ’ ένα δημοτικό τραγούδι. Τελειώνοντας κι αυτό μέσα από ένα συνοδευτικό πανδαιμόνιο φωνών της στάνης, των σκύλων και των αγριμιών, έφερε το μικρόφωνο κοντά στο στόμα του και με φωνή σοβαρή μα και αγριεμένη άρχισε να μεταδίδει:
11
Εεε! Μπεεε! Εδώ Ράδγιο, Μήτρος! Εδώ κέντρο ειδήσεων.
Εδώ κανάλι του Νομού και τμήμα εξορμήσεων.
Ετοιμαστείτε γίδες μου να μάθετε χαμπέρια
μέσα απ’ το Ράδγιο φε με, π’ ακούνε και τ’ αστέρια.
12
Μπεεε! Προσοχή! Προσοχή! Σας ομιλεί εκτάκτως,
Αργιθεάτικος σταθμός, μετάδοση ατάκτως
λόου χιονιά, λόου βοριά, λόου κακών σημάτων,
ούλοι θα μας ακούσετε μέσω μαντριών κυμάτων.
13
Ούντρα λάμα, ούντρα λάμα, φε με, περιφερειακό
ό, τι ποτέ δεν άκσατε για το «Καλλικρατικό»,
ακούτε τώρα γίδες μου κι εσείς τρανά τραγιά,
ούλοι οι «Καλλικρατικοί» μας έφεραν την αβανιά.
14
Εεε!, μπεεε! Εδώ Ράδγιο, Μήτρος! Εδώ εφέ δυο χιλιάρκα!
Εδώ κανάλια εφέ και, τσακ! Πομπή, Μήτρο-νάρκα.
Εν δυο, ακούτε, βρε, εν δυο, εεει άι, χούι, χούι,
ετοιμαστείτε ακροατές να μπείτε στο αχούρι.
15
Κι ας κράξουμι ούλοι αντάμα στη νέα μας χρονιά
αρχιμηνιά κι αρχή χρονιά, στης Αργιθέας τα βουνά
στου Μήτρου-τράγου το μαντρί και σ’ ούλα τα μαντριά
κι ας τον καλοτρατάρουμε, μ’ άνθη απ’ την τσαπουρνιά.
16
Γεια! Στον φίλο «Καλλικράτη», υπουργό και τεχνοκράτη!
Πού τον ήβραν! Τι ξεφτέρι! Ξυπνητό κι ανοιχτομάτη!
Βολικός στον αρχηγό του, άβουλος για το λαό του,
νυχτωμένος, η καημένος, μα θα βρει το διάολό του.
17
Χάρτες ανοίει, χάρτες ψάχνει, την Ελλάδα για να βρει
μα του φαίνεται μεγάλη. Πουυύ να προσανατολιστεί!
Στα λιβάδια, πα στις ράχες, στα φαράγγια, στα χωράφια!
Να, τους χάρτες όλους χώνει σε πρασινισμένα ράφια.
18
Απ’ τα χέρια του τινάζει σκόνες που ’χαν μαζωχτεί
απ’ τσι χάρτες τσι Ελλάδας που δεν είχαν ανοιχτεί,
μόνο ένας διαβασμένος κι ήταν «Καποδιστριακός»
κι ένα νέο βάζει τώρα κι είναι «Καλλικρατικός».
19
Την απόφασή του πήρε άκρως δικτατορική
άγνωστη για την Ελλάδα, δόλια και αυταρχική
και στα αχαμνά του γράφει κοινοτάρχες, χωρικούς
δήμους πόλεων, γραφεία και πολλούς πολιτικούς.
20
Τι λαχτάρα; Τι τρομάρα; Πώς θα σμίξουν τα χωριά;
Με χαρτιά και με φανφάρες, δε θα ’ρθει η καταχνιά;
-Τι να ’ρθει, που είχε έρθει, πράσινος ήταν κι αυτός
μα τούτος δω, του υπουργού μας, είναι καταλυτικός.
21
Την Ελλάδα πα να σώσει από τη χρεοκοπία
το δημόσιο θα βγάλει μέσα από την αμαρτία
και τη σφύρα του χτυπάει, λες και είναι δικαστής,
μπράβο! Ήρωα! Μεγάλε, π’ όλους τους περιφρονείς.
22
Την Ελλάδα, η καημένος, πάει να διαχειριστεί
και απ’ του κεφαλιού του βγάνει πράξη μεσαιωνική.
«Καλλικράτη» μας τρατάρει, θα μας φέρει καταντιά
βρε, το Γιάννη, μόνος πίνει και μας έβαλε θηλιά.
23
Καλλικράτη, άμα βλέπεις το ρεζίλι που περνάς
στα χωριά μας αεράτα ερημιά θα συναντάς,
ιστορία, παραδόσεις, πανηγύρια και χαρές
τα ’χει πια κλειδαμπαρώσει η υπουργός μας πια στο χτες.
24
Κι είναι για να τον λυπάσαι, που παράγει πονηριές,
κι ούλα αυτά που ξεστομάει είναι μπουρδοπαπαριές
μέσα από εσέ, καημένε, Καλλικράτη που βογκάς
την Ελλάδα θε να κάνουν μια δεκάρα τσι οκάς.
25
Γεια, τον υπουργό τσ’ αγέλης, να του δώκει η θεός
που ανέβ’κε στο καλάμι, μας το παίζει και σοφός,
μα η δύστυχος δεν ξέρει που ’ναι η ανατολή
τις διάτες τσι Εγρώπης, έχει σαν αποστολή.
26
Βρε το Γιάννη! Πα να σώσει την Ελλάδα, βρε τραγιά
και θα ρίξουνε παράδες, θα ανθίσουν τα βουνά
κι ου Μήτρος θα σαλέψει, σαν μουλάρι κουρδιστό
όταν του ζητάν στον κάμπο τα χαρτιά απ’ το χωριό.
27
Χούι! Χούι! Γίδες μου και τράγοι, γλέντι θα ’χουμε, χορό
όταν θα γυρνά στη στάνη θα τον βλέπουμε ωχρό,
απ’ το κόσιαμα στα πέριξ να προυλάβει τσι δουλειές
και θ’ αναθεματάει του υπουργού μπαγαποντιές.
28
Ε! Καημένε, Καλλικράτη, πανηγύρι θα γευτείς
σαν θα δεις τον «Καλλικράτη» στο δρομάκι της φυγής!
Νύχτα θα ’ναι, θα προγκίξουν, ούλοι οι Παπανδρεακοί
μα θα τα ’χουνε ρημάξει οι εγρωμηχανισμοί.
29
Προσοχή! Προσοχή! Εδώ τραγί στη ραδγιοεκπομπή!
Τσι στάνης το δελτίο μας είναι μια αναλαμπή
στα σκότη π’ αντικρίζουμε των εγρωτροικών
εγρωκλεφτών, ελληνικών λαμόγιων και άλλων ληστών,
30
αντάμα θα αντικρούσουμε με μύριες κερατιές
κι η άρχοντας η Κίτσος μας (μουλάρι) θα ρίχνει ποδαριές.
Για ταύτο ας διακόψουμε για λίγο το δελτίο
μ’ ένα τραγούδι κλέφτικο τσι στάνης μας αρχείο».
(Πράγματι το Ράδιο FM2000 διέκοψε την εκπομπή κι αμέσως ακούστηκε ένα δημοτικό τραγούδι που έλεγε για τους κλέφτες από τ’ άγραφα που σείστηκε η στάνη κι όλη η περιοχή των Αγράφων. Λίγα λεπτά αργότερα ο τράγος επανήλθε για να συνεχίσει).
31
Ούντρα λάμα, ούντρα λάμια, απ’ Αργιθιανό αστέρα,
σας προσκαλώ ακροατές σοσιαλιστικού αιθέρα.
Εεε!, μπεεε! Εδώ Ράδγιο, Μήτρος! Εδώ εφέ δυο χιλιάρκα!
Οι στάνες θα σας βάλουνε στα θέμελά σας νάρκα.
32
Εδώ πομπός, εδώ σταθμός, ο προπαγανδιστικός
σας μεταδίνουμε με εννιά μποφόρ και σοσιαλιστικός
με έναν τόνο μέγκαβατ μπας και συμμορφωθείτε
τους ψεύτες σοσιαλιστές γοργά ξεφορτωθείτε.
33
Κι όσο για τον Παπανδρεαγιό κι άριστον πρωθυπουργό
την Ελλάδα έχει βάλει πάν’ σε πράσινο αυγό
και οι γερμανοί οι φίλοι τον βραβεύσαν για το ζόρι
που τραβάει, καθώς σέρνει, το λαό στο κατηφόρι.
34
Τους αρπάχτρες και τους κλέφτες τους πατάει τη ματιά,
μιζαδόρους και εμπόρους τους χαδεύει στα αφτιά.
Υπουργούς, πρωθυπουργάκια που αρμέξαν την Ελλάδα
και την κάνανε να λιώνει σαν βατοπαιδιού λαμπάδα,
35
να, γιδούλες μου, ακούω, το ’κλεισαν το μαγαζί,
του βατοπαιδιού οι κλέφτες χαίρονται όλοι μαζί
που το κοινοβούλιό τους πήρε μια απόφαση βαριά,
ζύγιασαν τις αρπαγές τους, πα σε σάπια ζυγαριά.
36
Α! Να μην την ξαστοχήσω των εβραίων συμφωνία,
γείτονες, σύμμαχοι, φίλοι, διεθνή συνωμοσία
στον πρωθυπουργό μας βάλαν του Δαυίδ τους το σκουφί
και τις εντολές του δώσαν να τις έχει για θροφή.
37
Ου κλέψεις, ου ληστέψεις, λεν οι δέκα εντολές
μα ο σιωνισμός τσι φτιάνει μισητές παραλλαγές
τσι οποίες μετατρέπουν και τσι κάνουν αμαρτίες
και τσι σπέρνουν στον κοσμάκη να βογκά τσι δυστυχίες.
38
Διπλωμάτης δίχως άκρα νοιάζεται για το καλό,
έτσι λέει ούλο τ’ ασκέρι τ’ και τον έχει σαν θεό.
Μα αρειμάνιος μας βγήκε κι αγκαλιάζει την πανούκλα
που ούτως ή άλλως, μας σερβίρισε για κούκλα.
39
Βρε πού χάθηκαν οι λεβέντες, να σαν τον Καραϊσκάκη
να σηκθεί ο τρανός μια νύχτα και να σκώσει μπαϊράκι
κι ούλους να τους συγυρίσει, τούρκους, έλληνες κι ωβραίους
κι από το μαντρί τσι γραίκας να διαλέξει τους ωραίους.
40
Βρε τι έπαθε ο κοσμάκης κι η Ελλάδα μας κοντά,
όπου τα αυτιά να στρίψεις θε να ακούσεις βογγητά
και η ερημιά ακμάζει, η κλεψιά επικρατεί
κι όποιον του γουστάρ’ η κούτρα με τη μια δολοφονεί.
41
Οι φωτιές δίνουν και παίρνουν, αναρχία επικρατεί
ως κι η σκιά, του καημένου, έχει πλέον προδοθεί
απ’ τα μέτρα που λαβαίνει ούλοι έγιναν φτωχοί!
Στοπ! Οι άνθρωποι τον κράζουν, του Αντρέα το παιδί.
42
Στοπ! Χουγιάζουν, δεν ακούει, προτιμά ανατροπή,
η ανεργία ανεβαίνει, δεν χωρά αποτροπή
γίδες, πρόβατα και κόσμος θα του βάλουνε φωτιά
μια φωτιά που όποιος τσακώσει, θ’ ανάψει πυρκαγιά.
43
Ούφ! Θα σκάσω, μωρέ γίδες! Τι μπελιά απ’ έχω βρει!
Ούλους τους αφορισμένους να τους βγάνω στο σφυρί!
Αλλά να, πάντα πιστεύω πως ετούτο το κακό
με κακό θε να μας φύγει και θα μείν’ ιστορικό.
44
Άιντε Μήτρο μ’, δε θ’ αντέξεις του κοσμάκη την οργή,
μπρρρρρρ! Πρασινοχωνεμένε λύσου απ’ την υποταγή
και στείλε τα χαμπέρια μου σ’ αυτούς που σε ρημάξαν
πριχού η όχλος, όπως λες, σαλέψει για ό, τι τ’ αρπάξαν.
45
Εεε! Μπεεε! Εδώ Ράδγιο Μήτρος! Εδώ εφέ δυο χιλιάρκα
σας μεταδώσαμε εκπομπή πασοκική με μάρκα:
Σιωνιστών, σοσιαλιστών και των φιλελευθέρων
που οδηγούν τη χώρα μας στο χάος των αιθέρων».
…
Αχ! Και να’ χαμ’ έναν γέροντα μ’ οκάδες τα λιμπά,
θε να βλέπαμ’ έναν θέρο, που θα τρέμαν τα σκυλιά.
«Αχ Ελλάδα, Ελλαδούλα, τριανταφυλλιά μ’ κι ρούσα,
πέρδικα μ’ θεών μανούλα, σε αδειάσανε απ’ ούλα
και σ’ αρμέγουνε τα στήθη και σου στύβουν την καρδιά
σε πουλάνε μύθους κι ήθη και σου πνίγουν τη λαλιά.
Τη φωνή σου δεν ακούω, μήτε νιώθω τους παλμούς
κι ούλα τα κουδούνια κρούω, για να διώξω τους εχθρούς»
E.Ε. Ελλάδα, Τρίκαλα, Ιανουάριος 18 2011 pelasgos@fasoulas.de www.fasoulas.de
Δημοσίευσέ το στο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου