Εξι χρήστες του Facebook που μπορούν να μετατρέψουν το σερφάρισμα σου στις σελίδες του σκέτη κόλαση...
Ευχή ή κατάρα; Μερικές φορές είναι ευλογία. Άλλες είναι κατασκεύασμα του διαβόλου.
Ο λόγος για το πολυσυζητημένο Facebook, που μπήκε στη ζωή των χρηστών του διαδικτύου ξαφνικά, μα τόσο αποφασιστικά.
Έχει την πλάκα του, αρκεί βέβαια να μην «πέσεις» πάνω σε κάποιον από τους παρακάτω τύπους...
1. Ο «κολλητούλης»
Μέσω του Facebook «ξετρυπώνεις» χαμένους συμμαθητές, παλιόφιλους από τη γειτονιά, την ομάδα, ή το Πανεπιστήμιο. Δεν είναι άσχημο να έχεις έναν τρόπο να επικοινωνήσεις μαζί του ή να μάθεις –έστω κι από σπόντα- τα νέα τους.
Προσοχή όμως! Φίλε μου αν ήθελα να έχουμε συχνή επαφή, θα την είχαμε και χωρίς το Facebook.Δεν χρειάζεται να κάνεις Like κάθετι που γράφεται και να αφήνεις σχόλια παντού λες κι είσαι ο Άδωνις Γεωργιάδης κι έχεις άποψη επί παντός επιστητού.
2. Έλεος με τα κουίζ
Ποια είναι η αγαπημένη σου στάση; Προτιμάς τις ξανθιές ή τις μελαχρινές; Σου αρέσει περισσότερο ο Κακά ή ο Κριστιάν Ρονάλντο. Τα κουίζ είναι μια εφεύρεση από αυτές που δεν έπρεπε να γίνουν, όπως ο καθετήρας κι η απόκρυψη στα κινητά.
Πραγματικά! Δ-Ε-Ν Μ-Α-Σ Ε-Ν-Δ-Ι-Α-Φ-Ε-Ρ-ΕΙ ούτε αν γουστάρεις τον Πανταζή, ή το τραγούδι που σε εκφράζει.
3. Και ξανα-μανά τραγούδι
Όλοι βρίσκουν κατά καιρούς ένα τραγούδι που πραγματικά τους εκφράζει. Ξένο ή ελληνικό δεν έχει σημασία. Το να κοπανάς καθημερινά 10-15 τραγούδια , φίλε μου, όμως, είναι υπερ-υπερβολή.
Ξέρεις υπάρχουν τα mp3, το YouTube back-to-back, το ιντερνετικό ραδιόφωνο, το κανονικό ραδιόφωνο, το πειρατικό ραδιόφωνο, το ραδιοκασετόφωνο, το τρανζίστορ, το πικ-απ ακόμη κι η λατέρνα για αυτή τη χρήση.
4. Οι υπερ-κοινωνικοί
Δεν άκουσα; Πως είπατε; Ορίστε; Συγγνώμη κύριε… Ποιος είστε; Η μεγάλη Κατερίνα τα είχε τραγουδήσει πολλά χρόνια πριν. Τι θέλετε, όμως, εσείς από τη ζωή μου; Πρόκειται για σεσημασμένους του Facebook που κάνουν καθημερινά δεκάδες φίλους που δεν έχουν γνωρίσει ποτέ, πιάνοντας κουβέντα, στέλνοντας τραγούδια και κυρίως ενημερώνοντας τους με το τι κάνουν/σκέφτονται/αισθάνονται/γουστάρουν.
5. Οι εξεντρίκ
Κάποτε ο φίλος μου ο Μήτσος είχε πει ότι «η γνώμη είναι σαν την κ%#$), όλη έχουν από μια» (σ.σ ο Κλιντ Ίστγουντ το έχει πει, αλλά ο Μητσάρας θα στενοχωρηθεί αν το μάθει). Οπότε καλώς ή κακώς στο News feed θα παρελάσουν αρκετές διαφορετικές απόψεις για ποδόσφαιρο, πολιτική και –το χειρότερο- κοινωνικά θέματα.
Και πάλι το θέμα έχει δύο όψεις. Ήμουν κι εγώ από αυτούς που έμαθαν για τον θάνατο του Μάικλ Τζάκσον από τα συνεχόμενα post (όπως επίσης «έμαθα» ότι ο Μάικλ Τζάκσον ήταν ένας θρύλος της μουσικής κι όχι ένα ψυχικά άρρωστο φάντασμα ξεχασμένο από το Θεό). Από την άλλη, όμως, γιατί να βλέπω «παρέλαση» μηνυμάτων ότι «έβρεξε», ότι «ο Ολυμπιακός κερδίζει με τη διαιτησία», ότι ο «Γιωργάκης αυτό κι ο Κωστάκης το άλλο» κι ούτω καθεξής. Λίγη διακριτικότητα δεν βλάπτει, αγαπητοί.
6. Οι πέφτουλες
Υπάρχουν παντού. Υπήρχαν πριν το www και σίγουρα πριν το Facebook. Από τη μακρινή εποχή του mIRC και του Hi-5 οι συγκεκριμένοι τύποι/τύπισσες αναζητούσαν μέσω διαδικτύου ερωτική συντροφιά όπως θα έλεγαν στις ειδήσεις.
Και δεν λέω… είναι ωραίο να σ’ αγαπούν και να σου το λένε, που λέει το τραγούδι. Κοινώς την κολακεία ουδείς εμίσησε, απλά το πρόβλημα ξεκινά όταν κάποιος κάνει τα… δικά του σε άτομο του ιδίου φύλου.
Θα χρησιμοποίησε εμπειρία φίλου μου που μετά από αλλεπάλληλα μηνύματα από κάποιον τριχωτό τύπο που έκανε ανήθικες προτάσεις για μασάζ δέχτηκε και το εξής: «Καλά δεν χρειάζεται να με γράφεις, πες μου τουλάχιστον δύο λέξεις» για να πάρει την απάντηση: «Δύο λέξεις μόνο: Άντε γαμ%&$%!»
Δημοσίευσέ το στο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου