Με τα νεύρα τεντωμένα αλλά ταυτόχρονα με αμείωτο ενδιαφέρον ο ελληνικός λαός αναμένει τα αποτελέσματα των συναντήσεων του έλληνα Υπουργού Οικονομικών στην Αμερικανική Πρωτεύουσα αργά απόψε το βράδυ.
Οι - σχεδόν καθημερινά- εναλλασσόμενες απόψεις περί της διαχείρισης του ελληνικού χρέους αλλά και η συζήτηση για την ενδεχόμενη χρεοκοπία της χώρας δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για ελπίδες σημαντικής βελτίωσης του κλίματος.
Το ενδεχόμενο αλλαγής των αποφάσεων της συνόδου κορυφής της 21ης Ιουλίου για το νέο πακέτο βοήθειας στην χώρα μας άφησε για μια ακόμα φορά ανοιχτό ο κ. Σόιμπλε.
Στο μεταξύ, η τύχη της χώρας έχει πλέον αναληφθεί από τους- μέχρι πρότινος για τους έλληνες- οίκους αξιολόγησης και οικονομικούς αναλυτές. Ο κάθε ένας από αυτούς εκφέρει την δική του άποψη χωρίς φυσικά να είναι αυτός ή η χώρα του κινδυνεύει να χρεοκοπήσει.
Τα ερωτήματα ωστόσο που αφορούν την καθημερινότητα του έλληνα πολίτη σε περίπτωση ελεγχόμενης χρεoκοπίας δεν έχουν απαντηθεί επαρκώς. Και για την έλλειψη αυτή υπάρχει σοβαρή δικαιολογία. Αφ ενός δεν έχει συμβεί κάτι παρόμοιο, να χρεοκοπεί χώρα η οποία έχει κοινό νόμισμα με άλλες 26 χώρες, και αφ ετέρου ουδείς γνωρίζει τις τεχνικές παραμέτρους την πολυσυζητημένης χρεoκοπίας.
Σε περίπτωση χρεοκοπίας τι θα μπορούσε να γίνει με τα δάνεια τα οποία χρωστάμε στις τράπεζες;
Φυσικά κανένα χρέος μας δεν πρόκειται να διαγραφεί. Θα υπάρξουν βεβαίως περιπτώσεις όπου μετά από προσφυγές πολιτών θα ζητηθεί να αλλάξουν οι δανειακές συμβάσεις αφού θα έχουν αλλάξει δραματικά και τα οικονομικά δεδομένα της χώρας.
Εξ άλλου είναι πασίδηλο ότι σε μια τέτοια περίπτωση πολλοί εκ των δανειοληπτών δεν θα εμφανίζουν προθυμία πληρωμής. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα είναι περισσότερο πιθανό σε περιπτώσεις χρεών προς το ελληνικό δημόσιο.
Οι επιπτώσεις στις συντάξεις;
Η κυβέρνηση Παπανδρέου αντί να επιλύσει το ασφαλιστικό πρόβλημα, που συνίσταται στην δυσαναλογία εργαζομένων και συνταξιούχων, κατάφερε να το κάνει χειρότερο. Η ασκούμενη πολιτική είχε ως αποτέλεσμα να γεμίσει η χώρα συνταξιούχους οι οποίοι έκαναν χρήση των δικαιωμάτων που τους έδωσε ο νόμος προκειμένου να συνταξιοδοτηθούν προώρως.
Η περιουσία των ταμείων η οποία ανέρχεται στα 23 δις σε ομόλογα αν μειωθεί για παράδειγμα κατά 50% θα αντιμετωπίσουμε σοβαρότατο πρόβλημα. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο πιθανότατα να ενισχυθούν τα ταμεία με κεφάλαια όπως θα γίνει άλλωστε και με τις τράπεζες.
Κινδυνεύουν άραγε οι καταθέσεις;
Δεν θα υπάρξει κίνδυνος εφ όσον όλα κινηθούν βάσει συντεταγμένου σχεδίου. Είναι προφανές ότι οι τράπεζες ενδέχεται να αλλάξουν χέρια αφού θα χρειαστούν κεφάλαια και αυτά τα κεφάλαια θα προέλθουν από άλλους πιστωτικούς οργανισμούς μέσω της ευρωζώνης έτσι ώστε να διασφαλιστεί η ισορροπία.
Το σχέδιο εμπεριέχει έναν πολύ ευαίσθητο αλλά και σοβαρό όρο. Να μπορούν τις δύο πρώτες μέρες να προβαίνουν σε ανάληψη όποιου ποσού επιθυμούν οι καταθέτες. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα την ηρεμία της αγοράς και φυσικά των καταθετών.
Θα έχουμε και νέα μέτρα;
Οι πιστωτές σε ενδεχόμενη μείωση των απαιτήσεων τους στο 50% δεν θα έχουν και ταυτόχρονα πειστεί ότι θα καταφέρουν να εισπράξουν τα δανεικά. Έτσι είναι σαφές ότι θα συνεχιστούν οι πιέσεις για μέτρα μέχρι να φτάσουμε σε πλεονασματικό προϋπολογισμό ώστε να έχουν ελπίδα να πάρουν τα λεφτά τους.
Από το newpost
Δημοσίευσέ το στο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου