Μια ώρα μετά τη βροχή...

Ανοιχτή επιστολή προς όλους από το συμπολίτη Βάιο Φασούλα από το Δέλτα Καλαμπάκας, Τρίκαλα

«Μετά τη βροχή κάπα δεν χρειάζεται» λέει μια λαϊκή παροιμία, παροιμία που οι νέοι «Καλλικρατικοί» Δήμοι δε μπορούν να διανοηθούν.

«Όταν τις δεκαετίες 60-70 οι τότε πολιτικές ασχήμιες (δεν διαφέρουν από τις σημερινές) μας φόρτωσαν στα καράβια και στα τρένα και μας ξεφόρτωσαν σε ξένες πατρίδες, δε μας είχανε πει, τότε, ότι τα επίπεδα μιας σύγχρονης κοινωνίας (της ελληνικής) δε θα άλλαζαν. Κατά την προσαρμογή του Έλληνα μετανάστη σε προοδευμένες κοινωνίες-Χώρες, Γερμανία παράδειγμα, διδάχτηκε μεταξύ άλλων, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους, όσο αφορά το επίπεδο και τη σχέση Δήμου και Πολίτη. Στο τελευταίο χωριό της Γερμανίας ο κάθε Πολίτης-δημότης απολαμβάνει όλα όσα η ΤΑ οφείλει να κάνει: δρόμους, προσβάσεις και σημάνσεις, συνδέσεις νερού και αποχέτευσης, προστασία υγιεινής-περιβάλλον-καθαριότητα και ασφάλειας από διάφορες φυσικές καταστροφές και άλλα πολλά. Οι παλιννοστούντες Έλληνες, όσοι τέλος πάντων επέστρεψαν, διαπιστώνουν ότι οι σχέσεις μεταξύ Δήμου και Δημότη είναι ανύπαρκτες…» τάδε έφη Β. Φασούλας 25/01/2010.

Μια ώρα, 19:30, μετά τη βροχή και όλα πάλι ηρέμησαν. Προηγήθηκε δυνατός αέρας, αστροπελέκια, διακοπές ρεύματος και άλλα που περικλείει μια καταιγίδα. Σφοδρή η σημερινή είχε σαν αποτέλεσμα να επαναφέρει τα γνωστά πλέον προβλήματα στο Δέλτα Καλαμπάκας, τα οποία η τεχνική υπηρεσία του Δήμου εδώ και πάνω από δέκα χρόνια δημιούργησε κάνοντας το πρόβλημα «διαχρονικό», όπως, σωστά, το χαρακτήρισε ο προηγούμενος δήμαρχος.

Το κυρίαρχο πρόβλημα ήταν και εξακολουθεί να είναι η ελλιπής κατασκευή του δρόμου που η τεχνική υπηρεσία του Δήμου Τρικκαίων δε φρόντισε για τα όμβρια ύδατα πού θα πάνε, αλλά για «τεχνικούς» λόγους αρκέστηκε να τα αφήσει ελεύθερα αδιαφορώντας παντελώς για την τύχη τους. Βέβαια, εδώ, η τύχη των διαμενόντων κατοίκων κάθε φορά δοκιμάζεται και όχι των όμβριων υδάτων, αδιάφορα από κάθε άποψη για τη λάσπη που αφήνουν, την αφόρητη υγρασία, τα πλημυρισμένα υπόγεια και τα απροσπέλαστα τετραγωνικά μέτρα των σπιτιών που κυριολεκτικά αποκλείουν την πρόσβαση των κατοίκων προς το δρόμο.

«Διαχρονικό» πρόβλημα λοιπόν και δεν είναι το μοναδικό στο Δέλτα Καλαμπάκας. Επανειλημμένα έχουμε αναφερθεί, ήρθε και ο τέως δήμαρχος επιτόπου, γνωρίζει τα πράγματα ακριβώς και θα μπορούσε κάλλιστα να τα μεταφέρει στο νέο «Καλλικρατικό» Δήμο και κατ’ επέκταση στο νέο δήμαρχο αλλιώς θα πρέπει ο γράφων να μεταφέρει το Δέλτα Καλαμπάκας στο Δημαρχείο.

Βέβαια ο συγκεκριμένος δρόμος παρουσιάζει και άλλα προβλήματα, όπως η παντελή έλλειψη προστατευτικών μέτρων– ιδιαίτερα η σήμανση, -πώς περνά κανείς την αντίπερα του δρόμου με μικρά παιδιά, οι ταχύτητες των ασυνείδητων οδηγών των τροχοφόρων και η ηχορύπανση δίνουν και παίρνουν όλο το 24ωρο. Άντε να πούμε και για ένα κομμάτι δέκα μέτρα χωματόδρομο που ο δήμος δεν αξιώθηκε να ρίξει δυο χούφτες πίσσα εμείς όμως τρώμε τη σκόνη. Έχουμε και τα αιωνόβια δέντρα που δεν μπορούμε να κόψουμε λόγου ύψους και ευχόμαστε να μη σκοτώσουν κάποιον περαστικό ή κάποιο παιδάκι. Όσο για τα νερά του δρόμου η δαπάνη είναι αστεία. Μια «γούρνα» ακριβώς εκεί που αρχίζει ο παράδρομος με κατεύθυνση Καλαμπάκα είναι η νησίδα που από κάτω της περνά το αποχετευτικό δίκτυο των ομβρίων.

Βέβαια δεν περιμένουμε να δούμε φως κι  ούτε περιμένουμε κάποια υπόσχεση, (τέτοια εποχή αστεία να λέμε) απλά με τον τρόπο αυτό ενημερώνουμε και την τοπική αρχή και παράλληλα περιμένουμε την τρόικα που, κατά πάσα πιθανότητα, αυτή κάτι θα μας φτιάξει. Αυτά για τους αρμόδιους που λένε πολλά, πολύ περισσότερα απ’ όσα οι Πολίτες.

«EΕ». Ελλάδα, Τρίκαλα, Μάιος 12  2011 pelasgos@fasoulas.de   www.fasoulas.de

Δημοσίευσέ το στο: