Στο παγκάκι της πλατείας
Αχ! Εσύ παγκάκι τυχερό κι εσύ γλυκιά πλατεία
να ξέρατε, πόσο πολύ μου δώσατε χαρά και ευτυχία!
Που νόμισα, για μια στιγμή, πως με περιγελάτε
και μιας κοπέλας την καρδιά άδικα τυραννάτε
Κι εσείς δέντρα που ρίχνατε, αραιά και πού τα φύλλα
πώς νόμισα, η άμοιρη, πως έρχονταν μαυρίλα
κι εσάς πουλάκια, θάρρεψα, δε βγάζατε λαλιά
ω πόσο πολύ υπόφερα, βαθιά μες στην καρδιά!
Να ’σαι καλά, παγκάκι μου, μου έφερες την τύχη
κι εσείς δεντράκια και πουλιά ανοίξατε τα τοίχοι
όπου μέσα τους είχανε κλεισμένη την ελπίδα
και τον καλό μου φέρατε σαν πύρινη αχτίδα.
Κοντά σας θα ’ρχομαι συχνά να λέω τα μυστικά μου
και όμορφα και άσχημα που θα δεχτεί η καρδία μου
μα πιο πολύ θα τραγουδώ εδώ τον έρωτά μου
αυτόν που τώρα γνώρισα και βρίσκεται κοντά μου…
Τα κρίνα της καρδιάς μου
Λουλούδι αγνό στα λούλουδα
σκόρπα τη μυρουδιά σου
τον κήπο τον απάτητο
δώσε στον άρχοντά σου
Έλα, έλα άρχοντά μου
μες στον κήπο της καρδιάς μου
στην αγκάλη σου να γείρω
κι απ’ αγάπη να μεθύσω
Ω συ καλέ μου κι ακριβέ
κι άρχοντα γαλανέ μου
για σε ανθάκια μάζεψα
και κρίνα απ’ την καρδιά μου
Άλλα μιλούν για έρωτα,
άλλα μιλούν γι’ αγάπη
και τα ρωτώ, ποιο απ’ τα δυο
λάβωσε την καρδιά μου
Κι αυτά όλα ανοίξανε
τα ροδοπέταλά τους
και μ’ έλουσαν μ’ αρώματα
παρθενικά και χάδια
Η αγάπη είναι ο έρωτας
κι ο έρωτας η αγάπη,
με λένε και με σκέπασαν
με κρίνα και στεφάνια
Τα λούλουδά σου ωρίμασαν
καιρός να τα χαρίσεις
μην τα κρατήσεις στη σκιά
κι άδικα χαραμίσεις
Λουλούδι αγνό στα λούλουδα
σκόρπα τη μυρουδιά σου
τον κήπο τον απάτητο
δώσε στον άρχοντά σου
Στης νιότης σου το άστραμμα
τη δίψα του να σβήσει
κει την αγάπη θε να βρεις,
του έρωτα τη γλύκα
Αυτά μου είπανε, για σε
λούλουδα και μπουμπούκια
καθώς στον κήπο μάζευα
τα πιο ακριβά μου κρίνα
Έλα, έλα άρχοντά μου
μες στον κήπο της καρδιάς μου
στην αγκάλη σου να γείρω
κι απ’ αγάπη να μεθύσω
Έλα, έλα ακριβέ μου
μες στον κήπο μου να ζήσεις
την καρδιά μου θα σου στρώσω
κρεβατάκι να ξαπλώσεις
Βάιος Φασούλας
www.fasoulas.de
pelasgos@fasoulas.de
Δημοσίευσέ το στο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου