Η οδύσσεια των ασθενών με ύποπτα συμπτώματα στο νοσοκομείο Τρικάλων
Της ΕΛΕΝΗΣ ΧΟΛΕΒΑ
Εδώ και καιρό ακούμε ότι τα νοσοκομεία βρίσκονται σε συναγερμό για τη νέα γρίπη και προετοιμασμένα κατάλληλα για την αντιμετώπιση της περίπτωσης μιας πανδημίας που θα στέλνει ανά εκατοντάδες πολίτες στα νοσηλευτικά ιδρύματα.
Δυστυχώς, η θεωρία απέχει κατά πολύ από την πράξη και στην πραγματικότητα, αυτά που πολλές φορές και στα ΜΜΕ ακούνε και διαβάζουνε οι πολίτες, ουδεμία σχέση έχουν με την ισχύουσα κατάσταση.
Θεωρούμε ότι η καλύτερη πρόληψη για τον περιβόητο ιό H1A1 είναι η πρώτη αντίδραση. Όπως μας ενημέρωνε ο διοικητής του νοσοκομείου, για το λόγο αυτό έχει προσαρμοστεί ειδικός θάλαμος στο νοσοκομείο ώστε τα ύποπτα περιστατικά να παραπέμπονται εκεί, να εξετάζονται και να τους παρέχεται η αντίστοιχη θεραπεία. Δυστυχώς ο θάλαμος φαίνεται μαγική εικόνα.
Με γρίπη στο κρύο
Επισκεπτόμενη τα βραδινά επείγοντα περιστατικά του νοσοκομείου ούσα ασθενής με ενδείξεις γρίπης, ενημέρωσα τη μοναδική νοσοκόμα που είχε αναλάβει το δύσκολο ρόλο του συντονισμού της προτεραιότητας των περιστατικών στον προθάλαμο του ΤΕΠ για τα συμπτώματα που με οδήγησαν ως εκεί. Αν και ήπιας μορφής, η νοσοκόμα αναγνώρισε ως ύποπτα τα συμπτώματα. Ήδη βρισκόμουν σαν συνήθης ασθενής ανάμεσα σε άλλους ασθενείς για αρκετά λεπτά μέχρι να ενημερώσω για την κατάστασή μου, ωστόσο η νοσηλεύτρια μόλις με χαρακτήρισε ύποπτο κρούσμα, φόρεσε τη μάσκα της δίνοντας και σε μένα μία επίσης για λόγους πρόληψης.
Κι ενώ περίμενα κι εγώ να γνωρίσω από κοντά τον περιβόητο μηχανισμό πρόληψης, η νοσοκόμα αφού πήρε τα μέτρα προφύλαξης για μένα και για την ίδια, δεν με οδήγησε σε κανένα θάλαμο αλλά στο προαύλιο του νοσοκομείου. Αυτή είναι η πρόληψη λοιπόν και ο ειδικός θάλαμος! «Είστε ύποπτο κρούσμα; Περάστε στο προαύλιο παρακαλώ».
Σίγουρα για οποιοδήποτε ασθενή, με οποιαδήποτε μορφής γρίπη ή άλλη ασθένεια δεν είναι ότι πιο ευχάριστο να «περνά» στο προαύλιο του νοσοκομείου για λόγους πρόληψης, και να περιμένει περίπου μία ώρα στο φθινοπωρινό κρύο που ομολογουμένως επικρατεί τις νύχτες.
Και αναρωτιέμαι, όπως και κάθε πολίτης άλλωστε, αυτά είναι τα μέτρα πρόληψης που τέθηκαν σε εφαρμογή; Ο θάλαμος για τις ειδικές εξετάσεις κοκ, που ακριβώς βρίσκεται και γιατί δεν χρησιμοποιείται; Έτυχε να έχω ήπια συμπτώματα τουλάχιστον λίγο πριν φτάσω στο νοσοκομείο, εάν όμως ένας συμπολίτης βρεθεί στο νοσοκομείο εμπύρετος αρκετά περισσότερο από ότι εγώ ήμουν, το βρίσκει λογικό η διοίκηση του νοσοκομείου ή οποιοσδήποτε άλλος αρμόδιος να βρίσκεται κάποιος με πυρετό, βήχα και όλα τα δεινά της γρίπης, σε παγκάκι στο προαύλιο;
Και μάλλον δεν πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό, αφού συζητώντας με άλλους ασθενείς και προσωπικό του νοσοκομείου ως ανυποψίαστοι πολίτες, μας ενημέρωναν ότι «έτσι γίνεται για να προστατευθούν οι υπόλοιποι». Μάλιστα για τον ίδιο λόγο έπρεπε να αδειάσουν σχεδόν τα επείγοντα περιστατικά για να εξετασθεί ο ασθενής με τα ύποπτα συμπτώματα. Για ειδικό θάλαμο εξετάσεων για να μην υπάρχει επαφή με άλλους πολίτες ούτε λόγος!
Η συνέχεια επί της αναμονής
Ακολουθώντας επακριβώς τα μέτρα πρόληψης, βρέθηκα έξω από το ακτινολογικό εργαστήριο να περιμένω για μια ακτινογραφία θώρακος. Ούτε ένας ασθενής δεν ήταν στην αναμονή παρά μόνο το…ύποπτο κρούσμα. Χρειάστηκε ωστόσο να περιμένω, εκτιμώντας με επιείκεια το χρόνο, για δέκα λεπτά κι έχοντας χτυπήσει το ειδικό κουδούνι δύο φορές. Μετά από δέκα λεπτά περίπου και αφού προσπαθείς, σε ένα έρημο χώρο, να βρεθεί κάποιος να του πεις το πρόβλημά σου, σε αντιλαμβάνεται ο ακτινολόγος και σε ενημερώνει πώς πρέπει να περιμένεις λίγο ακόμη, παρά ότι είσαι ύποπτο κρούσμα.
Περιμένεις χωρίς να βρίσκεις κάποιον οφθαλμοφανή λόγο και τελικά βγάζεις για λόγους πρόληψης ακτινογραφία…με το παλιό μηχάνημα του ακτινολογικού, για λόγους πρόληψης.
Κι όμως η οδύσσεια δεν σταματά εκεί. Εμφανίζεσαι ξανά στα επείγοντα, και έχοντας μια ακτινογραφία στα χέρια που δεν δείχνει κάποια εμφανή σοβαρά προβλήματα, ενημερώνεις τη νοσοκόμα η οποία απλά σου προτείνει… «Κάνε καμία βόλτα πάλι στο προαύλιο, γιατί θα αργήσουν οι εξετάσεις αίματος».
Το μεγαλείο της πρόληψης σε οδηγεί και πάλι στα παγκάκια, μην έχοντας κάτι σοβαρό, έχοντας ωστόσο μια δυνατή γρίπη που όπως μας επιβεβαίωσε μετά από δύο ώρες (!) η γιατρός, θέλει ζέστη και παραμονή στο σπίτι για τρεις με τέσσερις μέρες. Κάπως έτσι, το ύποπτο κρούσμα, που τελικά έχει μία απλή γρίπη, έχοντας χειροτερέψει από την πολύωρη αναμονή στο προαύλιο, φεύγει με μια συνταγή για αντιβίωση (για καλό και για κακό), με απλές συμβουλές για καλή ανάρρωση.
Πού είναι τα μέτρα;
Φαντάζομαι ότι στην ίδια θέση βρέθηκαν και άλλοι συμπολίτες μας που έφεραν ύποπτα συμπτώματα κι έζησαν τον «περιβόητο» μηχανισμό πρόληψης του νοσοκομείου. Κατανοούμε ότι ο νέος διοικητής έχει ελάχιστο καιρό που ανέλαβε, κατανοούμε ότι οι γιατροί δεν μπορούν να πάρουν πρωτοβουλίες και να στέλνουν ασθενείς σε όποιο θάλαμο θέλουν, κατανοούμε ότι η νοσοκόμα ήταν η μοναδική υπάλληλος που καλούταν να βάλει τάξη στα επείγοντα όπου ο καθένας θεωρεί ότι έχει προτεραιότητα. Όλα αυτά τα συνυπολογίζουμε, ωστόσο οι πολίτες, ανεξάρτητα από όποιο κώλυμα αντιμετωπίζει ο κάθε δημόσιος λειτουργός, δεν φταίει σε τίποτα. Και σε κάθε περίπτωση, αυτή είναι η δημόσια υγεία που θα αντιμετωπίσει την ενδεχόμενη πανδημία;
Δημοσιεύτηκε στην Έρευνα
Δημοσίευσέ το στο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου