Κεντρική Εξουσία, Κράτος και το έκτρωμα «Καλλικράτης»

Πίσω από τις κουρτίνες του παράλογου θεάτρου
Γράφει ο Πολίτης Βάιος Φασούλας

Οι «σοφοί» και οι «αρχιτέκτονες» της κομματικής Ελλάδας, σίγουρα θα βλέπουν εφιάλτες στον ύπνο τους απ’ το τρίξιμο των κοκάλων του αρχαίου Καλλικράτη, του οποίου η μνήμη όχι μόνο ποδοπατήθηκε από ονάγρους-συνοδοιπόρους του αυταρχισμού και της δήωσης, αλλά πίσω από τον Αρχαίο αυτόν Έλληνα κρύβονται οι ποταπές προθέσεις της Κεντρικής Εξουσίας και του εξανδραποδισμένου «Κράτους» του οποίου, ο κεντρικός ρόλος και σκοπός του είναι μια προπαρασκευαστική περίοδος για την πραγματική χωροταξική-χαρτογράφηση της Ελλάδας.

Στο δημόσιο χρέος, στις άσκοπες και μάταιες θυσίες των Πολιτών που λεηλατούνται σφόδρα με τα σκληρά μέτρα, με τους φόρους, την ακρίβεια, τους… μισθούς τους αίσχους και της ντροπής και τα βαθιά ψαλιδίσματα των κούρων του αυταρχικού-κομματικού κράτους σε όλα τα ταμία, το κερασάκι «Καλλικράτης» δεν ήρθε τυχαία ούτε έπεσε από τον ουρανό, αλλά είναι προϊόν των κομμάτων εξουσίας μεταξύ και της Κοινοβουλευτικής Αριστεράς, η οποία στάθηκε ανίκανη και κατά συνέπεια άχρηστη των περιστάσεων της τελευταίας τριακονταπενταετίας.

Τι τον ήθελαν το άμοιρο Καλλικράτη να τον μπερδέψουν με τριτοκοσμικά απολιθώματα; Χάθηκε ο κόσμος να βάλουν ονόματα αλχημιστών- κομματικών αρχηγών-πρωθυπουργών, υπουργών που παρέλασαν με τις αντιλαϊκές ερπύστριες και χαντάκωσαν τον τόπο την περασμένη τριακονταπενταετία; Βέβαια, για να λέμε την αλήθεια, το νέο χωροταξικό σχέδιο δεν είναι ούτε άσχημο ούτε κακό. Μακάρι ο κάθε νομός να είχε μόνο έναν Δήμο σωστά επανδρωμένο με το ανάλογο ιδιαίτερα επιστημονικό προσωπικό και με οικονομικές ευχέρειες για το καλό του συνόλου των Πολιτών και όχι για τα λαμόγια, ικανό να αγκαλιάζει όλους τους Πολίτες και να λύνει τα προβλήματά τους. Συνέβη κάτι τέτοιο μέχρι τώρα; Πώς θα μπορέσει να συμβεί τώρα όταν τα αποθέματα από την έλλειψη παιδείας δεν άφησαν περιθώρια δημιουργίας υποδομών και προϋποθέσεων; Όταν ένας Δήμος δεν γνωρίζει ή γνωρίζει ελάχιστα τα προβλήματα της έδρας του και των Πολιτών του, πώς θα γνωρίζει τα προβλήματα και τους δημότες των νέων συγχωνευμένων μικροδήμων που ήδη άρχισαν να καταγράφονται στους μεγάλους Δήμους;

Ως γνωστό, οι προηγούμενοι καποδιστριακοί Δήμοι το μόνο εμφανές αποτέλεσμα που έφεραν ήταν η ερήμωση της επαρχίας, η εγκατάλειψη των πολιτιστικών δομών και αξιών και… παραδόξως η ανεργία που μεγάλωσε στα κέντρα.

Ο νέος «Καλλικράτη» τι καλλίτερο μπορεί να μας φέρει άλλο από την ολοκληρωτική εγκατάλειψη της επαρχίας, την αύξηση των πληθυσμών των αστικών κέντρων(σε πολλές πόλεις δεν υπάρχουν όχι μόνο οι υποδομές, αλλά πρωτοστατούν τρομερές ελλείψεις σε όλους τους τομείς που αγγίζουν την ποιότητα ζωής του Πολίτη) και βεβαίως την αύξηση της ανεργίας, την αύξηση της εγκληματικότητας, της κλεψιάς…, σε κράτος κλεφτών ζούμε γιατί να μη γίνουμε κλέφτες…, σε κράτος  ατέρμονο και ακέφαλο που το έχουν ζαλίσει οι θαμώνες, έμποροι και πραματευτάδες, φιγούρες ή μιάσματα αν θέλετε, όλων των κοινοβουλευτικών παρατάξεων, που μέσω ενός παράλογου θεάτρου εκτελούν θελήματα όπως οι μαϊμούδες και τα κλόουν στα τσίρκο…

«Τραβώ την άυλη κουρτίνα, τη γιομάτη μπογιές και μασκαραλίκια που φοράς,

την κάνω πέρα, για να δω τον κόσμο και το θέατρο και αμέσως μία άλλη από βελούδο,

μετάξι και με χρυσά κρόσσια παρουσιάζεται περήφανη στεφανωμένη με κείνο

το απλησίαστο «Εγώ» σου και οι «καλλιτέχνες» ετοιμάζονται να παίξουν τους ρόλους τους, που δεν έχουν καμία διαφορά από τους κλόουν στο τσίρκο, που παριστάνουν τις μαϊμούδες, κάνοντας κωλοτούμπες να βγάλουν το ψωμί τους δείχνοντας τα κόκκινα μεριά τους.

Ντυμένος ο τόπος της παράστασης κατά πώς ταιριάζει: προβολείς από πάνω,

προβολείς από κάτω,  στημένοι σε ψεύτικα πόδια και από πάνω τους

οι γλόμποι να γυαλίζουν απ’ την ακτινοβολία οι φαλάκρες τους,

λες και καταυγάζονται με εξωγήινο φως.

Κι όταν καμιά φορά βραχυκυκλώνονται τα σύρματα και γίνεται σκότος,

μοιάζουν σαν βιδωμένα κοκαλόδοντα σε μασέλες που χορεύουν κροταλίζοντας το χορό

της ανθρώπινης ρητορείας ή σαν γύπες πάνω σε γυρτά παλούκια,

τα αργοκαμένα απ’ την ανάσα της ερήμου και του χαμηλού ήλιου

καραδοκώντας να περάσει μια εξαντλημένη καμήλα για να επιτεθούν…»

(Ποιητικό απόσπασμα του ΒΦ από το «Ψάχνοντας τ’ αχνάρια σου ζωή»)

Τσίρκο έχουν καταντήσει την Ελλάδα με κουρτίνες και μαϊμούδες και με κλόουν και με θεατές, πολλούς θεατές, που συνήθισαν το κομματικό σκοτάδι και την αχυροταγή, που έμαθαν μόνο να χτυπούν παλαμάκια τους θεατρίνους και τους υποκριτές που παρελαύνουν ξεδιάντροπα από μπροστά τους ακόμα και αν μείνουν γυμνοί.

Στο νέο εκτός τόπου και χρόνου χωροταξικό χάρτη της Ελλάδας, που μεταξύ άλλων, ο «Καλλικράτης», στα πλαίσια του χρέους του δημόσιου χρήματος, του αγύρτικου ΔΝΤ και της υπόδουλης στο φασιστοσιωνιστικό κεφάλαιο «Ε.Ε.», θα λειτουργήσει και ως κατασταλτικός μηχανισμός με σκοπό και πρώτο μέλημά του οι θαμώνες και αρπάχτρες της Κεντρικής Εξουσίας να κάτσουν στο σβέρκο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και στη συνέχεια, αφού στην επαρχία θα έχουν καταβροχθισθεί όλα και τα κέντρα θα εξελιχθούν σε «σύγχρονα» Σόδομα και Γόμορρα, σε κάποιο βάθος χρόνου η καντονοποίησή της (μικρά… ομόσπονδα «κομμάτια») θα περάσει στην ελληνική κοινωνία, όπως πέρασε και περνούν την καπιταλιστική κρίση, τα σκληρά μέτρα και την εισβολή του ΔΝΤ.

Οι νέοι Δήμοι( δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε τον αριθμό, βάση των σημερινών δρώμενων κινούνται, στο σύνολό τους, με κομματικά κριτήρια) θα κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση διαμορφώνοντας το κοινωνικό τοπίο της πόλης και του χωριού αρνητικό και πολύ περισσότερ0 επικίνδυνο. Ευχή μας είναι να διαψευστούμε κι αυτό θα επιτευχτεί μόνον εάν και εφόσον οι Πολίτες- δημότες συνετιστούν με την πραγματικότητα. Ας πάψουν να είναι «ρυθμιστές» των κινούμενων θεάτρων και ας κοιτάξουν έστω για  μια φορά, πίσω από τις κουρτίνες του παράλογου θεάτρου…






 

Δημοσίευσέ το στο: