"BLUE VALENTINE" στον Δημοτικό κινηματογράφο

Από την Πέμπτη θα προβάλλεται καθημερινά στην αίθουσα του Δημοτικού Κινηματογράφου στον Μύλο Ματσόπουλο, η ταινία BLUE VALENTINE
Ώρες προβολών: καθημερινά 20.00 και 22.15 (εκτός Δευτέρας)

    

Aμερικανική ταινία σε σκηνοθεσία Ντέρεκ Σίανφρανς με τους: Ράιαν Γκόσλινγκ, Μισέλ Γουίλιαμς.Δραματική | 2010 | Έγχρ. | Διάρκεια: 114'

Υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα Α γυναικείας και Α αντρικής ερμηνείας. Επίσημη συμμετοχή σε πολλά παγκόσμια φεστιβάλ.



Το BLUE VALENTINE είναι η ιστορία της αγάπης που βρίσκουμε και της αγάπης που χάνουμε, η ιστορία της οποίας η αφήγηση γίνεται με στιγμές στο παρελθόν και στιγμές στο παρόν. Πλημμυρισμένοι με ρομαντικές αναμνήσεις του έρωτα τους, ο Ντιν και η Σίντυ χρησιμοποιούν ένα βράδυ προσπαθώντας να σώσουν το γάμο τους που πεθαίνει. Ο Ράιαν Γκόσλινγκ και η Μισέλ Γουίλιαμς πρωταγωνιστούν σε αυτό το ειλικρινές πορτραίτο μιας σχέσης που φτάνει στο τέλος της.
ΚΡΙΤΙΚΕΣ:

ΑΦΟΠΛΙΣΤΙΚΑ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΡΑΜΑ ΣΤΟΥΣ ΧΑΜΗΛΟΤΟΝΟΥΣ ΡΥΘΜΟΥΣ ΤΟΥ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΣΙΝΕΜΑ. ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΣΑΟΥΝΤΡΑΚ ΚΙ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΡΕΣΙΤΑΛ ΑΠΟ ΤΟΝ ΡΑΙΑΝ ΓΚΟΣΛΙΝΓΚ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΓΙΑ ΟΣΚΑΡ ΜΙΣΕΛ ΓΟΥΙΛΙΑΜΣ

ΧΡ. ΜΗΤΣΗΣ-ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ.
Θα την πρότεινα για τα Οσκαρ στις εξής κατηγορίες: Καλύτερης ταινίας (χωρίς συζήτηση). Καλύτερης σκηνοθεσίας (ούτε που το διαπραγµατεύοµαι). Καλύτερου γυναικείου ρόλου (ήδη έχει µπει η Μισέλ Ουίλιαµς). Καλύτερου ανδρικού ρόλου (αν και ανώτερος ο Ράιαν Γκόσλινγκ, περιφρονήθηκε). Και καλύτερου Soundtrack (µια κατηγορία που δεν υπάρχει αλλά για την περίπτωση έπρεπε να επινοηθεί για πρώτη φορά). Πώς να σας το πω. ….φεύγοντας σχεδόν παραµιλούσα από θαυµασµό. Δ. Δανίκας ΤΑ ΝΕΑ.




 Μια χαμηλών τόνων, μελαγχολική στην πραγματικότητα ταινία, με έξοχες ερμηνείες από τους δυο πρωταγωνιστές: τον Ράιαν Γκόσλινγκ, που τονίζει ιδιαίτερα το ρομαντισμό, την ενέργεια και τον αυθορμητισμό του Ντιν και τη Μισέλ Γουίλιαμς (υποψήφια για Οσκαρ α' γυναικείου ρόλου), που υποβάλλει με ελεγχόμενη λεπτότητα όχι μόνο τις μικρές, διαρκώς αναπτυσσόμενες, διαφορές ανάμεσά τους, αλλά και την κουραστική καθημερινότητα της μητέρας και συζύγου με τις πολλές, συχνά αξεπέραστες ευθύνες. Συνολικά, μια ταινία δείγμα του πολύ καλού ανεξάρτητου κινηματογράφου που διαρκώς συρρικνώνεται.
ΝΙΝΟΣ ΦΕΝΕΚ ΜΙΚΕΛΙΔΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Δημοσίευσέ το στο: