Ο βουλευτής Ν. Τρικάλων και πρώην υφυπουργός Οικονομικών, για πρώτη φορά από τις εκλογές του 2009, μιλάει με ανοιχτά χαρτιά για τα δεδομένα στην Οικονομία της χώρας όπως διαμορφώθηκαν τα τελευταία χρόνια
«Δεν οικειοποιούμαι την εμπιστοσύνη των Προέδρων του κόμματος» λέει για τον ορισμό του ως αναπληρωτή τομεάρχη Ανάπτυξης και σημειώνει πως «εργάζομαι για την ενότητα της Κεντροδεξιά παράταξης, ώστε να καταστεί και πάλι πλειοψηφικό ρεύμα»
Όταν τον Οκτώβριο του 2009 ο, υφυπουργός Οικονομικών τότε, κ. Νίκος Λέγκας παρέδιδε τα «κλειδιά» του γενικού λογιστηρίου του Κράτους στα μέλη του οικονομικού επιτελείου της Κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ είχε πλήρη επίγνωση της δύσκολης κατάστασης στην οποία η χώρα μας βρισκόταν. Ωστόσο ήλπιζε πως η νέα Κυβέρνηση θα ακολουθούσε μια ορθή πολιτική στην οικονομία η οποία δεν θα οδηγούσε το «καράβι σε ξέρα». Συνέβη το ακριβώς αντίθετο… Σήμερα, ενάμισι χρόνο μετά μιλά για πρώτη φορά με αριθμούς και συγκεκριμένα στοιχεία, κατηγορώντας ανοιχτά την Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ για «παλινωδίες και γονατογραφήματα» που μας οδήγησαν στη σημερινή κρίση. Καταθέτει την «εναλλακτική πρόταση» της Ν.Δ. για έξοδο από την κρίση και υπογραμμίζει πολλές φορές την λέξη «ανάπτυξη». Δηλώνει πως αποτελεί τιμή για τον ίδιο η ανάθεση από τον κ. Αντ. Σαμαρά των καθηκόντων αναπληρωτή τομεάρχου ανάπτυξης της Ν.Δ., ενώ δεν παραλείπει να αναφερθεί στις εξελίξεις στην ευρύτερη Κεντροδεξιά και την ίδρυση του κόμματος της κας Ντ. Μπακογιάννη, σημειώνοντας πως «εργάζομαι για μια ενωμένη παράταξη που θα αποτελέσει και πάλι πλειοψηφικό ρεύμα». Αναλυτικά:
-Κύριε Λέγκα, η χώρα μας βρίσκεται στη δίνη μιας πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης. Πως οδηγηθήκαμε εδώ; Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επιρρίπτει την καθολική, σχεδόν, ευθύνη στην «πενταετία Καραμανλή». Κατά πόσο τελικά ισχύει αυτό;
Στην Πολιτική, όπως και στη Ζωή, όσοι προσπαθούν να προσεγγίσουν και να ερμηνεύσουν τα πράγματα με όρους «άσπρου- μαύρου» είναι αυτοί που επιδιώκουν την επικράτηση του γκρίζου.
Για το πώς φτάσαμε ως εδώ, ευθύνες φέρουν όλοι όσοι κυβέρνησαν τα 30 τελευταία χρόνια. Και η Ν.Δ. έχει κάνει την αυτοκριτική της, καθόσον ήταν πολλά αυτά που δεν έπραξε.
Όμως, είναι άλλο αυτό κι άλλο, 15 μήνες μετά τις εκλογές, να στρουθοκαμηλίζουμε και να εθελοτυφλούμε, κάνοντας επιλεκτική και παρελκυστική ανάγνωση του παρελθόντος. Για να καλύψουμε τα τεράστια κενά που δημιουργεί μια συνεχώς αναθεωρούμενη, επί τα χείρω, πολιτική.
Άλλωστε, η περίοδος που διανύουμε χαρακτηρίζεται από αβεβαιότητα και ασάφειες. Από στοιχεία και παραμέτρους που θα πρέπει να μας κάνουν, όλους μας, πιο «μετρημένους» όταν μιλάμε για προβλέψεις, για αποκλίσεις, για πραγματοποιήσεις. Το απέδειξαν και οι εξελίξεις διεθνώς καθόσον έπεσαν έξω οι προβλέψεις της πλειονότητας των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων.
Θυμίζω ότι πολλές προηγμένες οικονομίες παρουσίασαν ραγδαία επιδείνωση της δημοσιονομικής τους θέσης την περίοδο της κρίσης 2007-2009. Το δημοσιονομικό έλλειμμα αυτών των οικονομιών, όπως αναφέρεται και στο κείμενο του Προϋπολογισμού του 2011, αυξήθηκε από το 2,1% του ΑΕΠ το 2007 στο 10,1% του ΑΕΠ το 2009 (8 ποσοστιαίες μονάδες). Η χώρα, συνεπώς, αντιμετώπιζε ένα κοινό πρόβλημα ελλείμματος το οποίο με τους άστοχους χειρισμούς της σημερινής κυβέρνησης μετατράπηκε σε κρίση δανεισμού.
Απέναντι σ’ αυτή την κρίση, η οποία, όπως και επί των ημερών μας, συνεχίζει να διαψεύδει, κατ’ επανάληψη, τις προβλέψεις διεθνών οργανισμών και οικονομιών κατά πολύ ισχυρότερων από τη δική μας, δοκιμάζοντας τις αντοχές του συνόλου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πρέπει να αντιτάξουμε συγκεκριμένες προτάσεις και λύσεις.
Λύσεις που προφανώς δεν μπορούν να έχουν σχέση με το περιβόητο «λεφτά υπάρχουν».
-Διατελέσατε για δυο χρόνια υφυπουργός Οικονομικών, οπότε γνωρίζετε τα οικονομικά μεγέθη καλύτερα απ’ τον καθένα. Θα ήθελα να σας ρωτήσω, τι παραδώσατε, ως Κυβέρνηση Ν.Δ., στο ΠΑΣΟΚ; Ποια ήταν τα πραγματικά μεγέθη;
Κοιτάξτε, πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει αυτός ο μύθος για τα «πραγματικά μεγέθη». Το έλλειμμα, κι αυτό είναι γνωστό τοις πάσι, είναι αποτέλεσμα μιας δυναμικής διαδικασίας. Οι προβλέψεις μπορούν να επαληθευτούν μόνον στο τέλος μιας χρονιάς. Και σας παρέθεσα αδιαμφισβήτητα στοιχεία για την κατάσταση πανευρωπαϊκά.
Το να επιχειρούν κάποιοι να επικεντρώσουν το πρόβλημα στα χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από τη Ν.Δ. είναι, πέρα από πολιτικά φτηνό, εθνικά επιζήμιο. Εκτός κι αν μου πείτε ότι φταίει η Ν.Δ. για την κρίση στην Ιρλανδία, την Πορτογαλία ή αύριο στην Ισπανία. Εκτός κι αν μου πείτε ότι η Ελλάδα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση.
Θέλω επίσης να πω ότι αυτοί που ισχυρίζονται ότι δεν γνώριζαν την πραγματική κατάσταση, ας ξαναδιαβάσουν τις προεκλογικές δηλώσεις τους, τις ερωτήσεις του κ. Παπανδρέου στην τηλεμαχία με τον Καραμανλή και κυρίως τα επίσημα στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος και τις δηλώσεις του Προέδρου της του κ. Προβόπουλου.
Για να μην υπενθυμίσω την προτροπή Αλμούνια στις 14 Σεπτεμβρίου του 2009 ο οποίος, με δημόσια δήλωσή του, είχε επισημάνει ότι όλα τα κόμματα και οι πολιτικοί ηγέτες γνώριζαν την κατάσταση και ότι η νέα κυβέρνηση που θα εκλεγόταν, όποια και αν ήταν αυτή, θα έπρεπε να λάβει άμεσα μέτρα περιορισμού του ελλείμματος και του χρέους. Δυστυχώς, η νέα κυβέρνηση, όχι μόνο δεν έλαβε άμεσα μέτρα, αλλά ακύρωσε και εκείνα που είχε ανακοινώσει η ΝΔ.
Να σας θυμίσω τέλος ότι όταν η κυβέρνηση της Ν.Δ. έπαιρνε, το 2009 μόνο, τρεις φορές μέτρα για τον περιορισμό του ελλείμματος, η τότε αντιπολίτευση μίλαγε για κοινωνικά άδικη πολιτική. Και όταν, ενισχύσαμε τους οικονομικά ασθενέστερους διερμηνεύοντας το καθολικό αίτημα, ο κ. Παπανδρέου πάλι μίλαγε για «ψίχουλα»! Και «καταλάμβανε» τα λιμάνια που θα μας τα έπαιρναν οι Κινέζοι!
Κι όταν χρειάστηκε να υλοποιήσουν πολιτικές, από θέση ευθύνης, ματαίωσαν «ώριμες» δημόσιες εισπράξεις του 2009, μετέφεραν εισπράξεις του 2009 στο 2010 και μετέθεσαν πληρωμές του 2010 στο 2009. Πως είναι δυνατόν, για παράδειγμα, η επιχορήγηση του Ι.Κ.Α.να είναι φουσκωμένη το 2009 στα 4 δις και να περιορίζεται στα 2,3 δις τόσο για το 2010 όσο και για το 2011; Πως επίσης είναι δυνατόν οι εξοπλιστικές δαπάνες -στην ουσία οι προγραμματισμένες παραλαβές- από τα 3 δις το 2009, να πέφτουν στο 1,3 δις το 2010 και στα 800 εκατομμύρια το 2011; Πώς ακόμη είναι δυνατόν το 2010 να μειώνεται το έλλειμμα στα νοσοκομεία στο μισό όταν οι δαπάνες τους τρέχουν με ακόμη μεγαλύτερο ρυθμό από το 2008 και το 2009; Όταν πλησιάζουν τα 200 εκατομμύρια ευρώ το μήνα;
Η αλήθεια είναι ότι για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 2009 ήταν δημοσιονομικά νεκρός χρόνος μιας και στο τελευταίο τρίμηνο του 2009 επί διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ οι απώλειες εσόδων ήταν διπλάσιες από ότι στο 9μηνο πριν τις εκλογές.
Δεν θέλω όμως να επεκταθώ περισσότερο. Ας συμφωνήσουμε όμως ότι η δημοσιονομική Ιστορία κάθε χώρας πρέπει να γράφεται με αντικειμενικά κριτήρια. Με κριτήρια μηδενικής πολιτικής εμπάθειας. Τέτοια που δεν θα οδηγούν στην αμαύρωση του παρελθόντος ούτε στην εξίσου ωραιοποίηση του παρόντος και του μέλλοντος. Μόνον έτσι θα μπορέσουμε να εντοπίσουμε τα συστημικά λάθη μας για τα οποία ευθύνες έχουμε όλοι μας και κυρίως-για να μην αδικήσω κάποιους-τα κόμματα που άσκησαν εξουσία.
Γιατί έξω από τα σύνορά μας δε βλέπουν Νέα Δημοκρατία, δε βλέπουν ΠΑΣΟΚ βλέπουν Ελλάδα.
- Την πολιτική, κυρίως στον τομέα της οικονομίας, που ακολούθησε η Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι σήμερα πως την κρίνετε;
Σημασία έχει πως την κρίνει ο ελληνικός λαός! Και σ’ αυτό το επίπεδο τα αποτελέσματα είναι πρόδηλα, κάτι που αποτυπώθηκε στον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, καθόσον η διαφορά των 10 και πλέον μονάδων περιορίστηκε, εξαφανίστηκε, σε χρόνο ρεκόρ.
Σημασία έχει επίσης πως κρίνει αυτή την πολιτική ο υπόλοιπος κόσμος. Καλοπροαίρετοι και μη. Κι εδώ, πέρα από κάθε λογής συμφέροντα που θα αναγνωρίσω ότι υπάρχουν, αναδεικνύεται η αδυναμία της κυβέρνησης να πείσει. Και δεν είναι μόνο τα spreads που εκτοξεύτηκαν από τις 170 μονάδες τον Οκτώβριο στις 1000. Δεν είναι οι δικές μας προειδοποιήσεις. Είναι οι προειδοποιήσεις της Τρόικας, αλλά και πρωτοκλασάτων στελεχών της κυβέρνησης.
Θα μπορούσα να αναφερθώ σε δεκάδες παραδείγματα που πιστοποιούν παλινωδίες και γονατογραφήματα. Κάνοντας πολλούς να λένε ότι έγινε κανόνας το «όταν τα αποτελέσματα των πολιτικών δεν συναντούν τους στόχους προσαρμόζονται οι στόχοι πάνω στα αποτελέσματα».
Απόδειξη; Το γεγονός ότι ο στόχος μόνο των καθαρών εσόδων αναθεωρήθηκε τουλάχιστον 5 φορές για να έχουμε στο τέλος του 2010 έσοδα 4 δις λιγότερα από αυτά που προέβλεπε το Μνημόνιο.
Άλλη απόδειξη; Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων - το βασικότερο μέσο άσκησης αναπτυξιακής πολιτικής- μεταμορφώθηκε σε εργαλείο βίαιης δημοσιονομικής προσαρμογής, σε ρόλο δηλαδή «μαξιλαριού», για να καλύπτονται οι αποκλίσεις και οι αστοχίες στα έσοδα.
Και το αποτέλεσμα ποιο είναι; Για να μειώσουμε το έλλειμμα κατά 19 δις, να παίρνουμε μέτρα 34 δις, πολλαπλάσια μέτρα, καθόσον η ύφεση καταβροχθίζει την αποτελεσματικότητά τους.
-Το Μνημόνιο μπορούσαμε να το αποφύγουμε;
Μπορούσαμε. Αν είχαμε προσεγγίσει την κάλυψη των δανειακών αναγκών της χώρας με άλλο μίγμα λόγων και πολιτικών χειρισμών, εγκαίρως, όπως είχε προειδοποιήσει εξάλλου η Ν.Δ. και πριν από τις εκλογές του Οκτωβρίου. Δεν θα πάω πίσω, αλλά θέλω να σας θυμίσω τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών που είχε συγκαλέσει ο Κ. Καραμανλής, με στόχο να πετύχει τη συναίνεση. Και από την οποία ο κ. Παπανδρέου βγήκε ζητώντας εκλογές. Όπως και το τι έλεγε το ΠΑΣΟΚ ακόμη και μετεκλογικά, αφού είχαν δώσει στη δημοσιότητα τα στοιχεία για το έλλειμμα και το χρέος. Ο κατάλογος των δηλώσεων τόσο του Πρωθυπουργού όσο και του κ. Παπακωνσταντίνου με τις οποίες διαβεβαίωναν ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος προσφυγής στο Δ.Ν.Τ. είναι στη διάθεση κάθε ενδιαφερόμενου. Όπως και οι δηλώσεις Τρισέ για την αργοπορία λήψης των αναγκαίων μέτρων.
-Υπάρχει εναλλακτική πρόταση που μπορεί άμεσα να εφαρμοστεί και να μας οδηγήσει αρχικά στην έξοδο από το Μνημόνιο και σε βάθος χρόνου να βάλει τη χώρα μας σε τροχιά ανάπτυξης ξανά;
Βεβαίως υπάρχει! Είναι η πρόταση, το σύνολο των προτάσεων, που εγκαίρως και με στοιχεία κατέθεσε ο Α. Σαμαράς, από το περυσινό καλοκαίρι.
Πρόταση αλλαγής του μίγματος της Οικονομική Πολιτικής;
Τι μπορεί να γίνει από ’δω και στο εξής; Με δύο κουβέντες:
Ανάκαμψη τώρα και Ανάπτυξη αμέσως μετά!
Πώς;
Με περικοπή φόρων για να υπάρξει Ανάκαμψη
Σπάζοντας το φαύλο κύκλο της ύφεσης, με μέτρα τόνωσης της Οικονομίας και σπάζοντας το φαύλο κύκλο της υπερχρέωσης, με αξιοποίηση της Δημόσιας περιουσίας. Που είναι σε μέγεθος ίση με το συνολικό δημόσιο χρέος μας, αλλά έχει μηδενική απόδοση.
Προτείναμε ακόμη περί τα 30 μέτρα ανάπτυξης που καταπολεμούν το υφεσιακό αποτέλεσμα των περικοπών.
Δεν αρκούν όμως κάποια απ’ αυτά.
Χρειάζονται όλα αυτά μαζί! Και ταυτόχρονα…
Για να δουλέψουν και οι «συνέργειες» μεταξύ τους.
Δηλαδή, για να υπάρξει «επανεκκίνηση» της Οικονομίας.
Αυτό προτείνουμε συνολικά: Επανεκκίνηση της Οικονομίας!
Το τελευταίο διάστημα η κυβέρνηση δείχνει να υιοθετεί κάποιες απ’ αυτές τις ιδέες, σταδιακά και με ημίμετρα. Δεν αρκεί. Χρειάζονται όλες, πλήρως και άμεσα.
Όπως για παράδειγμα η αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου. Πρόταση που το ΠΑΣΟΚ λοιδόρησε και τώρα την υιοθετεί παρουσιάζοντάς την ως μείζονα επενδυτική του πρωτοβουλία! Ας είναι.
-Από μέρα σε μέρα αναμένουμε και… νέα δυσβάσταχτα μέτρα. Η Κυβέρνηση μοιάζει να έχει ανοχή, μα όχι ψήφο εμπιστοσύνης. Θεωρείτε πιθανό το ενδεχόμενο προσφυγής στις κάλπες, ακόμη και μέσα στην ερχόμενη άνοιξη;
Ο κ. Παπανδρέου, έχει χάσει πολύτιμο για κείνον πολιτικό κεφάλαιο. Κι αυτό δεν είναι το αποτέλεσμα της φθοράς που θα προκαλούσε σε οποιαδήποτε κυβέρνηση η λήψη επώδυνων μέτρων. Είναι το αποτέλεσμα της συνεχώς διογκούμενης δυσαρέσκειας εξαιτίας της πολιτικής παλινδρόμησης, της περιδίνησης, που δημιουργούν οι λάθος χειρισμοί και οι αντιφάσεις μεταξύ λόγων και έργων. Αυτό άλλωστε πιστοποιούν και οι αναταράξεις ακόμη και στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος, οι φυγόκεντρες τάσεις που εκδηλώθηκαν και αυτές που υποβόσκουν και οι οποίες μπορεί ανά πάσα στιγμή να εκδηλωθούν. Τα αδιέξοδα αυτής της πολιτικής είναι ορατά κι απέναντι σ’ αυτά η Ν.Δ. δίνει απαντήσεις. Με προτάσεις και υλοποιήσιμες λύσεις. Έχοντας όμως τοποθετήσει στην κορωνίδα της πολιτικής της το εθνικό και όχι το κομματικό συμφέρον, όπως έκαναν, ας μην το ξεχνάμε, κάποιοι άλλοι ζητώντας συνεχώς εκλογές.
-Τις εξελίξεις στην κεντροδεξιά, με την ίδρυση και της «Δημοκρατικής Συμμαχίας» της κας Ντόρας Μπακογιάννη, πως τις βλέπετε;
Η ίδρυση νέων κομμάτων ενισχύει τη Δημοκρατία, η επιτυχία τους όμως εξαρτάται από τη βούληση του εκλογικού σώματος. Αυτοί είναι και οι τελικοί κριτές, όλων μας.
Η Ν.Δ. είναι αυτή τη στιγμή περισσότερο ενωμένη από ποτέ. Και προσωπικά, όπως έκανα πάντα, θα συνεχίσω να αγωνίζομαι για την ενότητα της Παράταξης. Απέναντί μας όμως, πάνω απ’ όλα, έχουμε μόνο τα προβλήματα του τόπου και η προσπάθειά μας, τώρα, επικεντρώνεται στο να ανοιχτούμε στην Κοινωνία και να πείσουμε και πάλι την πλειοψηφία της με θέσεις και προτάσεις.
-Στην προηγούμενη κυβέρνηση κατείχατε θέση ευθύνης στο κρίσιμο Υπουργείο Οικονομικών. Πριν από λίγες μέρες ο Αντώνης Σαμαράς σας όρισε έναν άλλο τομέα με ειδικό βάρος, στον Τομέα Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας της «σκιώδους κυβέρνησης» του. Τι σημαίνει η κίνηση αυτή για εσάς;
Ποτέ δεν προσπάθησα να οικειοποιηθώ την εμπιστοσύνη που μου έδειξαν και εξακολουθούν να μου δείχνουν οι Πρόεδροι του Κόμματος. Για μένα, αυτή η ανάθεση είναι ανάθεση ευθύνης, δουλειάς, παραγωγής έργου, σε μια κρίσιμη περίοδο, σ’ έναν ευαίσθητο τομέα που σχετίζεται άμεσα με την πραγματική οικονομία, με το πλούσιο χαρτοφυλάκιο ενός παραγωγικού Υπουργείου.
Στόχος μου είναι, με όλες μου τις δυνάμεις, μακριά από τυμπανοκρουσίες και ενυπωσιοθηρίες, να αναδείξω τα σοβαρά ελλείμματα της ακολουθούμενης πολιτικής, αλλά και να βοηθήσω στη διατύπωση συγκεκριμένων και υλοποιήσιμων προτάσεων.
Στο επίκεντρο της προσπάθειας αυτής θα βρεθεί ένα σημαντικό θεματολόγιο όπως, η αξιοποίηση των Δημοσίων Επενδύσεων, το Ε.Σ.Π.Α., ο επενδυτικός νόμος, οι συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, τα νέα χρηματοπιστωτικά εργαλεία. Καθόσον στη Ν.Δ. εκτιμούμε ότι σ’ αυτή την κρίσιμη περίοδο που διανύει η χώρα μας αλλά και ολόκληρη η Ευρώπη, η Ανάπτυξη μπορεί και πρέπει να αποτελέσει τον ισχυρό καταλύτη που θα οδηγήσει τη χώρα στην έξοδο από την κρίση, το ισχυρό αντίδοτο απέναντι στις πολιτικές της ύφεσης.
-Κύριε βουλευτά, κλείνω με μια ερώτηση για τα τοπικά δρώμενα. Ο Ν. Τρικάλων είχε στην προηγούμενη Κυβέρνηση ισχυρή εκπροσώπηση και σημαντικά έργα δρομολογήθηκαν. Ωστόσο τον τελευταίο ενάμισι χρόνο παρατηρείται… αδράνεια. Τελικά… δεν μας «βλέπουν» από την σημερινή Κυβέρνηση;
Δυστυχώς, ο Νομός Τρικάλων αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση τα πράγματα.
Όλα τα αναπτυξιακά έργα που είχαν δρομολογηθεί επί Νέας Δημοκρατίας – και δεν ήταν λίγα - παραμένουν στάσιμα, ενώ τα δύο σημαντικότερα- αναφέρομαι στον Αχελώο και τον Ε 65- όλα δείχνουν ότι αντί να βαίνουν προς ολοκλήρωση, επιτελώντας τον αναπτυξιακό ρόλο για τον οποίο σχεδιάστηκαν, κινδυνεύουν να χαθούν στις καλένδες, με ότι αυτό συνεπάγεται για τα χρήματα του ελληνικού λαού που επί τόσα χρόνια επενδύθηκαν.
Και αυτό βεβαίως δεν είναι αποτέλεσμα της κρίσης. Όπως η κρίση δεν είναι αυτή που φταίει για το γεγονός ότι το ΕΣΠΑ τρέχει με αυτούς τους χαμηλούς ρυθμούς. Είναι πρωτίστως θέμα πολιτικής βούλησης αλλά και αντίληψης του τρόπου που συντελείται η ανάπτυξη, και κυρίως αυτή της περιφέρειας.
Κύριε Λέγκα, σας ευχαριστώ.
Βασίλης Αλεξίου
Δημοσίευσέ το στο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου