Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010

Μια γυναίκα για τις γυναίκες...


ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ ΣΟΥΛΑΣ ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 26/1/10 ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΗΝ ΙΣΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΦΥΛΩΝ





Θα συμφωνήσετε μαζί μου πιστεύω ότι οι επέτειοι, οι συμβολικές ημερομηνίες και οι εκδηλώσεις, δεν αρκούν για να προωθηθούν τα ζητήματα και οι διεκδικήσεις μας. Έχουν όμως τη σημασία τους με την έννοια ότι προσφέρουν την ευκαιρία να ειπωθούν αλήθειες. Αλήθειες που δεν πρέπει να ξεχνάμε ή να διαγράφουμε εξαιτίας των ελλιπών, αναποτελεσματικών και, κάποιες φορές, ατελέσφορων πολιτικών για το γυναίκειο ζήτημα.

Οι αγώνες των γυναικών για ισοτιμία είναι μακρόχρονοι, επώδυνοι και καθημερινοί. Ας μη γελιόμαστε. Παρά τις σημαντικές κατακτήσεις των τελευταίων δεκαετιών , οι διακρίσεις με βάση το φύλο εξακολουθούν να υφίστανται σε πολλούς τομείς της πολιτικής, της επαγγελματικής, της κοινωνικής και της προσωπικής ζωής.

Στην πατρίδα μας τα δικαιώματα των γυναικών, ετέθησαν εν κινδύνω τα τελευταία χρόνια από τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της κυβέρνησης της νέας δημοκρατίας. Οι υποστηρικτικές δομές του κράτους για την ανακούφιση των γυναικών από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητα τους, δεν υπήρξαν σε καμία περίπτωση προτεραιότητα για την απελθούσα κυβέρνηση, με συνέπεια να είναι πολλά αυτά που θα πρέπει να γίνουν το αμέσως επόμενο διάστημα για το γυναικείο ζήτημα.

Η εποχή μας εξακολουθεί να είναι άφιλη για πολλές κατηγορίες γυναικών:
τις άγαμες και διαζευγμένες μητέρες που χωρίς ουσιαστική στήριξη και κοινωνική πρόνοια αγωνίζονται να κρατήσουν τις οικογένειές τους,
τις νέες γυναίκες που αποκλείονται από την ενεργό επαγγελματική ζωή πριν ακόμη αναζητήσουν την πρώτη τους δουλειά,
τις εργαζόμενες μητέρες που αναγκάζονται να μοιράζονται ανάμεσα στις οικογενειακές υποχρεώσεις και τις επαγγελματικές-εργασιακές απαιτήσεις,
τις ενοχοποιημένες γυναίκες για το λιγοστό χρόνο που καταφέρνουν να διαθέσουν, όχι τόσο στον εαυτό τους, όσο στην οικογένειά τους.

Η γυναίκα, προικισμένη με απίστευτη δύναμη και αντοχή, πάλεψε σκληρά μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες για να κατακτήσει όσα κατέκτησε.
Παράλληλα κατάφερε να διατηρήσει την ουσία της φύσης της και να σηκώσει το βάρος του δύσκολου και πολύπλευρου ρόλου της ως μητέρα, ως σύντροφος, ως πηγή δημιουργίας , αγάπης, στοργής και αρμονίας.


Όμως, ακόμη μένουν πολλά να γίνουν με στόχο την αλλαγή θεσμών, προτύπων και στερεοτύπων στην εκπαίδευση, την πολιτική, την κατάρτιση, την κοινωνική φροντίδα, την οικογένεια, την καθημερινότητα.
Δεν μπορούμε να μιλάμε για ισότητα όσο υπάρχουν εκατομμύρια γυναίκες σε όλο τον πλανήτη που εξακολουθούν να καθίστανται θύματα διακρίσεων. Να ζουν στη σκιά των ανδρών, απληροφόρητες, αγράμματες, μακριά από τη δημόσια και οικονομική ζωή του τόπου τους. Να βιάζονται, να κακοποιούνται , να αποστερούνται από τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα.
Δεν μπορούμε να μιλάμε για πρόοδο στον τομέα της ισότητας, όσο υπάρχουν γυναίκες που υποφέρουν ζώντας σε συνθήκες σκλαβιάς στον 21ο αιώνα. Όσο υπάρχουν γυναίκες -από φτωχές κυρίως χώρες-, οι οποίες χωρίς επιλογές και μέσα επιβίωσης, γίνονται εύκολα θύματα κάθε είδους εκμετάλλευσης.
Στην πατρίδα μας, τα τελευταία χρόνια άλλαξαν πολλά στη θέση της γυναίκας στον κοινωνικό επαγγελματικό στίβο άλλα και στο ζήτημα της εκπροσώπησης στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Το ΠΑΣΟΚ με την αλλαγή του οικογενειακού δικαίου και με μια σειρά ιστορικών μέτρων και νομοθετημάτων που θέσπισε, ενίσχυσε τη θέση της γυναίκας. Όμως ακόμα στην Ελλάδα η συμμετοχή των γυναικών στα κέντρα εξουσίας παραμένει σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα και είναι αναντίστοιχη με την πρόοδο που έχει συντελεσθεί σε άλλους τομείς της οικονομικής και κοινωνικής ζωής.
Με όλο και περισσότερες γυναίκες σε θέσεις εξουσίας, με την όλο και αυξανόμενη αναγνώριση και ανάδειξη γυναικείων προτύπων σε κάθε τομέα της κοινωνικής δραστηριότητας και του οικονομικού γίγνεσθαι, θα περιμέναμε οι γυναίκες να έχουν κερδίσει πραγματική ισότητα. Δυστυχώς, όμως η αλήθεια είναι, ότι οι γυναίκες εξακολουθούν να μην έχουν τις ίδιες μισθολογικές απολαβές με τους άνδρες συναδέλφους τους, ενώ αγωνίζονται διπλά και τριπλά για να προχωρήσουν στον επαγγελματικό τομέα, βιώνοντας ταυτόχρονα και ένα καθημερινό μαραθώνιο προκειμένου να μπορέσουν να ανταποκριθούν ταυτόχρονα στους ρόλους της εργαζόμενης, της μητέρας, της νοικοκυράς και της συζύγου.


Είναι εξαιρετικά θετικό βήμα το γεγονός ότι στο υπουργικό συμβούλιο της κυβέρνησης μας, συμμετέχουν πολλές γυναίκες. Όμως δεν αρκεί αυτό. Πρέπει να επιδιώξουμε αυξημένη συμμετοχή γυναικών, σε όλα τα επίπεδα της νέας διακυβέρνησης.

Παίρνοντας δε αφορμή από όσα είπε ο καλός μου φίλος και καθ όλα αξιολογότατος υφυπουργός δικαιοσύνης και ανθρώπινων δικαιωμάτων ο κύριος Απόστολος Κατσιφάρας, ο οποίος χαρακτήρισε τις γυναίκες «εφεδρεία», θα ήθελα να τονίσω ότι δεν θέλουμε να είμαστε εφεδρεία, αλλά να επιλεγόμαστε επί ίσοις όροις ανάλογα με τις ικανότητες, τα προσόντα και τα ταλέντα μας.
Δεν υπάρχει ισότητα σε μία κοινωνία, αν δεν έχουμε ισότητα των γυναικών. Δεν υπάρχει συμμετοχή σε μία κοινωνία, εάν δεν συμμετέχουν εξίσου άντρες και γυναίκες. Δεν εμπεδώνεται η δημοκρατία, εάν δεν δίνονται ίσες ευκαιρίες ανεξαρτήτως του φύλου, της ηλικίας, της θρησκείας, της εθνικότητας, του γενετήσιου προσδιορισμού.
Παρά τα πολύ σημαντικά βήματα που έχουν ήδη γίνει, εντούτοις, μια υφέρπουσα κουλτούρα διάκρισης, δεν μας επέτρεψε ακόμα να γεφυρώσουμε οριστικά το χάσμα που θέλει τους άντρες στην πατρίδα μας ακόμα και σήμερα να έχουν περισσότερες ευκαιρίες εξέλιξης και επαγγελματικής και κοινωνικής σταδιοδρομίας. Την ίδια στιγμή, και ενώ όλες οι δυτικές κοινωνίες έχουν αναδείξει ζητήματα συμμετοχής μειονοτήτων και διασφάλισης της πολιτικής τους εκπροσώπησης, το 51% του συνολικού πληθυσμού που αποτελείται από γυναίκες υπο-εκπροσωπείται στα κέντρα λήψης αποφάσεων, σχεδόν σε όλους τους τομείς.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει εκσυγχρονίσει τη νομοθεσία της και έχει συστήσει θεσμούς για την προαγωγή της ισότητας αντρών και γυναικών, στην εργασία, στη συμμετοχή, στις ίσες ευκαιρίες.

Ειδικότερα, ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων απαγορεύει κάθε μορφή διάκρισης λόγω φύλου. Ωστόσο, η ισότητα, όταν επιχειρείται να εμπεδωθεί χωρίς την απαραίτητη κουλτούρα, δεν έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Οι γυναίκες σήμερα έχουν το νόμο μαζί τους, αλλά την προκατάληψη και τη μισαλλοδοξία απέναντί τους. Έτσι, είναι αναγκασμένες σε πολλές περιπτώσεις να χρειάζεται κάνουν πολύ περισσότερα για ν' αποδείξουν ότι αξίζουν.
Είναι καιρός να αλλάξουμε νοοτροπία .

Να ξεφύγουμε από τα επετειακά και τα επιφανειακά και να προχωρήσουμε στην ουσία και στην πράξη. Ισότητα των δυο φύλων δεν είναι απλά μια δημόσια αρχή ούτε ένας ανέξοδος βερμπαλισμός περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αποτελεί υποχρέωση της πολιτείας της οποίας συνταγματικό καθήκον είναι η ισότιμη αντιμετώπιση όλων των πολιτών ανεξαρτήτως φύλου.
Είναι απαραίτητο να ξεκινήσουμε επί τέλους και σε αυτή τη χώρα να αντιμετωπίζουμε και να φερόμαστε στους συμπολίτες μας, σύμφωνα με την ιδιότητα του ανθρώπου και όχι με την ιδιότητα του φύλου.

Δεν είναι εποχή για εφησυχασμούς. Η Ελλάδα χρειάζεται όλους τους πολίτες της, άνδρες και γυναίκες. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι καθοριστικό να αναληφθούν πρωτοβουλίες προκειμένου να στηριχθούν οι γυναίκες στις απαιτητικές συνθήκες της καθημερινότητας μας.

Σήμερα ε περισσότερο από ποτέ, είναι αναγκαίο να αναβαθμίσουμε την κοινωνία και την ποιότητα της δημοκρατίας μας για να έχουμε ουσιαστικά αποτελέσματα στο μέλλον στον τομέα της ισότητας των δύο φύλων .

ΑΠΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΣΟΥΛΑΣ ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ




Δημοσίευσέ το στο:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου