Η εταιρεία θεάτρου Pequod με τη συνεργασία του Δημοτικού Θεάτρου Τρικάλων και την ευγενική υποστήριξη της ΟΠΑΠ Α.Ε., παρουσιάζει στα Τρίκαλα το έργο "Ο Γλάρος" του Άντον Τσέχωφ. Ένα έργο για την τέχνη, τον έρωτα, την οικογένεια, την αγάπη και την έλλειψή της, τα μεγάλα όνειρα της νεότητας και την πραγματικότητα της ενηλικίωσης.
Η παράσταση, βασιζόμενη στην από το έργο συνθήκη ύπαρξης θεάτρου μέσα στο θέατρο, τοποθετεί την σκηνική δράση σ’ έναν ενιαίο χώρο, καταργώντας έτσι την απόσταση ανάμεσα σε ηθοποιούς και θεατές.
Η χρήση εξάλλου του πραγματικού χώρου ως σκηνικό, ενισχύει την αίσθηση ότι δεν βρισκόμαστε σ’ ένα φανταστικό «αλλού», αλλά όλα συμβαίνουν εδώ και τώρα.
Μετά τη διαδρομή της στην Αθήνα (Κnot Gallery, άνοιξη και χειμώνας του 2010, Θέατρο Χώρα καλοκαίρι 2010 Bob theatre festival) η παράσταση θα ταξιδέψει αυτόν τον χειμώνα στην Ελλάδα.
Η παράσταση θα παιχτεί στο Μύλο Ματσόπουλου, στις 4 Μαρτίου 2011 και ώρα 9:15 μμ. Τιμή εισιτηρίου: 10 ευρώ. Τηλ.: 24310 20000
Κριτική: Του Μιχάλη Μιχαιλ - LIFO
Επειδή ο ωραιότερος Τσέχωφ της χρονιάς παίχτηκε σε ένα υπόγειο (πρώην συνεργείο) στους Αμπελοκήπους.
Επέλεξα αυτή την παράσταση της ομάδας Pequod όχι για την πρωτοτυπία της επιλογής του χώρου. Μολονότι και αυτό το στοιχείο, το πρώην συνεργείο, οι γκρίζοι τοίχοι, ο αρρωστημένος λευκός φωτισμός, έμοιαζαν να είναι οι ιδανικοί σύμμαχοι στην απογύμνωση αυτού του αριστουργήματος από όλα τα περιττά που του φόρτωσαν γενεές Ελλήνων σκηνοθετών και ηθοποιών.
Εκείνο το βράδυ, καμιά δεκαριά σπουδαίοι ηθοποιοί, χωρίς τη βοήθεια σκηνικών και παίζοντας περιφερόμενοι ανάμεσα στο κοινό, μας έκαναν να ακούσουμε τα λόγια του Γλάρου. Από την πρώτη λέξη μέχρι την τελευταία. Η Ματίνα Καλτάκη μερικές εβδομάδες πριν έγραψε στην κριτική της: «Δεν μπορώ να σκεφτώ καλύτερη επιλογή από τον Γλάρο για το ξεκίνημα μιας νέας ομάδας.
Δεν είναι μόνο γιατί μ' αυτό το έργο ένα νέο κεφάλαιο ξεκίνησε στο ευρωπαϊκό θέατρο, ούτε γιατί ο Γλάρος συνδέεται με το ξεκίνημα του Θεάτρου Τέχνης της Μόσχας. Είναι γιατί με τον Γλάρο, σκηνοθέτες, ηθοποιοί και θεατές έρχονται αντιμέτωποι με μείζονα ζητήματα για το τι σημαίνει καλλιτέχνης, αληθινή τέχνη, ζωή στην τέχνη, ταλέντο (στην τέχνη και στη ζωή)». Προσθέτω πως χωρίς σημύδες, μακριά φουστάνια, σκηνικ-υπερπαραγωγές και ανόητα τεχνάσματα ακούσαμε τον Άντον Τσέχωφ να μας μιλά για την τέχνη, τη νεότητα, και τον έρωτα (σαν να τα έγραψε χθες ένας μεγάλος διανοητής) μέσα από την υποκριτική μιας ομάδας, από την οποία θα δούμε πολλά στο μέλλον.
Δημοσίευσέ το στο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου