Ανεξέλεγκτο το παιδικό trafficking στην Ελλάδα (λέει η Σούλα)

Την λήψη μέτρων για την θεραπεία του φαινομένου της παράνομης διακίνησης παιδιών καθώς και την αναθεώρηση του Εθνικού Σχεδίου Δράσης κατά του trafficking, προκειμένου να προβλέπονται συγκεκριμένα μέτρα για τα παιδιά που έχουν πέσει θύματα, ζητά η Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Σούλα Μερεντίτη, με ερώτησή που κατέθεσε στη Βουλή προς τον υπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης:
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗΣ

Ανεξέλεγκτο είναι παιδικό trafficking στην Ελλάδα σύμφωνα με έρευνα η οποία εκπονήθηκε για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Στην έρευνα καταδεικνύεται τόσο η αδυναμία να εφαρμοστούν οι διεθνείς συμβάσεις στη χώρα μας όσο και οι «μαύρες τρύπες» του νομοθετικού μας συστήματος.

Όπως επισημαίνεται στην έρευνα , η Ελλάδα έχει μεν υπογράψει, αλλά ουδέποτε επικύρωσε επικυρώσει διεθνείς συνθήκες για την προστασία των παιδιών από τη σεξουαλική εκμετάλλευση και κακοποίηση, για τη δράση κατά του trafficking και κατά του διεθνούς οργανωμένου εγκλήματος. Και το βασικότερο. Το Εθνικό Σχέδιο Δράσης κατά του trafficking δεν προβλέπει συγκεκριμένα μέτρα για τα παιδιά που έχουν πέσει θύματα σωματεμπορίας, ενώ σημειώνεται ότι οι ελληνικές αρχές τείνουν να προσεγγίζουν τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού ως θεωρητικό κείμενο, με περιορισμένη πρακτική εφαρμογή».
Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στην έρευνα και στην παντελή έλλειψη αριθμητικών στοιχείων για περιστατικά trafficking στη χώρα μας. Όπως αναφέρεται κάθε υπουργείο συλλέγει στατιστικά στοιχεία της αρμοδιότητάς του, χωρίς να υπάρχει κεντρικός συντονισμός , οπότε δεν υπάρχει συνολική εικόνα της κατάστασης που επικρατεί Δυστυχώς, κανένα από τα υπουργεία που εμπλέκονται στην εθνική πολιτική κατά του trafficking δεν έδωσε συγκεκριμένα στοιχεία για τον προϋπολογισμό που έχει προοριστεί για την υλοποίηση των σχετικών δραστηριοτήτων, ενώ σημειώνεται η ανυπαρξία «μηχανισμού παρακολούθησης» του φαινόμενου.
Η ανυπαρξία στοιχείων από μέρους της πολιτείας για το θέμα, είναι παντελής. Είναι χαρακτηριστικό ότι από το 2000 ως το 2007 αναφέρονται μόλις τρία περιστατικά παιδιών που έλαβαν προσωρινά άδεια διαμονής ως θύματα του trafficking! Για την ίδια χρονική περίοδο δεν υπάρχουν καθόλου στοιχεία για ανηλίκους της ίδιας κατηγορίας που να έλαβαν ιατρικές ή εκπαιδευτικές, ή νομικές υπηρεσίες. Σε ότι αφορά τις καταδίκες για παιδικό trafficking καταγράφονται μόλις τρεις για το 2007 και καμία που να αφορά οικονομική αποζημίωση σε ανηλίκους. Το εντυπωσιακό δε είναι ότι η έλλειψη στοιχείων από την Αστυνομία είναι τόσο μεγάλη ώστε ως το 2003 δεν εμφανίζεται κανένας ανήλικος ως θύμα σωματεμπορίας, ενώ από την επόμενη χρονιά καταγράφονται μόνο κάποιες σποραδικές περιπτώσεις.
Ενόψει των παραπάνω ερωτάται ο αρμόδιος υπουργός:
1. Τι μέτρα λαμβάνει η κυβέρνηση για θεραπεία του φαινομένου της παράνομης διακίνηση παιδιών;
2. Γιατί το Εθνικό Σχέδιο Δράσης κατά του trafficking δεν προβλέπει συγκεκριμένα μέτρα για τα παιδιά που έχουν πέσει θύματα σωματεμπορίας; Προβλέπεται αναθεώρηση του;
3. Γιατί δεν υπάρχει συντονισμός μεταξύ των αρμόδιων υπηρεσιών;
4. Θα μεριμνήσει ώστε να γίνει ένα κεντρικό συντονιστικό όργανο μεταξύ των δημοσίων υπηρεσιών ώστε να υπάρξει συστηματική προσέγγιση του φαινομένου;
5. Γιατί δεν τηρούνται στατιστικά στοιχεία;

Από πολιτικό γραφείο Σούλας Μερεντίτη

Δημοσίευσέ το στο: