Άσε τα ευχαριστήρια και τα "πατσαρδέ" συγχαριτήρια στους ΚΚΕδες και στον Φουντούνα που σου φέρνουνε πάπιες για το ποτάμι και διάβασε τι κάνανε τρεις συμπολίτισσες που προτείνουμε να βραβευθούν...
Τρεις γυναίκες με καταγωγή από το Παλαιοχώρι Μεσοχώρας, η Λίτσα Βλαχοδήμου, η Χαρούλα Μπίνα και η Μαρία Μπίνα, όταν ήρθαν και εγκαταστάθηκαν με τις οικογένειές τους στο Κεφαλόβρυσο, σε κτήματα που είχαν αγοράσει δίπλα στην λίμνη, αντιλήφθηκαν ότι τα χόρτα και τα βάτα που βρίσκονταν μπροστά στα σπίτια τους, σε κοινοτικό χώρο, «έκρυβαν» την ομορφιά του τόπου.
"Πιο πάνω από τον εθελοντισμό"
- Άρθρο της Λέλας Κατεχάκη δημοσιεύεται σήμερα στον Ενεργό πολίτη
Ήταν τότε που «έβαλαν στα μεράκια τους συζύγους τους» όπως μας είπαν οι ίδιες και τους ζήτησαν την βοήθειά τους, αφού πρώτα πήραν την άδεια από την δημοτική αρχή, να διαμορφώσουν με τα ίδια τους τα χέρια, με δικά τους έξοδα, τον κοινόχρηστο χώρο, διαμορφώνοντας τον σε μια παιδική χαρά, στην οποία θα μπορούσαν να παίζουν τα παιδιά τους και τα παιδιά όλης της περιοχής.
Έτσι και έγινε. Χρόνο με τον χρόνο, με επίπονη και πολυέξοδη εργασία, έγινε το ξερίζωμα των βάτων και μετά ήρθε η σειρά της δημιουργίας της παιδικής χαράς. Πάλι με έξοδα των τριών οικογενειών, αγοράστηκαν οι κούνιες, οι τραμπάλα, η στουλήθρα και όλα τα άλλα… που κάνουν μια παιδική χαρά, χώρο αξιώσεων αισθητικής και λειτουργικότητας.
Και μετά ήρθε, χρόνο με τον χρόνο η συντήρηση της παιδικής χαράς. Γιατί βέβαια, πολλές παιδικές χαρές στήνονται… άλλα πόσες εξακολουθούν να μένουν αξιοπρεπείς και κυρίως μη επικίνδυνες για την σωματική ακεραιότητα των μικρών παιδιών στο πέρασμα των χρόνων;
Από το 2000, η παιδική χαρά δίπλα στην λίμνη του Κεφαλόβρυσου, δέχεται στην αγκαλιά της παιδιά από το Κεφαλόβρυσο, τα γύρω χωριά, ακόμα και από τα Τρίκαλα. «Όσο καλό το φτιάχνεις ένα πράμα, τόσο καλύτερα είναι, γιατί αισθάνεσαι εσύ χαρά με την χαρά που δίνεις στους άλλους. Αυτή είναι η ζωή. Να δίνεις και να παίρνεις χαρά. Όλα τα άλλα περνάνε και χάνονται. Να το θυμάστε αυτό εσείς οι νέοι, τώρα που είστε νέοι και μπορείτε να κάνετε πράγματα» λέει με νόημα η 74χρονη κ. Βασιλική Βλαχοδήμου, η μεγαλύτερη σε ηλικία κυρία που συναντήσαμε στη παιδική χαρά, εκεί στο Κεφαλόβρυσο, ως αποτέλεσμα μια δράσης γυναικών με αισθητική πρώτα από όλα και ένα αίσθημα «δοσίματος»… πάνω από τον εθελοντισμό.
«Την μια χρονιά αγοράσαμε τις τριανταφυλλιές, την άλλη τα δέντρα, την άλλη σκεφτήκαμε και φτιάξαμε ένα σιντριβάνι από μια πέτρα. Φέτος με την οικονομική κρίση, προτιμήσαμε να βάψουμε τις κούνιες, παρά να βάψουμε τα κάγκελα των σπιτιών μας» λένε οι κ.κ Λίτσα Βλαχοδήμου, η Χαρούλα Μπίνα και η Μαρία Μπίνα, «δημιουργοί» της παιδικής χαράς δίπλα από την λίμνη του Κεφαλόβρυσου.
Όλο και περισσότερο ακούμε τα τελευταία χρόνια την έννοια του εθελοντισμού. Πάνω σε αυτή την έννοια και δράση φυσικά που την ακολουθεί, δεν είναι λίγοι εκείνοι που «πάτησαν» και εκμεταλλεύτηκαν καταστάσεις.
Στις μέρες μας μάλιστα, όλο και περισσότερο προωθείται η έννοια, ως δράση ενός συνόλου… για το καλό του συνόλου… και την χρησιμοποίηση εργατικών χεριών… άνευ αμοιβής. Γιατί βέβαια, άλλο είναι το νόημα του εθελοντισμού και άλλο εκείνο που αρκετοί προλαβαίνουν να του δώσουν.
Όλα αυτά όμως ωχριούν μπροστά στη δράση κάποιων μικρών ομάδων ατόμων, που δρουν εθελοντικά, χωρίς κανένας να τους το ζητήσει… πολλές φορές, μη γνωρίζοντας, ούτε την έννοια του εθελοντισμού… ούτε τις «τιμές» και δημοσιότητα που περικλείουν αυτές οι δράσεις σήμερα.
Δημοσίευσέ το στο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου