Ήταν Ιούλης του 2000 όταν για πρώτη φορά ανεβήκαμε στο Γράμμο, το πιο φορτισμένο ιστορικά ελληνικό βουνό.
Ξεκινώντας από το Πληκάτι, στην εσχατιά του ορεινού όγκου, ανεβήκαμε στη Μαύρη Πέτρα, αν και στόχος μας ήταν η ψηλότερη κορυφή στα 2520 μέτρα υψόμετρο. Η ομίχλη και το άγνωστο μέχρι τότε ανάγλυφο μας οδήγησε σε λάθος εκτίμηση που αργότερα βέβαια ανακαλύψαμε.
Από τότε ακολούθησαν άλλες δώδεκα αναβάσεις στις κορυφές Γκέσος, Περήφανο, Γκόλιο, Κάμενικ, 2520, Πάνω Αρρένα, Κάτω Αρρένα, Σακούλι, Μπάτρα, Κιάφα, Γκούμπελ, Φλάμπουρο, Τσάρνο. Ουσιαστικά δηλαδή έχουμε καλύψει όλη την έκταση του μεγαλύτερου ορεινού συγκροτήματος της χώρας μας. Φτάσαμε ακόμα μέχρι τις λίμνες Μουτσάλα, την αλπική λίμνη Γκιστόβα και το χαμένο στο χρόνο και στη βλάστηση Νοσοκομείο των Ανταρτών. Είδαμε τα ερείπια της Γράμμοστας να μεταμορφώνονται σε Ελβετικό χωριό. Ψάξαμε τα περάσματα των Αλβανών στην Μπάτρα και στην Πόρτα Οσμάν. Μαζέψαμε τσάι στις πλαγιές του Φλάμπουρου. Ζήσαμε τα μαστοροχώρια της Αετομηλίτσας, της Πυρσόγιαννης, της Βούρμπιανης και των Χιονάδων. Κατασκηνώσαμε σε δάση και ξεχασμένους οικισμούς. Παρόντες κάθε εποχή του χρόνου, από το χρωματικό κρεσέντο του φθινοπώρου μέχρι τον σιωπηλό χειμώνα και την έκρηξη της άνοιξης. Προτιμάμε όμως το καλοκαίρι τότε που οι ορεινές προσβάσεις είναι ανοικτές δίνοντάς μας τη δυνατότητα να προσεγγίσουμε τα πλέον δύσκολα σημεία.
Σε μια εκτός προγράμματος πορεία λοιπόν, σκεφτήκαμε να επαναλάβουμε την πρώτη – πρώτη διαδρομή μας. Με βάση το Πληκάτι και κατασκήνωση στον περίβολο του έρημου σχολείου. Παρά την πρόβλεψη για μπόρες, που τελικά δεν ήλθαν.
Αφετηρία μας το νεόδμητο ξενοδοχείο στην έξοδο του χωριού. Το μονοπάτι ανεβαίνει παράλληλα με το ρέμα, πολύ ανηφορικά, για να συναντήσει τον βασικό κλάδο και από εκεί με βορινή κατεύθυνση φτάνει σε έρημο φυλάκιο στο υψόμετρο των 1940 μέτρων. Λίγο πιο πάνω, ένα λευκό κολονάκι σημαδεύει το σύνορο με την Αλβανία. Η κορυφή είναι ακριβώς μπροστά μας, 300 μέτρα ψηλότερα.
Φτάνουμε στο τριγωνομετρικό της μετά από συνολική τρίωρη κοπιαστική πορεία που η ζέστη του Αυγούστου κάνει δυσκολότερη. Από εδώ μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε την τεράστια έκταση του βουνού που ξεκινά από τον κάμπο της Κόνιτσας και φτάνει μέχρι την Καστοριά, αποτελώντας το φυσικό σύνορο με την Αλβανία, ο κάμπος της οποίας απλώνεται κάτω από τα πόδια μας. Πίσω μας οι κορυφές Γκόλιο, Κάμενικ, Μπάτρα και μπροστά το 2520, τα Περήφανο και η Κιάφα. Πίσω από αυτές μπορούμε να φανταστούμε τη Γράμμοστα και τον νεαρό Αλιάκμονα να ξεπηδάει μέσα από τα αλπικά λιβάδια για το μακρύ ταξίδι του προς το Αιγαίο. Ελεύθερη η ματιά μας πετά μέχρι την Γκαμήλα. Μετράμε μια – μια τις κορυφές της.
Για την επιστροφή επιλέγουμε μια πιο ήπια πορεία μέσα από τα δάση της οξιάς αναζητώντας τη δροσιά των φυλλωμάτων. Φτάνουμε έτσι στην αρχή του φαραγγιού του Γοργοπόταμου, στα 1460 μέτρα υψόμετρο, κάτω ακριβώς από την ψηλότερη κορυφή του Γράμμου. Από εδώ θα χρειαστούμε μιάμιση ώρα περίπου για να φτάσουμε στο Πληκάτι κλείνοντας τον κύκλο της διαδρομής μας.
ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Πληροφορίες για τις δραστηριότητές μας στα γραφεία του συλλόγου - Ομήρου 6 (κάτω από το ΚΑΠΗ), τηλ. 2431072077 κάθε Παρασκευή από 9.00 έως 11 μμ.
Ενδιαφέρουσες ειδήσεις και υλικό θα βρείτε στην ιστοσελίδα μας στη διεύθυνση www.trikalasport.gr
Δημοσίευσέ το στο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου