Πιθανές θέσεις για ύπαρξη θεάτρου στην αρχαία Τρίκκη

Σε ποια συμπεράσματα καταλήγει ο κ. Λεωνίδας Χατζηαγγελάκης, διευθυντής της ΛΔ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων

Δύο είναι οι πιθανές θέσεις, για ύπαρξη θεάτρου και στην αρχαία Τρίκκη. Η μία στη νότια, ΝΑ παρυφή του λόφου των Τρικάλων, όπου παρατηρούνται αναβαθμοί και επίπεδα στοιχεία, για πιθανά τμήματα της ορχήστρας και της σκηνής και η δεύτερη στην περιοχή όπου το σύγχρονο θέατρο στο Κάστρο των Τρικάλων, λόγω του υφιστάμενου κοιλώματος.

Αυτά επισημαίνει ο κ. Λεωνίδας Χατζηαγγελάκης, διευθυντής της ΛΔ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων, στο πλαίσιο ημερίδας που πραγματοποιήθηκε από το Κέντρο Ιστορίας και Τεκμηρίωσης Βόλου και το Αρχαιολογικό Ινστιτούτο Θεσσαλικών Σπουδών.

Η αρχαία Τρίκκη, αναφέρει ο αρχαιολόγος, ταυτίζεται με τη σημερινή πόλη των Τρικάλων. Ονομάστηκε έτσι από τη νύμφη Τρίκκη, κόρη του Πηνειού ή κατ' άλλους του Ασωπού ποταμού. Από τις αρχαίες πηγές, αλλά και τις επιγραφικές μαρτυρίες παραδίδεται ότι η πόλη ήταν ιερή και συσχετίζονταν με τη λατρεία του Ασκληπιού.


Ανασκαφικές έρευνες

Από τις παλιές, αλλά και τις νεότερες ανασκαφικές έρευνες στην αρχαία Τρίκκη, εξηγεί ο κ. Χατζηαγγελάκης, παρατηρείται ένα οργανωμένο σύνολο δημοσίων και ιδιωτικών κτηρίων, τα οποία είχαν ιδρυθεί με βάση ένα συγκεκριμένο πολεοδομικό σχέδιο. Έχουν αποκαλυφθεί τμήματα του πολεοδομικού ιστού με δρόμους παράλληλους μεταξύ τους και εκατέρωθεν αυτών στα οικοδομικά τετράγωνα τμήματα μεγάλων οικοδομημάτων.

Ακόμη, συμπληρώνει, οι σωστικού χαρακτήρα ανασκαφικές έρευνες έφεραν στο φως τμήματα συγκροτήματος κτηρίων ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων που αποδίδονται στο Ασκληπιείο Τρίκκης, όπως στοά ελληνιστικών χρόνων, που ταυτίζεται με το Γυμνάσιο της αρχαίας πόλης, τμήμα λουτρού ρωμαϊκών χρόνων και μεγάλο δρομικό ελληνιστικό κτήριο, παράλληλο προς το γυμνάσιο, με δύο οικοδομικές φάσεις και με ψηφιδωτά δάπεδα.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει, όπως εξηγεί ο ίδιος στη συνέχεια, για την περίπτωση που εξετάζουμε το θέμα του ενός δαπέδου, καθώς συνδέεται με το Διονυσιακό κύκλο και το μύθο, που είναι γνωστός ήδη από τον Όμηρο, αφού στην παράσταση κυριαρχεί η μορφή του μυθικού βασιλιά της Θράκης Λυκούργου να επιτίθεται με το διπλό πέλεκυ με μανία στη νύμφη Αμβροσία, την τροφό του Διόνυσου.


Το ενδιαφέρον

Στην περίπτωση αυτή, διευκρινίζει ο αρχαιολόγος, το ενδιαφέρον εστιάζεται στη Διονυσιακή λατρεία με τη συνακόλουθη λατρεία του Ασκληπιού. Επειδή θεωρούνταν ότι οι εκδηλώσεις ψυχαγωγίας είχαν ευεργετική επίδραση στην ψυχική υγεία των ασθενών, στα ιερά προστέθηκαν με τον χρόνο θέατρα, γυμνάσια και παλαίστρες.

Ακόμη, στις ελεύθερες αγορές, που προορίζονταν για την πολιτική και θρησκευτική ζωή των ελεύθερων πολιτών, ιδρύονταν ιερά για τις θρησκευτικές ανάγκες της πόλης. Ίσως σε κάποιες περιπτώσεις το συγκρότημα του ιερού της λατρευόμενης θεότητας να απλωνόταν σε όλη την έκταση της ελεύθερης αγοράς και έτσι οι έννοιες της ελεύθερης αγοράς και του ιερού να συνυπήρχαν.

Ενδεχομένως στην αρχαία Τρίκκη, ιερή πόλη του Ασκληπιού, η ελεύθερη αγορά και το Ασκληπιείο να ταυτίζονταν και τα κτήρια του Ασκληπιείου να είχαν δημιουργηθεί στον χώρο της ελεύθερης αγοράς και να αποτελούσαν την εστία της θρησκευτικής και πολιτικής ζωής του τόπου. Τα πιο πάνω συγκροτήματα , διαπιστώνει ο ίδιος βρίσκονται στο επίπεδο τμήμα της αρχαίας πόλης, νότια και μπροστά από την ακρόπολη, στον λόφο «Κάστρο», στην παλιά συνοικία «Βαρούσι».


Θέσεις

Έτσι, καταλήγει ο κ. Χατζηαγγελάκης, η πολύ πιθανή ύπαρξη θεάτρου και στην αρχαία Τρίκκη βρίσκεται σε συνάρτηση με όσα πιο πάνω αναφέρθηκαν, για να προσθέσει:
«Άλλωστε τα νότια, ΝΔ πρανή του λόφου «Κάστρο» και του παρακείμενου στα ανατολικά λόφου δημιουργούν τις φυσικές προϋποθέσεις για τη δημιουργία και τη λειτουργία θεάτρου. Δύο είναι οι πιθανές θέσεις, η μία στη νότια, ΝΑ παρυφή του λόφου των Τρικάλων, όπου παρατηρούνται αναβαθμοί και επίπεδα στοιχεία, για πιθανά τμήματα της ορχήστρας και της σκηνής και η δεύτερη στην περιοχή όπου το σύγχρονο θέατρο στο Κάστρο των Τρικάλων.

Του Αποστόλη Ζώη

Δημοσίευσέ το στο: