Σχόλιο του Λάζαρου Μάμαλη στη εφημερίδα "Έρευνα" των τρικάλων.
Που να πάμε να πάρουμε εκλογές με νέους;
"Τα πρώτα ονόματα των υποψηφίων δημοτικών συμβούλων, είτε ανακοινώθηκαν επισήμως, είτε διαρρέονται…
Επί του παρόντος, καμία έκπληξη… Νυν δημοτικοί σύμβουλοι, άντε και μερικοί νομαρχιακοί σύμβουλοι οι οποίοι βολεύονται στα δημοτικά ψηφοδέλτια.
Το στοιχείο της ανανέωσης απουσιάζει. Όχι μόνο σε επίπεδο κορυφής, αλλά και στους συνδυασμούς. Τουλάχιστον, για την ώρα…
Η εμμονή στους ίδιους και τους ίδιους υποψηφίους, έχει μία ψηφοθηρική εξήγηση την οποία προτάσσουν οι υποψήφιοι δήμαρχοι. «Τους ξέρει ο κόσμος και επομένως, εκλέγονται… Που να πάμε να πάρουμε εκλογές με τους νέους, τώρα…».
Όντως, τους ξέρουν και από την καλή και από την ανάποδη...
Οι περισσότεροι, χρόνια τώρα στα (δημοτικά και όχι μόνο) πράγματα έχουν δημιουργήσει ισχυρούς δεσμούς με συγκεκριμένες ομάδες συμφερόντων.
Είναι η εξουσία που τους δίνει η θέση στο δημοτικό ή νομαρχιακό συμβούλιο, αλλά και οι ισχυροί δεσμοί με τα πολιτικά γραφεία που τους επιτρέπει να ανακυκλώνονται όλα αυτά τα χρόνια, στην τοπική αυτοδιοίκηση. Είναι αυτοί που κάνουν τα ρουσφέτια…
Όχι απαραίτητα κάτι σπουδαίο, όπως είναι μία θέση εργασίας μέσα από το ανοιχτό, συνήθως, παραθυράκι του νόμου, αλλά ακόμη και μικρά ρουσφετάκια της καθημερινότητας… Από μία καλή μετεγγραφή σε προνομιούχο παιδικό σταθμό, μέχρι την απομάκρυνση του κάδου απορριμμάτων, που τοποθετήθηκε έξω από το σπίτι του ψηφοφόρου…
Βέβαια, τις περισσότερες φορές, οι ίδιοι που ζήτησαν το ρουσφέτι και το ρουσφετάκι, δεν φείδονται κριτικής… «Με τέτοιους που έχουμε, καλά να πάθουμε» και άλλα παρόμοια ίσως και χειρότερα, λέγονται στο καφενείο… Τι αξία όμως έχουν οι κουβέντες του καφενείου;
Η κριτική είναι πάντα εύκολη. Οι αντιστάσεις απέναντι στο πλέγμα εξουσίας είναι οι… δύσκολες. Όπως και η ψήφος κατά συνείδηση… "
Λάζαρος Μάμαλης
Δημοσίευσέ το στο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου