Παγκόσμια Ημέρα Νερού

Το νερό είναι ο πολυτιμότερος φυσικός μας πόρος. "Σήμερα η συνεργασία για τη συνετή του χρήση είναι περισσότερο απαραίτητη από ποτέ" , αναφέρει σε μήνυμά του με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Νερού ο ΓΓ του ΟΗΕ, Μπαν Γκι-Μουν. *Του Γιώργου Καπέλου

Και αυτό γιατί , ενώ ο παγκόσμιος πληθυσμός καταναλώνει περισσότερο πόσιμο νερό, η κλιματική αλλαγή έχει ως συνέπεια τη μείωση του νερού σε πολλές περιοχές του κόσμου.

Οι πάγοι λιώνουν, η πρόβλεψη των βροχοπτώσεων γίνεται δυσκολότερη, ενώ φαινόμενα όπως οι πλημμύρες και οι ξηρασίες γίνονται ολοένα και πιο ακραία.
Η προσεκτική διαχείριση των υδάτινων πόρων και η εξισορρόπηση των διάφορων αναγκών για νερό είναι ζητήματα ζωτικής σημασίας .

Μεγάλο μέρος των υπόγειων ή υπέργειων υδάτων του πλανήτη είναι κοινό.
Το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σε μια από τις 263 υδάτινες λεκάνες που είναι μοιρασμένες ανάμεσα σε δύο ή περισσότερες χώρες.
Η ανησυχία για την πιθανότητα βίαιων συγκρούσεων είναι μέρος των συζητήσεων σχετικά με την κατανομή των περιορισμένων υδάτινων πόρων.

Ωστόσο, ενώ οι πιθανότητες να λειτουργήσει το νερό ως καταλύτης συγκρούσεων μεταξύ κρατών και κοινοτήτων είναι υπαρκτές, το παρελθόν δείχνει ότι στην πραγματικότητα συμβαίνει το αντίθετο.
Η συνεργασία, όχι η σύγκρουση αποτελεί την πιο συνηθισμένη απάντηση στις ανταγωνιστικές απαιτήσεις που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι.

Σε παγκόσμιο επίπεδο υπάρχουν τουλάχιστον 300 διεθνείς συμφωνίες για το νερό, συχνά μεταξύ αντιτιθέμενων πλευρών.
Οι συμφωνίες αυτές δείχνουν το πώς οι κοινοί υδάτινοι πόροι μπορούν να ενισχύσουν την εμπιστοσύνη και να προωθήσουν την ειρήνη μεταξύ των κρατών.
Η πολιτική βούληση, ένα ευέλικτο πλαίσιο πολιτικής, τα ισχυρά θεσμικά όργανα και μια συνολική προσέγγιση, θα μας βοηθήσουν να οικοδομήσουμε σε αυτά τα θεμέλια για το καλό όλων.

Σύμφωνα με Έκθεση της UNICEF, καθημερινά πεθαίνουν 6.000 παιδιά από έλλειψη νερού, γεγονός το οποίο σημαίνει ότι κάθε 15 δευτερόλεπτα ένα παιδί στις αναπτυσσόμενες χώρες χάνει τη ζωή του. Συγκλονιστικά είναι επίσης τα στοιχεία του ΟΗΕ αναφορικά με την έλλειψή του σε πολλές χώρες του πλανήτη, αλλά και τη μόλυνση των υδάτων.
Για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ανακήρυξε με ψήφισμά της τη δεκαετία 2005 -2015 ως τη Διεθνή Δεκαετία για Δράση, με το σύνθημα "Νερό για τη Ζωή" και η 22α Μαρτίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Νερού.

Και στη χώρα μας, όμως, το πρόβλημα του νερού είναι οξυμμένο κυρίως εξαιτίας της κακοδιαχείρισή του από τον άνθρωπο. Η αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων και η κατασπατάλησή του νερού θα δημιουργήσουν στο μέλλον ανυπέρβλητα προβλήματα και στην ποιότητα του πόσιμου νερού αλλά και στην ποσότητα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η μεγαλύτερη σπατάλη εντοπίζεται στα αστικά κέντρα και κυρίως στις καθημερινές μας συνήθειες.
Στην Ελλάδα, ο υδροφόρος ορίζοντας κινδυνεύει κυρίως από τα φυτοφάρμακα αλλά και τη σπατάλη, καθώς ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας & Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) χαρακτηρίζει τη χώρα μας "σπάταλη στο νερό".


ΤΟ ΝΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ – Η Πρόσβαση στο Νερό σε επαρκείς ποσότητες (40 λίτρα για κάθε άτομο για οικιακό σκοπό) και σε κατάλληλη ποιότητα θα πρέπει να αναγνωρίζεται ως συνταγματικό, καθολικό, αδιαίρετο και αμεταβίβαστο ανθρώπινο και κοινωνικό δικαίωμα
Εξάλλου, τα στοιχεία της UNESCO για την έλλειψη του πολύτιμου αγαθού είναι απογοητευτικά.

Έτσι σύμφωνα με αυτά προβλέπεται ότι η έλλειψή του θα αναχθεί σε μείζον γεωπολιτικό θέμα, καθώς το 2050, ο παγκόσμιος πληθυσμός θα έχει ξεπεράσει τα 9 δισεκατομμύρια, ενώ η ζήτηση για νερό θα αυξηθεί κατά 64 δις κυβικά μέτρα ετησίως.

Παράλληλα το 2030, περισσότεροι από 5 δις άνθρωποι δεν θα έχουν πρόσβαση σε αξιόπιστο σύστημα καθαρισμού του νερού.
Σήμερα η UNESCO υποστηρίζει ότι στις αναπτυσσόμενες χώρες το 80% των ασθενειών συνδέονται με το νερό, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα τουλάχιστον 3 εκατομμύρια άνθρωποι να χάνουν τη ζωή τους κάθε χρόνο εξαιτίας της κακής ποιότητας πόσιμου νερού που καταναλώνουν.

Για το πρόβλημα λειψυδρίας που μπορεί να αντιμετωπίσει μελλοντικά η χώρα μας οφείλει πριν επέλθει η μείωση των απορροών να αυξήσει τα αποθέματά της.
Αυτή τη στιγμή πάνω από το 60% των χειμερινών απορροών καταλήγει στη θάλασσα.
Πρέπει να δημιουργήσουμε έργα συγκράτησης νερών για να έχουμε αποθέματα .

Πρέπει να γίνει μείωση των διαρροών στο δίκτυο σωληνώσεων μεταφοράς νερού και το πρόγραμμα διαχείρισης των πιέσεων του δικτύου (με εμφανείς και υπόγειες διαρροές).
Πρέπει να προσέξουμε τον τρόπο που οι μεταβολές της θερμοκρασίας επηρεάζουν τον κύκλο του νερού, 40 χρόνια ανθρώπινης παρέμβασης χρειάσθηκαν για να καταστραφεί το όζον που δημιούργησε η φύση σε δυο εκατομμύρια χρόνια.

Η καταστροφή αυτή έχει ως αποτέλεσμα σοβαρή μείωση των βροχοπτώσεων τα ερχόμενα χρόνια στην Ελλάδα.
Ακόμη κι αν σταματούσαν σήμερα οι εκπομπές αερίων, το φαινόμενο της υπερθέρμανσης δεν μπορεί πλέον να σταματήσει.
Συνέπειά του είναι η αύξηση της θερμοκρασίας κατά 0,2 έως 0,5 βαθμούς Κελσίου κάθε δεκαετία.

Η Ελλάδα βρίσκεται εντός των ορίων που έχει θέσει η Συνθήκη του Κιότο για την εκπομπές αερίων.
Το 2007 οι εκπομπές της αυξήθηκαν κατά 22,42%.

Η παραγωγή ενέργειας είναι υπεύθυνη για το 82% των εκπομπών στη χώρα μας.


Τρίκαλα 21 / 03 /2010
Καπέλος Γεώργιος
Νομαρχιακός Σύμβουλος Ν. Τρικάλων
Μέλος Επιτροπής Περιβάλλοντος Ε.Ν.Α.Ε.

Δημοσίευσέ το στο: