Η προστασία των αληθινών αγροτών απαραίτητη για το μέλλον στο βαμβάκι

Εισήγηση του μέλους της Δημοκρατικής συμμαχίας
Θανάση Μπότα στο Προσυνέδριο της Λάρισας

Κυρία πρόεδρε, κύριοι βουλευτές, σύμμαχοι, συμμαχήτριες

Η Δημοκρατική Συμμαχία γεννήθηκε και κρίνεται σε μια εποχή δύσκολη για την πολιτική, σε μια εποχή που τα παλαιά κόμματα δε μπορούν πια να δώσουν πειστικές απαντήσεις στα ερωτήματα των πολιτών…
…Η ανάπτυξη του αγροτικού τομέα δεν μπορεί πια να είναι υπόθεση επιμέρους διευθετήσεων. Δεν μπορεί να βασίζεται σε αποσπασματικές ενέργειες απλώς και μόνο για να «μπαλώνουμε» ορισμένα προβλήματα, να αντιμετωπίζουμε μόνο τρέχουσες καταστάσεις.

Δυστυχώς, πέρα από διακηρύξεις, από ομιλίες και από δηλώσεις, η ελληνική κυβέρνηση – ακόμα και στην κατεύθυνση της προστασίας του περιβάλλοντος – κάνει ένα βήμα μπρος και δύο πίσω. Ενώ μιλάει για «πράσινη ανάπτυξη» παγώνει στη Θεσσαλία το πρόγραμμα μείωσης της νιτρορύπανσης, ένα μέτρο ουσιαστικής προστασίας του περιβάλλοντος σε μια περιοχή με εντατική αγροτική εκμετάλλευση.

Θέλω εδώ να σταθώ στη «βαριά βιομηχανία» της περιοχής το βαμβάκι. Δεν μπορεί βεβαίως να μην είναι ζητούμενο στην εποχή μας η στροφή σε νέες καλλιέργειες. Όμως πώς μπορείς να πεις σε ανθρώπους που έχουν στην αυλή τους μηχανήματα αξίας χιλιάδων ευρώ – που πολλά τα χρωστούν ακόμη γιατί το κράτος δεν ήταν συνεπές απέναντί τους και κυρίως απέναντι στους νέους αγρότες – «μην κάνεις αυτό που ξέρεις»; Μπορείς ασφαλώς να πεις «δες και κάτι άλλο», και μπορείς να το πεις κυρίως στους νέους.

Αγαπητοί φίλοι έχει γίνει πολύς λόγος για κατασπατάληση των επιδοτήσεων στο βαμβάκι. Αυτή όμως είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή είναι ότι πολλές επιδοτήσεις πήγαν και εξακολουθούν να πάνε σε τσέπες κάποιων που δεν τις δικαιούνται, με την ανοχή μάλιστα των κρατικών Υπηρεσιών. Και αυτή είναι μια αλήθεια που τη λένε με παράπονο όσοι πραγματικά δουλεύουν στη γη αλλά δεν τους ακούει κανείς.

Δεν είναι δυνατόν κάποιοι να δηλώνουν ότι καλλιεργούν βαμβάκι 50 μέτρα από τη θάλασσα ή σε βουνοκορφές και πλαγιές, μόνο για την επιδότηση, χωρίς να νοιάζονται αν θα παράγουν έστω και ένα κιλό.
Θέτω λοιπόν προς διαβούλευση στο Συνέδριο μια πρόταση που είναι και στην πολιτική μας φιλοσοφία.

 «Θέλουμε τις κάθε λογής ενισχύσεις ως κίνητρο για την ανάπτυξη της παραγωγής, ως κίνητρο για την εγκατάσταση νέων εκμεταλλεύσεων και όχι για τη συμπλήρωση εισοδημάτων. Επιδοτήσεις για την ανάπτυξη της καλλιέργειας και όχι για την αύξηση εισοδημάτων. Επιδοτήσεις για την ενίσχυση της παραγωγής και όχι για την ενίσχυση των παραγωγών». Εξάλλου ως κίνητρα για την ανάπτυξη δίνονται και οι ενισχύσεις σε άλλες επιχειρηματικές δράσεις.

Θέλουμε οι πραγματικοί αγρότες, αυτοί που πραγματικά παράγουν, να είναι οι φυσικοί μας σύμμαχοι για την ανάπτυξη της περιφέρειας και έτσι ζητάμε να αντιμετωπίζονται από την πολιτική ηγεσία.
Ας κάνουμε ένα βήμα για την προστασία των πραγματικών αγροτών και να είμαστε σίγουροι ότι αυτοί είναι έτοιμοι να μας αγκαλιάσουν.

(Ολόκληρη η εισήγηση έχει αναρτηθεί στο site www.dimsim.gr, στην ενότητα 3ο Προσυνέδριο).

Δημοσίευσέ το στο: