Αγαπητοί πολίτες του νομού Τρικάλων, προχθες 11-2-20111 μετά από μια μαραθώνια συζήτηση στα γραφεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (ΔΕ) νομού Τρικάλων σχετικά με την κατάργηση ορισμένων σχολικών μονάδων, δήλωσα στις τοποθετήσεις μου περιληπτικά τα εξής:
Αν και είμαι μέλος του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων γυμνασίου- λυκείου Οιχαλίας, εν τούτοις –και επειδή δεν παραβρέθηκε κανένας από τους δημοτικούς και τοπικούς συμβούλους του δήμου Φαρκαδόνας να μας υπερασπιστεί -στέκομαι αλληλέγγυος στον αγώνα των γονέων και μαθητών και των άλλων σχολείων του δήμου Φαρκαδόνας ( γυμνάσιο Ζάρκου), αλλά και όλων των σχολείων του νομού Τρικάλων που απειλούνται με κατάργηση και εκφράζω την αμέριστη συμπαράστασή μου και συμπόρευσή μου προς αυτούς και την πλήρη διαφωνία μου για την κατάργηση των σχολείων.
Με την παράθεση των επιχειρημάτων όσων μιλήσαμε, ο διευθυντής της ΔΕ και οι λίγοι που θέλουν την κατάργηση σχολείων (συγχώνευση την αποκαλούν παραπλανητικά) δεν έπεισαν κανέναν μας, ότι υπάρχει έστω και ένας σοβαρός και ουσιαστικός λόγος που επιβάλλει την κατάργηση κάποιων σχολείων.
Όπως τόνισα, οι λίγοι υπέρμαχοι της κατάργησης των σχολείων, προσπαθώντας να τεκμηριώσουν την άποψή τους για την κατάργηση σχολείων (οι πολιτικοί και ο εκπρόσωπος της ΕΛΜΕΤ κατήγγειλαν τον διευθυντή της ΔΕ και το υπουργείο για διατεταγμένη και προειλημμένη απόφαση) επικαλούνταν άλλοτε οικονομικά και άλλοτε αυθαίρετα παιδαγωγικά κριτήρια, χωρίς όμως να στηρίζονται έστω και σε μια μελέτη ή σε στοιχεία που να ενισχύουν την άποψή τους.
Τους απάντησα ότι αφ’ ενός δεν υπάρχουν οικονομικά κριτήρια δεδομένου ότι η Ελλάδα ως ποσοστό του ΑΕΠ δαπανά για την παιδεία το μισό του ποσοστό του ΑΕΠ άλλων χωρών, αφ’ ετέρου οι ίδιες οι καταργήσεις σχολείων και η μεταφορά των μαθητών στα νέα σχολεία έχουν περισσότερο οικονομικό κόστος!!Επιπρόσθετα το κόστος της διαταραχής της ψυχικής υγείας μαθητών και γονέων από την αναίτια, αψυχολόγητη και βιαστική κατάργηση των σχολείων και την υποχρεωτική μεταφορά τους σε άλλα σχολείο, για «το ξεσπίτωμά τους» αφού τα τοπικά σχολεία είναι το σπίτι των μαθητών, ποιος θα το πληρώσει ;
Ποιος θα είναι υπεύθυνος για τα πολλαπλά τροχαία ατυχήματα, ειδικά σε ένα νομό με οδικό δίκτυο καρμανιόλα, που θα επέλθουν από τις μετακινήσεις σε καθημερινή βάση των μαθητών με λεωφορεία (στην καλύτερη περίπτωση οι μετακινήσεις θα γίνονται με λεωφορεία, αλλά στην πράξη πολλοί μαθητές για διάφορους λόγους θα αναγκάζονται να μετακινούνται με μηχανάκια ή ιδιωτικά αυτοκίνητα και μάλιστα τον χειμώνα κάτω από ιδιαίτερα δυσμενείς συνθήκες, παγετός ομίχλη κλπ); Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη και πως, αν χρειαστεί να πληρώσουμε τον βαρύ φόρο του αίματος μαθητών, που πλήρωσε όπως ξέρουμε η περιοχή Φαρκαδόνας (και όχι μόνον) αρκετές φορές έως τώρα;
Τόνισα επίσης το γεγονός ότι παιδαγωγικά κριτήρια δεν υπάρχουν όπως απέδειξαν οι αρμόδιοι για αυτό σχολικοί σύμβουλοι.
Φυσικά κάποιοι διατύπωσαν την άποψη, ότι όσο περισσότεροι μαθητές είναι σε ένα τμήμα, τόσο το καλύτερο για την άμιλλα και την εκπαίδευση των μαθητών, αναφέροντας μάλιστα για ενίσχυση της άποψής τους, τα δικά τους βιώματα, όταν ήταν πριν δεκαετίες οι ίδιοι μαθητές !!!, ή αναφέροντας παραδείγματα πολυπληθών σχολείων από τη Γερμανία και τη Λαπωνία!!!
Ενώ όπως τους απάντησα- και το ξέρουν καλά- αυτές οι χώρες δεν έχουν παραπαιδεία, έχουν ασφαλέστατη και τακτική συγκοινωνία και γενικά πολύ σύγχρονες υποδομές και κοινωνικές δομές..
Ειπώθηκε επίσης ότι το υπουργείο θέλει να φροντίσει για το «καλό των παιδιών μας» και ανταπάντησα ότι από την μεταπολίτευση και εντεύθεν, όπως όλοι μας γνωρίζουμε, το υπουργείο δυστυχώς για όλους μας πειραματίζεται «στου κασίδη του κεφάλι» ή «στην καμπούρα του καμπούρη». Τα δε αποτελέσματα της «φροντίδας» του υπουργείου τα βλέπουμε καθημερινά πχ. εκτόξευση της παραπαιδείας.
Μα αν ήθελε ποτέ το υπουργείο να βοηθήσει, θα φρόντιζε να μειώσει την παραπαιδεία και όχι να την αυξήσει αυξάνοντας τον αριθμό των εξεταζόμενων μαθημάτων και αλλάζοντας τα εκπαιδευτικά προγράμματα και βιβλία κάθε δύο χρόνια περίπου. Θα φρόντιζε να ενισχύσει την ενίσχυση των περιφερειακών σχολείων και όχι να τα κλείνει. Και στο σημείο αυτό αντιτίθεται η υπουργός στα κυβερνητικά σχέδια πολλών ετών που προωθούν την περιφερειακή ανάπτυξη. Πως θα επέλθει η περιβόητη περιφερειακή ανάπτυξη όταν αποχωρήσουν και οι τελευταίοι από τα χωριά μας;
Τέτοιος παραλογισμός!!! Άραγε μετά το κλείσιμο των μισών περιφερειακών σχολείων πιστεύει κανένας ότι δεν θα καταργηθούν και τα υπόλοιπα; Δυστυχώς η υπουργός (κατ’ ευφημισμόν παιδείας) σαν νέος με συνοπτικές διαδικασίες και προειλημμένες αποφάσεις (τις οποίες θα ζήλευε και ο Τσαουσέσκου) προωθεί την κατάργηση σχολείων και την μεταφορά των μαθητών στα αστικά κέντρα. Τουλάχιστον ο Τσαουσέσκου μετέφερε και ολόκληρες τις πόλεις….
Και κατέληξα λέγοντας ότι στην δύσκολη αυτή περίοδο του μνημονίου που ζούμε, όταν το κράτος και οι πολιτικοί με τις ενέργειές τους έχουν καταστρέψει τη χώρα, μας έχουν ξεζουμίσει κυριολεκτικά , την στιγμή που διακηρύσσουν σε κάθε τόνο την ανάγκη περιφερειακής ανάπτυξης και ότι απαιτείται η κοινωνική συνοχή, πως θα γίνουν αυτά κύριοι; Καταργώντας τα σχολεία και εξαναγκάζοντας τους κατοίκους των χωριών σε εσωτερική μετανάστευση;
Προκαλώντας ένα ακόμη πλήγμα οικονομικό, ψυχολογικό, σπατάλης χρόνου κλπ στον χειμαζόμενο λαό μας, μόνο και μόνο για να πραγματοποιηθούν ασκήσεις επί χάρτου και να ικανοποιηθούν τα καπρίτσια και κόμπλεξ ορισμένων καρεκλοκενταύρων και καλαμοκαβαλάρηδων της κεντρικής εξουσίας, (αλλά δυστυχώς και λίγων τοπικών) χωρίς να αναλογίζονται πόσα επιπλέον προβλήματα θα επιφέρουν στους πολίτες ;
Δυστυχώς το να ανησυχούμε για την ασφάλεια των παιδιών μας/ μαθητών τα οποία θα μεταφέρονται στα νέα σχολεία, παρουσιάσθηκε από ορισμένους ως τοπικισμός και λαϊκισμός. Δυστυχώς το δικαίωμά μας να θέλουμε να μείνουν τα σχολεία στο τόπο μας για να μείνουν στο τόπο μας και τα παιδιά μας και εμείς, για να μην ερημώσουν τελείως τα χωριά μας, θεωρήθηκε από ορισμένους λαϊκισμός και τοπικισμός.
Άραγε αν αφορούσε τα δικά τους παιδιά θα ήταν τόσο απόλυτοι;
Κύριοι, αν και όλοι μας πεισθήκαμε ότι η απόφαση ήταν ήδη προειλημμένη (όπως άλλωστε κατήγγειλαν διαδοχικά ο κύριος Κουφογάζος και ο κύριος Μιχαλάκης - που αποχώρησαν πριν το τέλος της διαδικασίας- και ο εκπρόσωπος της ΕΛΜΕΤ) και η συνάντηση αυτή ήταν μια παρωδία και για να ρίξετε στάχτη στα μάτια (κομματικούς εγκάθετους αποκάλεσαν οι τοπικοί πολιτικοί ορισμένους υπηρεσιακούς παράγοντες υπέρμαχους της κατάργησης των σχολείων), σας ζητώ έστω την τελευταία στιγμή να αντιληφθείτε το μέγεθος της πλάνης σας, το μέγεθος της δυσαρμονίας με τις τοπικές κοινωνίες και να ΑΛΛΑΞΕΤΕ την απόφασή σας και να ΜΗΝ αποστείλετε στο υπουργείο πρόταση με κατάργηση ούτε ενός σχολείου. Μην συνηγορείτε στο σχεδιασμό και στην εφαρμογή παιδείας «αλά καρτ».
Οφείλετε ως εκπαιδευτικοί να υπερασπίζεστε τα σχολεία και όχι να τα καταπολεμάτε. Μην γίνετε ο «σάκος του μποξ» και το «αμορτισέρ» για λάθη του υπουργείου. Για να μπορείτε να κυκλοφορείτε με αξιοπρέπεια. Στην αντίθετη περίπτωση θα είσθε υπεύθυνοι για ότι κακό συμβεί και θα γνωρίσετε την οργή της κοινωνίας.
Παπαγεωργίου Ανδρέας
Μέλος συλλόγου γονέων και κηδεμόνων γυμνασίου-λυκείου Οιχαλίας
Πρώην δημοτικός σύμβουλος Οιχαλίας
Δημοσίευσέ το στο:
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου